موج بی‌خانمانی در انگلستان

به گزارش ایرنا، تازه‌ترین گزارش بانک «اچ. اس. بی. سی» در این باره نشان می‌دهد افراد به مرور زمان به این باور رسیده‌اند که زودتر از ۳۹ سال قادر به خرید خانه نخواهند بود. این در حالی است که در دهه ۶۰ میلادی میانگین سن خرید خانه ۲۳ سال بوده و افراد فقط با پرداخت ۵۹۵ پوند پیش پرداخت، صاحب خانه می‌شدند. مؤسسه تحقیقاتی کیپموت نیز گزارش داد در حال حاضر میانگین پیش‌پرداخت برای خرید خانه به ۲۰ هزار و ۶۲۲ پوند رسیده و این مساله باعث کاهش آمار صاحب خانه در انگلیس شده است. آرون شینول، مسؤول موقت امور وام مسکن و پس‌انداز بانک اچ. اس. بی. سی این آمارها را نگران‌کننده خوانده و گفته است بسیاری از متقاضیان خرید خانه افرادی هستند که صاحب خانواده و فرزند هستند.
بی‌خانمانی در انگلیس از دهه ۹۰ میلادی تا سال ۲۰۱۰ به طرز قابل‌توجهی کاهش یافت، اما از سال ۲۰۱۰ به این‌سو همزمان با به قدرت رسیدن محافظه‌کاران، رشد بی‌سابقه‌ای پیدا کرده است. این درحالی است که مقامات رسمی این کشور وعده‌های فراوانی برای ساخت خانه‌های ارزان‌قیمت می‌دهند. فروش واحدهای مسکونی متعلق به دولت که اغلب افراد کم‌درآمد در آن زندگی می‌کردند، یکی از راهکارهایی بود که محافظه‌کاران به اجرا گذاشتند تا از طریق ساخت واحدهای کوچک و ارزان‌تر خانواده‌ها را صاحب مسکن کنند، اما این مساله در اصل به آواره شدن مردم و گسترش معضل بی‌خانمانی دامن زده و دولت همچنان نتوانسته توازنی میان عرضه و تقاضای مسکن ایجاد کند.
بر اساس گزارش روزنامه انگلیسی ایندیپندنت، 83 هزار جوان انگلیسی بی‌خانمان برای داشتن سرپناه در طول سال گذشته 2014 مجبور بودند به موسسات خیریه مراجعه کنند. رسانه‌های انگلیسی می‌گویند آمار واقعی بی‌خانمان‌ها در این کشور بیش از سه برابر آمار دولتی است. براساس برخی گزارش‌ها، بیش از یک نفر از هر هفت جوان انگلیسی (حدود 17 درصد) برای گذران شب در شرایط سخت و نامناسب به سر می‌برند. مساله آوارگی و بی‌خانمانی پدیده‌ای مختص انگلستان نیست و تقریبا تمام کشورهای اروپا را در بر گرفته است. کارشناسان بی‌خانمان‌ها را قربانیان بحران اقتصادی می‌دانند. گفته می‌شود در فرانسه که یکی از بدترین شرایط را دارد، خانه‌های فقر و بی‌سرپناهی 50 درصد افزایش یافته است. هم اکنون در این کشور بیش از ۱۴۱ هزار نفر خیابان‌خواب و دو میلیون و 800 هزار نفر بدون مسکن مناسب هستند.