تاکسی تلفنی ممنوع !

با در نظر گرفتن تاکسی و تلفن به عنوان دو وسیله برای حمل و نقل آدم و صدای آدم ، می شود عرض کرد که علی الظاهر در حال حاضر ما 2 جور تاکسی تلفنی داریم :

کد خبر: ۱۱۷۱۷۲

1- یک جورش هست که چون تلفن می زنید به مرکزش ، فورا می آید به محل سوار شونده ، سوارش می کند می برد جایی که می خواهد برود. به این نوعش ، هم تاکسی تلفنی گفته می شود که داخلش تلفن بی سیم دارد و هم آژانس گفته می شود که معمولا گاهی نیز با آژانس بین المللی انرژی اتمی اشتباه گرفته می شود و بعضی ها به غلط شماره آنجا را می گیرند که البرادعی گوشی را برمی دارد و می گوید: بر پدر و مادر آدم [مزاحم........] اصل حرف ایشان در دفتر روزنامه موجود می باشد.
2- یک جورش هم هست که البته کمی ناجور است. طرف در قالب مسافر(که گفتند گریه پشت سرش شگون نداره !) سوار تاکسی می شود و چون در ذهن سوررئال خودش آنجا را مثل خانه خودش (یا دست کم خانه خاله و عمه اش) می داند ، فلذا تا صدای تلفن همراهش - آن هم با زنگ های جور واجور عجیب و غریب - به صدا در می آید چنان با صدای بلند شبیه به فریاد کشیدن از عمق وجود شروع به صحبت کردن می کند که بیا و ببین و بیا و نشنو! در این حالت ، شما بی آنکه بخواهید بدانید ، ناخواسته در جریان جزئیات زندگی طرف و یا ریز مکالمات وی با طرف مقابل قرار می گیرید. کسی هم نیست این وسط بیاید بی طرفی شما را ثابت کند و بگوید که این گوش مال بخش خصوصی است ؛ گوش ملی نیست.
تذکر دوستانه : می بخشید آقا (یا خانم) محترم ! اگر ما نخواهیم در جریان مشروح کامل سخنان شما قرار بگیریم ، باید یقه کی را بگیریم که پاره نشه؛ - آقا نگه دار ببینم حرف حساب این بابا چیه؛ - نه آقای راننده ، نگه ندارید لطفا! شما هم بفرمایید به مکالمه تون ادامه بدین. اشتباه از بنده بود. ببخشید اگر سکوت ما مزاحم صحبت کردن شماست . بر اثر همین بافرهنگی زیادی است که دیرگاهی است تاکسی های خط رسالت - ولی عصر به نتیجه خوبی رسیدند. چون دیدند ظاهرا خود مسافران عزیز حالا حالاها کار دارد تا به نتیجه مطلوب برسند. رانندگان این خط بر روی شیشه جلو تاکسی های خود نوشتند: همشهری سلام ؛ مکالمه تلفنی خود را به خارج از تاکسی موکول کنید بنابراین در صورتی که موبایل یکی از مسافران در طول مسیر به صدا درآید ، بهتر است صدایش را درنیاورید وگرنه طبق شرطی که جناب راننده با آنها گذاشته ، باید از تاکسی پیاده شود. از قرار معلوم یک چند روز پیش ، یک همچین بلایی بر سر یکی از خبرنگاران فلان خبرگزاری آمده و طرف پیاده شده و سپس در فلان روزنامه برداشته دق دلی خود را در قالب مقاله ای اعتراض آمیز پیاده کرده و ابراز ناراحتی نموده که چرا یک راننده تاکسی باید کارش به جایی بکشد که بردارد از خودش قانون وضع کرده و با این وضع ، حمل مسافر کند؛ این وسط ما نیز به عوض آن که برداریم جانب همکار و هم صنف خود را بگیریم ؛ عدل با مدیر عامل سازمان تاکسیرانی همصدا می شویم که در حمایت از اقدام این تاکسیرانان گفته است : هیچ عاملی نباید موجب حواس پرتی راننده شود. همان گونه که صحبت کردن راننده با تلفن همراه ممنوع است بنابراین صحبت کردن مسافر نیز با تلفن در داخل تاکسی باید ممنوع باشد و این مساله باید به صورت فرهنگ درآید.
حرف اضافه : حالا حواس پرتی جناب راننده به کنار... [نه نه ، نکش کنار ، آقای راننده ! با شما نبودم...]. فوق فوقش این است که چپ می کند یا می زند به در و دیوار و درخت یا جاهای دیگر. این میان آنچه صحبت کننده با تلفن همراه در نظر نمی گیرد ، قضیه آلودگی صوتی و رفتن روی اعصاب سایر مسافرهاست که تنگ هم نشسته اند و گاهی مسافر وسط صندلی عقب تاکسی ، در آن واحد مجبور است به طور همزمان و توامان به مکالمه تلفنی نفرات پهلوی چپ و پهلوی راست خود (بدون هیچ جناح بندی) گوش فرا دهد. شما باشید ، قاتی نمی کنید؛
حرف آخر : تاکسی ای که ما در آن سواریم ، تاکسی ما - و مال ما - نیست و گرنه اسمش را می گذاشتند تاکسیما! و ایضا مسافران تاکسی هم - اگرچه بنی آدم اعضای یک پیکرند - اعضای خانواده ما نیستند و حق دارند نخواهند به مکالمات بلند ما - که گاهی دیوار صوتی را هم می شکند - گوش دهند ، همچنان که فرضا حق دارند از آقای راننده (همان صاحب گاز و کلاچ و دنده) بخواهند که صدای رادیو ضبط ماشینش را کم یا خاموش کند و گرنه لطفا بکشد کنار پیاده شود.
پیام بهداشتی : چیزی که عوض دارد ، گله مله ندارد ؛ دارد؛....