رواج مراسم پذیرایی‌های مجلل در مراسم پایان‌نامه را که کنار فروش پایان‌نامه در خیابان انقلاب بگذارید و کمی عقب‌تر بنشینید شاید بتوانید تحلیلی فراتر از نکاتی را بیابید که در کری‌خوانی‌های دانشجویان مشهود است.
کد خبر: ۱۲۳۴۱۷۵

یکی از آنها مدرک‌محوری یا مدرک‌گرایی است که مدت‌هاست جامعه‌شناسان آن را آفت نظام آموزشی ایران می‌دانند. همین تب مدرک‌گرایی حتی پس از فارغ‌التحصیلی هم گریبان دانشجویان را می‌گیرد و تبدیل می‌شود به آنچه به آن حالا فارغ‌التحصیلان بیکار می‌گویند.
در بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان رویکردهای کمی و توجه به مدرک‌گرایی در مراکز آموزشی برچیده شده است اما این راهبرد اشتباه همچنان در بسیاری از کشورهای درحال توسعه برقرار است و کمیت و توجه به معدل جای کیفیت را در آموزش گرفته است.
البته که این معضل ریشه در فرهنگ جامعه پیدا کرده است،‌ همین که خانواده‌ها از همان کودکی فرزندانشان را دکتر و مهندس خطاب می‌کنند این باور را در ذهن دانش‌آموزان‌شان رشد می‌دهد که هر چیزی غیر از دکتر و مهندس ارزشی در یک جامعه نخواهد داشت.
این موضوع البته که بعد از کسب مدارک تحصیلی هم همراه با این افراد است، این‌که اگر آنها را به جای آقای دکتر به نام‌شان صدا کنید احتمالا با تشر آنها روبه‌رو خواهید شد!
ایران بیش از سه میلیون و 790 هزار دانشجو در 2569 واحد آموزشی دارد و بر اساس آمار بیش از ۷۴۰ هزار نفر از این دانشجویان در دوره کاردانی، دو میلیون نفر در دوره کارشناسی، ۱۹۳ هزار نفر در دوره کارشناسی ارشد، ۱۱۵ هزار نفر در دوره دکتری تخصصی و ۲۹هزار نفر در دوره دکتری عمومی در دانشگاه‌ها و موسسه‌های آموزش عالی مشغول به تحصیل هستند که اگر نظام آموزشی کشور براساس وضع موجود ادامه مسیر دهد، این دانش‌آموختگان نه تنها در مسیر اشتغال‌آفرینی در حرکت نخواهند بود بلکه به‌واسطه نداشتن مهارت کافی به آمار بیکاران جامعه اضافه می‌کنند.
خروجی سیاستی که نتیجه‌اش مدرک‌گرایی است باعث شده حتی صاحبین مشاغل هم دیگر کاری به مدرک این افراد نداشته باشند و اولویت به‌کارگیری آنها را در مهارت کارشان جست‌وجو کنند.
گسترش آموزش عالی در سال‌های اخیر، رشد مدرک‌گرایی و به وجود آمدن دانشگاه‌هایی که هدف آنها نه پیشبرد علم بلکه افزایش تعداد دارندگان مدارک دانشگاهی بوده حاشیه‌های آموزش عالی را بیشتر به نمایش می‌گذارد.
تشریفات نامتعارف پذیرایی جلسه دفاع پایان‌نامه هم یکی از همین حاشیه‌هاست که در حال حاضر دانشگاه‌ها را برای کمرنگ کردنش به اجبار و قانون متوسل کرده است، باید دید این قوانین در عمل چقدر مورد توجه دانشجویان و مسؤولان مربوطه دانشکده‌ها قرار می‌گیرد.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها