ناجی شیرین‌زبان

به گزارش حبرنگار جام‌جم، 14 فروردین امسال در حالی که عقربه‌های ساعت، یک نیمه شب را نشان می‌داد، تلفن‌های اورژانس اصفهان به صدا درآمد. یکی از اپراتورها گوشی را برداشت. آن طرف خط تلفن، صدای دخترکی بود که سعی می‌کرد با زبانی کودکانه، اما قابل فهم با اپراتور صحبت کند و از او کمک بخواهد.
سعید ظفری که پاسخ تلفن دختر کوچک را داده بود، از آن شب برای جام‌جم توضیح داد. «جزو پروتکل و وظیفه‌مان است که پاسخ هر تماس گیرنده‌ای را در هر ساعتی از شبانه‌روز بدهیم. وقتی دختر کوچولو تماس گرفت، هیچ ترس و دلهره یا اضطرابی در صدایش نداشت. آن‌قدر زیبا با لحن کودکانه صحبت می‌کرد که بی‌اختیار نظرم جلب شد تا بدانم قرار است در مورد چه موضوعی با من صحبت کند. سعی کردم با لحنی کودکانه با او صحبت کنم. از او پرسیدم چه اتفاقی افتاده است؟ گفت: من بچه مادرم هستم. او چند قرص خورده است. پرسیدم: می‌توانم با او صحبت کنم؟ جواب داد که بیهوش است و بیدار نیست که جواب شما را بدهد. دوباره پرسیدم شماره تلفن فرد دیگری را داری به من بدهی تا با او تماس بگیرم؟ شماره پدرت را می‌دهی؟ که دختر کوچولو گفت پدر ندارد، اما مادر‌بزرگش شماره تلفن دارد، ولی خواب است و نمی‌تواند جواب بدهد.»
نشانی اشتباه
پس از این‌که اپراتور، شرح حال بیمار را گرفت، از دختر کوچولو درخواست آدرس خانه‌اش را کرد تا آمبولانس بفرستد. ظفری می‌گوید: «مشکل اینجا بود که دخترک نشانی درستی از محل زندگی‌اش نداشت و من باید سعی می‌کردم از لابه‌لای صحبت‌های او و نشانی‌هایی که می‌داد، محل را پیدا کنم. پرسیدم نشانی خانه‌تان کجاست؟ گفت کویرزاده. آدرسی که می‌داد اشتباه بود و در اصفهان اصلا خیابانی به اسم کویرزاده وجود ندارد. سعی کردم دوباره دخترک را به چالش بکشم. دوباره به او گفتم: اگر گفتی اسم خیابان‌تان چیست؟ امیرکبیر بود؟ که گفت بله امیر کبیر است. از آنجا که ما با شهر به‌خوبی آشنایی داریم، دوباره به او گفتم: گفتی در خمینی شهر زندگی می‌کنید؟ که گفت درست است. مادر او در شرایطی قرار نداشت که من سؤالات بیشتری از دخترک بپرسم و شرایط ایجاب می‌کرد آمبولانس را به‌سرعت اعزام کنم.»
مزاحمت برای اورژانس
پس از دریافت نشانی محل سکونت دختر کوچولو، ظفری به‌سرعت آمبولانسی را همراه دو تکنیسین به محل اعزام کرد که پس از هفت دقیقه به محل موردنظر رسیدند و بعد از انجام اقدامات اولیه، بیمار را به بیمارستان منتقل کردند تا تحت درمان‌های تخصصی قرار گیرد.
ظفری با بیان این‌که باید از مادر این دختر باهوش تشکر کرد، افزود: «گرچه تماس این دختر کوچولو و نحوه صحبت کردنش جالب بود، اما باید از مادر و خانواده او تشکر کنیم که چه آموزش‌های خوب و مناسبی به او داده‌اند که در مواقع بحرانی چه اقدامی باید انجام دهد. به‌نظر می‌آید جای این‌گونه آموزش‌های حیاتی در بسیاری از خانواده‌ها خالی است و خلأ آن احساس می‌شود. روزانه تماس‌های متعددی با اورژانس 115 اصفهان برقرار می‌شود که برخی از آنان کودک هستند. این در شرایطی است که بسیاری از آنان نمی‌توانند شرح حال دهند یا حتی پس از گفتن یک کلمه، گوشی تلفن را قطع می‌کنند. گاهی کودکانی مثل این دختر کوچک، منجی مادرشان می‌شوند و گاهی نیز مثل برخی کودکان مزاحمت‌های تلفنی متعددی برای اورژانس ایجاد می‌کنند که موجب بروز مشکلات بسیاری در امدادرسانی به افراد می‌شود.»

لیلا حسین‌زاده

حوادث