هیچ‌جا گورزین نمی‌شود!

گورزین کجاست؟
گورزین برای یاسین ایمانی، روستای آبا و اجدادی است، روستایی که او همیشه دلش می‌خواسته بهترین باشد. شاید به همین دلیل بوده که از سال 85 به‌عنوان کارمند دهیاری‌اش مشغول به کار شده و از سال 87 تا همین حالا به عنوان دهیارش شناخته می‌شود؛ روستایی که در سال‌های اخیر نه تنها مهاجرت نداشته که مهاجرپذیر هم بوده است و ایمانی در این باره به ما می‌گوید: روستای ما در مرکز جزیره قشم قرار دارد. فاصله شهر قشم تا روستای ما حدود 60 کیلومتر است و از این طرف روستا تا انتهای جزیره هم باز 60 کیلومتر فاصله داریم. جمعیت روستای ما هم طبق آمار سرشماری سال 95، 1822 نفر بوده، اما الان آمار خانه بهداشت روستا می‌گوید این آمار نه تنها کم نشده که بیشتر هم شده و الان 1915 نفر در روستای ما زندگی می‌کنند.
این یعنی مهاجرت برای گورزینی‌ها معنا ندارد و دیگران را هم به سوی خود کشانده، چرایش را که می‌پرسیم ایمانی می‌گوید: شاید یکی از دلایلش این است که روستای ما از نو ساخته شده و بافتی جدید دارد و همه زیرساخت‌های اولیه زندگی برای آن فراهم است. از طرف دیگر مشارکت و همدلی مثال‌زدنی مردم روستا در پیشبرد امور روستا، انگیزه خوبی برای خیلی هاست تا به روستای ما مهاجرت کنند.
همه اینها باعث می‌شود که ایمانی بگوید همه جای ایران سرای من است، اما هیچ جا گورزین نمی‌شود؛ شعاری که حالا به اعتقاد مردم روستای گورزین تبدیل شده است.
دوباره ساختیمش
گورزین را اگر بخواهید روی نقشه پهناور کشورمان پیدا کنید، باید روی نقشه چشم بچرخانید و بروید آن پایین‌ها، جایی که می‌رسد به آبی آرام خلیج‌فارس، آن وقت گورزین می‌شود یک نقطه کوچک در جنوب کشورمان، جایی در دل بزرگ‌ترین جزیره ایران در تنگه هرمز؛ یعنی جزیره قشم. روستایی که روی نقشه یک اسم متفاوت دارد و با اسم شهرک جدید گورزین شناخته می‌شود.
با این حال گورزین، یک روستاست؛ روستایی که بعد از زلزله آذر 84 از نو ساخته شده و حکایت اسم جدیدش هم به همین جا می‌رسد. اتفاقی که ایمانی، دهیار روستا درباره‌اش به ما می‌گوید: «زلزله باعث تخریب بسیاری از روستاهای جزیره شد، گورزین هم بعد از این زلزله به صورت صد درصدی تخریب شد، اما اهالی روستا تصمیم گرفتند که روستا را در جوار جای قبلی بسازند که البته اصلا تصمیم راحتی نبود، با این حال گورزین تنها روستایی بود که با درایت و پافشاری خود مردم روستا، بالاخره مجوز انتقال را توسط دولت گرفت و الان چندسالی است که یک روستای جدید با سبک و سیاق جدید ساخته شده و ظاهری متفاوت با بقیه روستاها دارد.»
همه قانون‌مدارند اینجا

ظاهر متفاوتی که ایمانی از آن صحبت می‌کند، خانه‌هایی یک شکل و یک اندازه در سطح روستاست؛ خانه‌هایی که توسط بنیاد مسکن در دل نقشه جامع روستا ساخته شده‌ و او به عنوان دهیار روستا درباره‌شان می‌گوید: «بافت فعلی روستا در اصل شبیه یک شهرک نوساز است و با اصول مهندسی ساخته شده و اگر هم کسی بخواهد به این بافت خانه‌ای اضافه کند به بنیاد مسکن معرفی می‌شود و طبق قوانین بنیاد، زمین برای ساخت و ساز به او واگذار می‌شود. محل خانه‌ها هم همه روی نقشه مشخص است تا بلواربندی و خیابان‌کشی‌های روستا به‌هم نخورد.»
دهیاری پر از ایده و انگیزه
این پاییز که بیاید، دقیقا 13 سال از روزی که ایمانی به عنوان کارمند دهیاری وارد ساختمان دهیاری روستا شد، می‌گذرد، او اما از همان روز هدف‌هایی را برای بهبود شرایط روستا در سر داشت که امروز همه آنها یکی یکی به ثمر نشسته‌اند. ایمانی در این باره می‌گوید: «من از همان روز اول در آینده روستا، این تغییرات را می‌دیدم و برای خودم از همان روز سرفصل‌هایی را نوشتم که از نظر خودم همه اینها مواردی بود که در روستا باید اجرا می‌شد. این اهداف با این‌که بلند مدت بودند اما به من در ادامه مسیر انگیزه می‌دادند. من این اهداف را آن موقع روی یک تکه کاغذ نوشتم و هنوز هم آنها را دارم و الان بعضی وقت‌ها می‌روم به آن برگه نگاه می‌کنم و با خودم حساب می‌کنم که چندتا از آنها عملی شده‌اند.»

