کلاسِ همه کلاس‌ها

به خیال خودشان هم دارند شوخی فاخری می‌کنند که اگر آن را توییت می‌کردند هزاران هزار بار پسندیده می‌شد و یک «فیو استار» تپل روی شاخش بود، اما خبر ندارند با این شوخی دارند حال و روز جامعه ما را تصویر می‌کنند. جامعه‌ای که در آن اگر نمره ریاضی‌ات 20 باشد و هیچ کتابی در زندگانی‌ات نخوانده باشی، محبوب‌تری تا این‌که نمره ریاضی ات 17 باشد و کتاب‌های بسیاری خوانده باشی.
در چنین جامعه‌ای من اول مهرها را به انتظار می‌نشینم تا دوباره از پس گرمای آتشین تابستان از راه برسند و من به خلوت امن خودم با بچه‌ها در کلاس کتابخوانی پناه ببرم. آنجا که بدون دغدغه جبر و هندسه و ارشمیدس و مندلیف ساعتی به مطالعه می‌نشینیم و داستان می‌خوانیم. داستان‌هایی از زندگی سراسر هیجان بشر، داستان‌هایی از غم‌ها، شادی‌ها، موفقیت‌ها، شکست‌ها، با بزرگ‌ترها گاهی زیرآبی می‌رویم و از عشق می‌خوانیم با کوچک‌ترها که بزرگ‌ترین دغدغه‌شان خواهر کوچک‌تری است که دفترشان را پاره کرده، داستان تعامل خانواده خرس‌ها با فرزند جدید را مطالعه می‌کنیم.
من مثل معلم‌های ریاضی و ادبیات یک کتاب برای تمام سال ندارم، من باید در طول سال صد جلد کتاب کودک بخوانم تا نهایتش یکی را برای خواندن در کلاس انتخاب کنم. کلاس کتابخوانی این طوری می‌گذرد. پر از کتاب. پر از خواندن. پر از داستان. داستان‌هایی از زندگی، داستان‌هایی از تاریخ، از معلم بشر؛ کلاس کتابخوانی کلاس همه کلاس‌هاست. آنجایی است که در آن می‌شود همه چیز آموخت. از چه؟ از داستانی ساده. در کلاس کتابخوانی برای هفت ساله‌ها تا هفتاد ساله‌ها درس هست. می‌شود روبه‌روی مدیران 30 ساله پرکار نشست و از هانسل و گرتل آموخت که نباید به هر در سبزی روی خوش نشان داد. می‌توان با مادرانی 20 و چند ساله «مهمان مامان» خواند و روزهای آینده و فداکاری‌های مادرانه را تجسم کرد. می‌توان با پیرمردهای 70 ساله داستان آقای اسکروچ و سرود کریسمس را خواند و ترسید از این‌که پیرمردها گاهی در سال‌های پس از جوانی صبرشان کم می‌شود!
اول مهرهای کلاس کتابخوانی اگرچه برای هیچ‌کدام از اولیای همیشه نگران که مدام دنبال کلاس‌های تقویتی و کتاب‌های کمک‌درسی می‌دوند مهم نیست، اما، برای ما معلم‌های کتابخوانی که خیلی‌ها اسمشان را هم نشنیده‌اند، یک فرصت فوق‌العاده است. فرصتی برای درس زندگی دادن و فرصتی بی‌نظیرتر برای بچه‌ها که با لبخندهای پهن و شادابشان تمام طول ساعت به قصه تو گوش می‌دهند و وقتی پایان داستان را نیمه‌کاره رها می‌کنی برایش ده‌ها پایان متفاوت می‌سازند. کلاس کتابخوانی کلاسِ کلاس‌هاست. کلاس بی‌نظیر آموختن.

هدی برهانی

آموزگار