صدایی در سرم می‌گفت بِکش!

هر جا برای کار می‌رفتم، چند ماه دوام می‌آوردم و دوباره بیرونم می‌کردند. از این وضعیت خسته شده بودم. هرکاری کردم تا ترک کنم و هر جایی لازم بود رفتم. فقط مرگ مانده بود خلاصم کند. به کمپ رفتم تا ترک کنم، اما آنجا با شیشه آشنا شدم. شاید خنده‌دار باشد، اما حتی بلد نبودم پایپ را درست دستم بگیرم و رفیقم این کار را برایم انجام می‌داد. مصرف شیشه در عرض یک هفته، تمام زندگی و عمرم را نابود کرد. به چند دکتر مراجعه کردم و اکثرشان گفتند دوباره همان تریاک را بکش. تریاک آن فازی را که می‌خواستم نمی‌داد. یک بار چند روز تحمل کردم و شیشه نکشیدم، اما انگار یکی داخل سرم حرف می‌زد و می‌گفت برو دوباره بزن! یادت هست چه حالی می‌کردی؟! گزگز شدن کل بدنم و عرق سرد و فراوان، امانم را بریده بود. آن‌قدر این صدا توی سرم تکرار شد که رفتم و دوباره شیشه زدم. بلای جان خودم شده بودم. دائم خواب مواد می‌دیدم و صبح‌ها با حال بد و خرابی بیدار می‌شدم. دوباره ترک کردم، دوباره سراغ مواد رفتم. حسابش از دستم در رفته است چند بار ترک کرده‌ام. نمی‌دانم چرا با آن همه زجری که‌ کشیدم، نمردم. می‌گویند دیوانه کسی است که یک کار اشتباه را بارها تکرار کند و انتظار داشته باشد نتیجه متفاوتی هم بگیرد. حکایت من است. هر بار ترک می‌کردم با همان عادت‌ها انتظار داشتم اوضاع درست هم بشود، اما نشد. خدا خواست و یکی از دوستان قدیمی‌ام که او هم مصرف‌کننده مواد مخدر بود را در ایستگاه اتوبوس دیدم. از دیدنم با آن شکل و قیافه تعجب کرده بود. با هم صحبت کردیم و گفت وضعیت او از من هم بدتر بود، اما در یکی از انجمن‌هایی که یار و یاور معتادان بود، توانسته بود اعتیادش را ترک کند. به امید ترک، وارد انجمن شدم و افیون را ترک کردم. دوستان یادتان باشد همیشه راهی برای ترک مصرف مواد و زندگی بهتر وجود دارد.