کسی دغدغه دفاع مقدس ندارد

علی اکبری افزود: من این فیلم را ساختم و اعلام کردم که هنوز بدهکار هستم، اما کسی برای پرداخت بدهی کمکم نکرد. حتی در فروش دی وی دی این فیلم که می‌توانست بخشی از بدهی را تامین کند، از ما حمایت نشد. حداقل توقع ما از موسسه رسانه‌های تصویری حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی این بود که خرید رایت دی وی دی این فیلم را دریغ نکند.
علی اکبری تصریح کرد: ولنگاری فرهنگی و بحث نفوذ که مقام معظم رهبری بارها به آن اشاره کرده اند، فقط دغدغه ایشان است و دغدغه مدیران نیست؛ تا زمانی که این امور دغدغه مدیران نشود، در واقع ما هنرمندان با زندگی خود بازی می‌کنیم؛ یعنی من نوعی اگر خانه یا خودرویی داشته باشم، باید بفروشم تا پای ارزش‌های انقلاب بمانم. این در حالی است که کسانی هستند که طنزهای لوده می‌سازند، درآمدهای میلیاردی دارند و زندگی راحتی برای خود تهیه کردند و فقط پول و درآمدزایی دغدغه آن‌ها شده است.
این تهیه کننده گفت: با این تفاسیر یک هنرمند جوان نمی‌تواند در زمینه دفاع مقدس که دغدغه هیچکس نیست، فعالیت کند. به نظر من باید در قالب بخشنامه یا دستورالعمل این مسئله دغدغه همه مدیران فرهنگی شود. نهادهای مختلفی داریم که بودجه فرهنگی دارند، اما چه تعداد از آن‌ها از ارزش‌های دفاع مقدس صحبت می‌کنند؟ این ماییم که همچنان دنبال ارزش و آرمان شهدا هستیم و تا آخرین لحظه این مسیر را ادامه خواهیم داد.
مهجورترین گونه سینمایی
مریم دوستی کارگردان سینما نیز همزمان با هفته دفاع مقدس با انتقاد از عملکرد مدیران سینمایی در رابطه با سینمای انقلاب و دفاع مقدس گفت: سینمای دفاع مقدس علیرغم تمامی شعارهای مدیران مهجورترین گونه سینمایی در کشور است؛ متأسفانه هیچ اتاق فکر درستی برای سینمای کودک و سینمای دفاع مقدس وجود ندارد و به همین دلیل خروجی های این ۲ گونه مهم هم مدت ها است شاهد آثار قابل تأملی نبوده است. کارگردان فیلم سینمایی «دریاچه ماهی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: سینمای دفاع مقدس نیاز به حضور کارگردانان نسل جدید دارد؛ این وظیفه مدیران و متولیان سینمای کشور است که به اندازه پیشکسوت ها از جوانان هم حمایت کنند اما متأسفانه از فکرها و ایده های نوی سینماگران جوان حمایت نمی شود در صورتی که اگر این اتفاق بیفتد ما شاهد شکوفایی مجدد سینمای دفاع مقدس خواهیم بود.
دوستی خاطرنشان کرد: من کارگردانی هستم که اولین فیلمم را بر اساس عقاید، تفکرات و ایمان درونی ام در ژانر دفاع مقدس تولید کردم اما در حال حاضر فیلمنامه ای دفاع مقدسی در دست دارم که مورد تحسین بسیاری از اهالی سینما قرار گرفته اما ۶ ماه است در پی تأمین بودجه آن هستم و ۲ نهاد و ارگان مهم سینمایی قبول نکردند تا از من حمایتی در راستای تولید این فیلم داشته باشند و من احساس می کنم گویا نمی خواهند نسل نوی سینما در این ژانر فیلمسازی کنند.
این سینماگر با بیان اینکه سینمای دفاع مقدس در کشور ما در حالت سنتی و واپسگرا نگه داشته شده تصریح کرد: این گونه مهم سینمایی نیاز به تغییر و تحول دارد. ما باید مدرنیته و فرم گرایی را وارد سوژه ها و قصه های فوق العاده دفاع مقدس کنیم تا جوانان هم ترغیب شوند به تماشای این فیلم ها بنشینند اما به دلایلی نامعلوم مدیران سینمایی این اتفاق مهم را پس می زنند.
وی در پاسخ به این سوأل که مدیران سینمایی همواره شعار حمایت از سینماگران دفاع مقدس را می دهند و می گویند دست سینماگران این حوزه را به گرمی می فشارند در این خصوص چه نظری دارید اظهار داشت: من تا این لحظه ندیدم که هیچ ارگان ذیربط و هیچ مدیر و مسؤولی دست سینماگران دفاع مقدس را به گرمی بفشارد! در عوض تبعیض در سینمای دفاع مقدس بیداد می کند و این در حالی است که مسؤولان هرگز نباید بین افراد فرق بگذارند، آن ها وظیفه دارند تا از سینمای دفاع مقدس حمایت مضاعف داشته باشند تا این گونه سینما پابرجا بماند.
دوستی در خاتمه این گفتگو متذکر شد: سینمای دفاع مقدس ۲ دسته خودی و ناخودی دارد که اتفاقی بسیار آزاردهنده و دردآور است؛ من امیدوارم مدیران به جای شعار دادن های بیهوده که هیچ نفعی برای سینمای دفاع مقدس ندارد همت کنند و اهتمامی عملی در راستای توسعه این سینما داشته باشند؛ شعار دادن فقط یک آرزو است و بس! یک آرزوی نشدنی و دست نیافتنی! همه به راحتی شعار می دهند و ما نباید دل خود را به شعار خوش کنیم.