برخی، سختی‌های روزهای جنگ را از یاد برده اند/ایستادگی مردم در برابر بحران امروز هم، باید ثبت شود

به گزارش جام جم آنلاین، ساسان مویدی متولد سال ۱۳۳۸ در تهران است، وی از سال ۱۳۵۵ به استخدام تلویزیون آموزشی درآمد. در آن زمان حدود هفده سال داشت و دوره عکاسی، فیلمبرداری و تدوین را در آنجا گذراند. وی کتاب عکسی را در زمینه موشک‌باران‌های شهر تهران نیز منتشر کرده‌ است. همچنین او ۵۰ روز حملات موشکی شهر تهران را به تصویر کشیده‌است. جام‌جم‌ آنلاین گفت‌و‌گویی با مویدی داشته است که در ادامه با هم می‌خوانیم:

عکاس خبرنگار دوران دفاع مقدس می‌گوید: «دهه 1360 مجله سروش تنها مجله‌ای بود که به طور تخصصی به هنر اهمیت می‌داد. در آن سال‌ها تعداد اندکی مجله داشتیم و سروش مجله معتبر و مهمی بود، که استادان رشته عکاسی و گرافیک در آن کار می‌کردند. استاد بهمن جلالی در آن زمان مدیر واحد عکس آنجا بود و من پس از تلویزیون آموزشی، به عنوان عکاس در این مجله مشغول به کار شدم».

به گفته این عکاس خبرنگار، در آن سال‌ها هر فردی به نوعی درگیر جنگ بود. آن‌هایی که نمی‌توانستند در جبهه باشند، کمک‌های نقدی می‌کردند. وی نیز به‌عنوان یک عکاس در این دوران حضور داشته و اتفاقاتی که در بین مردم عادی در جریان بوده را ثبت کرده است.

وی در ادامه می‌افزاید: وقتی به خود آمدم 12 هزار و 761 فرم عکس از جنگ ثبت کرده بودم و جزو برگزیده‌های دفاع مقدس شدم. کتاب‌های زیادی منتشر کردم که از بین آن‌ها مجموعه پنجاه روز جنگ را بسیار دوست دارم. اگر به من اجازه می‌دادند در آن سال‌ها در خدمت جنگ باشم، شاید می توانستم مفیدتر باشم.

این عکاس خبری گفت در آن روزها شاهد مرگ بچه‌های مردم بودم بچه هایی که همانند فرزندان خودم بودند و ثبت آن صحنه‌های دلخراش بسیار بر من تاثیرگذار بود و از لحاظ روحی بسیار صدمه دیدم.

وی ادامه داد: عملیات کربلای 5 شاهد مرگ خیلی‌ها بودم که با یک ترکش کوچک از بین رفتند. در آن دوران کنار جمعی از مجروحان رفتم. جوانی را دیدم که از همه سرحال تر بود. گفتم تو چرا به عقب برمی‌گردی؟ و در جواب گفت ترکش به پایش خورده است؛ وضع او از همه بهتر بود به بیمارستان صحرایی که رسیدیم حالش رفته رفته بدتر شد، با دیدن حال و روزش فریاد می‌زدم کمکش کنید. پایش کم‌کم ورم کرد و جلوی من جان داد. من آن‌جا سر پزشکان داد کشیدم که چرا کمکش نکردند. یکی از آن‌ها با گریه گفت ما پزشک نیستیم، دانشجوی رشته پزشکی هستیم. پزشکانی که دستشان به دهانشان می‌رسید، ایران را ترک کردند و رفتند. امروز نیز به جای اینکه در کنار هم باشیم دوباره شاهد مهاجرت‌ها هستیم.

مویدی می‌گوید: در دهه 60 مانند امروز تحریم‌ها را داشتیم، روزگار خیلی بدتری بود و البته قابل مقایسه با امروز نیست. نمی‌دانم چرا امروزه برخی سختی‌های روزهای جنگ را از یاد برده اند. من به‌عنوان عکاس همه وقایع را ثبت کردم. چراکه سعی داشتم مقاومت‌های پشت جبهه را نیز نشان دهم. در حال حاضر نیز همانند دوران جنگ در یک بحران هستیم و باید مقاومت مردم در برابر این سختی‌ها را ثبت کنیم، امروز بحران را می‌بینیم، اما کسی به‌دنبال ثبت از خودگذشتگی مردم نیست.

مویدی در پایان می‌گوید: «دقیقا کارهایی را که در دهه 60 نتوانستم به درستی انجام دهم امروز انجام می‌دهم. چهل سال است که جنگ از ما جدا نشده و با ما است، تا نزدیکی آرامش رسیدیم. اما باز از سوی دشمن اتفاقی افتاد، باید تمام این وقایع و ایستادگی‌های مردم را ثبت کنیم».

نسترن نعمتی/جام‌جم آنلاین