این یک سفر معنوی است

بانویی 46ساله که 13سال است در ایام صفر کاروان می‌آورد و می‌برد. او به ما می‌گوید: «به خاطر ارادتی که به امام‌رضا(ع) سلام داشتم چند سال پیش یکدفعه به ذهنم رسید که پیاده به سمت حرمش حرکت کنم، آن موقع با 17نفر راه افتادیم و هیچ امکاناتی هم در مسیرمان نداشتیم. ما روز قبل از شهادت راه افتادیم و شب را در مسیر در یک گلخانه خوابیدیم، هوا هم خیلی سرد بود، اما ما به عشق امام رضا(ع) همه سختی‌ها را تحمل کردیم. فردای آن روز به حرم رسیدیم و باز هم شب تا صبح را گوشه حرم طی کردیم و دوباره به سمت شهرمان راه افتادیم. قصه این کاروان کوچک تا سه سال متوالی به همین شکل بود. اما بعد از سه سال وقتی جمعیت زائرانش بیشتر شد، با جمعیت خدمتگزار به زائران پیاده امام رضا(ع) آشنا شد و این زیارت سبک و سیاقی دیگر گرفت: الان اعضای کاروان ما 550 نفر هستند و هرکس با عقیده و هدفی در این مسیر همراه ما می‌شود. یک نفر نذر دارد، یک نفر حاجت دارد، یک نفر برای تجربه می‌آید و هرکسی به اندازه دلش از این مسیر سهم می‌برد. این مسیر سختی کم ندارد، اما برای زائر پیاده این سختی‌ها معنی ندارد و واقعا لطف و نظر امام رضا (ع) باعث ادامه کار ما شده و ما را در این سفر معنوی تنها نگذاشته.