آن موقع، این دهیار جوان حدود 20 هدف را برای خودش روی
یک برگه سفید نوشت، از بهسازی زیرساخت‌های روستا گرفته تا مسائل اجتماعی و فرهنگی و حتی توجه به بحث گردشگری روستا، حالا بسیاری از این اهداف رنگ حقیقت گرفته‌اند و مطرح شدن نام گورزین در جشنواره دهیاری‌های کشور به خاطر پرداختن به همین اهداف بوده است؛ موضوعی که ایمانی در توضیحش به ما می‌گوید: «روستای ما فاصله خیلی کمی با جنگل‌های حرا دارد و از طریق این جنگل‌ها به دریا نزدیک است، اما من همیشه می‌دیدم که مردم ما برای رسیدن به دریا به سختی می‌افتند.
به خاطر این‌که باید از جنگل‌ها عبور می‌کردند و با موتور نمی‌شد از این مسیر رفت، اهالی هم مجبور بودند پیاده از این مسیر بروند و خستگی زیادی برایشان داشت. به خاطر همین ساخت یک مسیر به سمت دریا یکی از اهدافی بود که من در نظر داشتم و شکر خدا با همکاری خیلی‌ها از جمله اعضای شورای روستا، امام جمعه روستا تا مدیران ادارات ذی‌ربط و البته خود اهالی روستا توانستیم این مسیر را اجرایی کنیم و امروز خوشبختانه گورزین در بحث گردشگری، صیادی و تفریحی به عنوان یک فضای خانواده محور بین روستاهای منطقه حرف اول را می‌زند. ما همین طرح را امسال در جشنواره دهیاری‌ها شرکت دادیم که بین طرح‌های مختلفی که از سراسر کشور بودند، توانستیم به رتبه اول برسیم.»
جنگل‌های حرا را احیا کردیم
اسم جنگل‌های حرا، به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جزیره قشم نوشته شده است؛ جنگل‌هایی که به عنوان یکی از پدیده‌های کمیاب طبیعی دنیا شناخته می‌شوند و برای مردم منطقه با ارزشند. ایمانی درهمین رابطه هم به ما می‌گوید:
«مردم ما نگاه ویژه‌ای به جنگل‌های حرا دارند. از زمان‌های قدیم این نگاه بین مردم ما وجود داشته و برای مثال اگر لنج‌هایی از خارج از جزیره برای بردن چوب درخت‌های حرا می‌آمدند با مقاومت مردم مواجه می‌شدند، چون مردم خودشان را محافظان حرا می‌دانند. همین نگاه ویژه باعث شده که در دو سال اخیر، بیش از 3000 نهال حرا توسط مردم ما در این جنگل‌ها کاشته شود. البته بافت اصلی جنگل حرا به صورت خدادادی و خودرو است، اما ما دیدیم که در برخی قسمت‌ها درخت‌ها پیر شده‌اند و ممکن است از بین بروند، به خاطر همین با مشارکت اهالی روستا اقدام به کاشت نهال کردیم که خوشبختانه همه این نهال‌ها گرفته و درحال رشد هستند.»
ثبت ملی پیست شترسواری

یاسین ایمانی از آن دهیارهایی است که برای ارتقای نام روستایش تلاش کم نکرده؛ یکی از فعالیت‌هایش به جریان انداختن پرونده ثبت ملی پیست شترسواری در روستای گورزین بوده، اتفاقی که درباره‌اش می‌گوید: «مردم روستای ما از زمان‌های بسیار دور به شترداری مشغول بودند و حتی الان هم در مراسم عروسی در روستا مسابقات شترسواری برگزار می‌شود. ما برای حفظ این فرهنگ بومی و قدیمی تصمیم به ثبت ملی پیست شترسواری روستای گورزین گرفتیم که امیدواریم با نگاه ویژه اداره کل میراث فرهنگی منطقه آزاد قشم این اتفاق هرچه زودتر بیفتد، چراکه معتقدیم با این کار هم در بحث اشتغال و هم در بحث حفظ سنت‌های اصیل روستا، قدم بزرگی برداشته می‌شود.»

مینا مولایی

ایران