دفن جسد همسر در ویلای پدری

به گزارش خبرنگار جام‌جم، رسیدگی به این پرونده از 10 دی ۹۳ به دنبال شکایت یک زن میانسال آغاز شد. وی به پلیس گفت: دو ماه است از دختر ۳۰ ساله‌ام به نام مریم هیچ خبری ندارم. دامادم ادعا می‌کند دخترم را طلاق داده، ولی اگر دخترم از همسرش جدا شده بود حتما پیش من می‌آمد. آخرین بار قرار بود خانه‌ای را که سه‌دانگ آن به نام من و سه‌دانگ به نام مریم بود بفروشیم. به همین خاطر به بنگاه رفتیم. اما آن روز میان من و دامادم بحث شد و دامادم قهر کرد و از بنگاه بیرون رفت. بعد از آن روز دیگر دخترم را ندیدم. دامادم می‌گوید مریم را طلاق داده است، اما گمان می‌کنم او دروغ می‌گوید .
به دنبال اظهارات این زن، شوهر مریم به نام هومن بازداشت شد، اما ادعا کرد از سرنوشت همسرش هیچ اطلاعی ندارد و او را طلاق داده است.
در حالی که 9 ماه از این ماجرا گذشته بود، هومن در بازجویی‌های فنی پلیسی به قتل اعتراف کرد و گفت: ظهر 14 آبان وقتی از بنگاه به خانه برگشتیم میان من و همسرم بحث شد. او شروع به داد و فریاد کرد و من از ترس آبرویم دهانش را گرفتم و سپس با شال او را خفه کردم. بعد جسدش را در فیروزکوه دفن کردم.
وی دیروز در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی زالی و با حضور یک قاضی مستشار پای میز محاکمه ایستاد .
در ابتدای این جلسه پدر و مادر مریم برای دامادشان حکم قصاص خواستند. سپس هومن در جایگاه ویژه ایستاد و منکر قتل عمدی شد. وی گفت: آن روز وقتی با همسرم بحث کردم او شروع به جیغ و فریاد کرد. از ترس این که همسایه‌ها صدایش را بشنوند دستم را جلوی دهانش گذاشتم تا او را آرام کنم، اما یکمرتبه متوجه شدم دیگر نفس نمی‌کشد و مرده است. من همان موقع با خواهرزاده‌ام تماس گرفتم و از او کمک خواستم. گفتم حال زنم بد شده و قصد دارم او را به بیمارستان برسانم. به همین خاطر به من کمک کرد و مریم را روی صندلی عقب ماشین خواباند. به سمت ویلای پدرم در فیروزکوه رفتم. من کلید خانه پدرم را از پسر عمویم گرفتم و به تنهایی با بیل و کلنگ گودالی در حیاط ویلا کندم و جنازه را آنجا دفن کردم.
در پایان جلسه قضات وارد شور شدند تا رای صادر کنند.