مسیر پیشرفت ایران

بررسی الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت نشان می‌دهد انقلاب اسلامی ایران که بر پایه و اساس ضد استکباری بناشده و نیاز به یک نقشه راه برای ادامه حیات دارد. کشورها برای ادامه حیاتشان باید برنامه‌ریزی‌هایی با توجه به ظرفیت‌های داخلی کشورشان داشته باشند. به قول معروف هر کشوری با توجه به ظرفیت‌هایی که دارد می‌تواند مسیرهایی را برای پیشرفت ترسیم کند که کشورهای غربی الگوهای توسعه‌ای را به کار گرفتند. روش‌هایی که در کشورهای غربی تحت عنوان مدل‌های توسعه‌ای به کار رفته بود توانست برای آن کشورها مفید واقع شود اما یک نسخه برای همه کشورها پاسخگو نیست و منفعت اصلی را طراحان اصلی این مدل می‌برند؛ از این رو کشوری با تاریخ و تمدن مثل ایران نیاز به یک نقشه راه پیشرفت دارد تا از تئوری‌های توسعه‌ای که کشورهای غربی به نفع خودشان تنظیم کرده‌اند فاصله داشته باشد.

انقلاب اسلامی ایران در مسیر حرکت خود نیاز به یک الگوی جدید دارد تا بتواند در مسیر تمدن‌سازی و ایجاد عدالت و همچنین روشنگری در مباحث تاریخی موفق شود. به عنوان مثال جمهوری اسلامی ایران به صراحت بیان کرد که قرن 18 میلادی که دوران روشنگری نامیده می‌شود، دوران ظلمات است و تئوری ترقی که کشورهای غربی به کار گرفتند لزوماً برای همه کشورها منجر به ترقی و توسعه نمی‌شود از این رو با توجه به آموزه‌های دینی، چشم‌انداز بلندمدتی را تعریف کرد که مباحث اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی را تغییر دهد.

باید توجه داشت این اتفاق در طول تاریخ اولین بار است رخ می‌دهد که از ظرفیت‌های موجود یک کشور و با در نظر گرفتن مسیر الهی و آموزه‌های دینی یک مسیر مشخص تهیه و تدوین می‌شود. کشورهای غربی با پیاده‌سازی نظام لیبرال دموکرات قصد داشتند این روش توسعه را به همه کشورها صادر کنند اما بخش نظام سوسیالیستی پدید آمد که پس از چند سال از بین رفت. درنتیجه یک مسیر توسعه بیشتر در جهان باقی نماند و آن هم نظام لیبرال‌دموکرات بود. در طول سال‌های گذشته هم کشورهای اسلامی هیچ وقت وارد این مسیر نشدند که برای آینده کشور خود الگوهای جدیدی بر پایه اسلام بنا کنند و ایران اولین کشوری است که به آن ورود کرده و با توجه به ظرفیت‌هایی که در داخل کشور مشاهده می‌شود می‌توان موفقیت‌های آن را مشاهده کرد.

شهریار زرشناس

استاد دانشگاه