واقعاً ممنوعه!

برای سوال اول شاید بهتر باشد از ساز و کار تولید سریال در شبکه نمایش خانگی شروع کنیم. چه فرآیندی طی می‌شود تا مخاطب در خانه خودش به تماشای سریالی بنشیند که در شبکه نمایش خانگی تولید شده است؟

سیکل اداری تولید اثر در شبکه نمایش خانگی مانند تولید یک اثر سینمایی است. ما فیلمنامه را به اداره شبکه نمایش خانگی سازمان سینمایی ارائه می‌دهیم. این فیلمنامه در شورای پروانه ساخت خوانده می‌شود. پروانه تولید یا موافقت اصولی آن صادر و ما هم به عنوان تولیدکننده وارد فرآیند تولید می‌شویم. بعد هم که کار ساخته شد، آن را به شورای پروانه نمایش اداره شبکه نمایش خانگی سازمان سینمایی عرضه می‌کنیم تا ببینند و نظرشان را بگویند و پروانه نمایش صادر شود. این کار برای سریال‌ها، قسمت به قسمت است. یعنی قسمت به قسمت آن را ارائه می‌کنیم و پروانه نمایش می‌گیریم. البته این را هم بگویم که اعضای شورای پروانه نمایش با اعضای شورای پروانه ساخت متفاوت هستند.

چیزی که الان به صورت نسخه دی‌وی‌دی در فروشگاه‌ها عرضه می‌شود یا در اپلیکیشن‌های وی‌او‌دی قابل دریافت است با از نظر مضمونی و محتوایی همان نسخه‎‌ای بوده که برای اخذ پروانه نمایش به ارشاد داده بودید؟ اصلاحیه نخورده است؟

این سوال را بهتر است تهیه‌کننده جواب دهد اما حالا چون تهیه‌کننده در دسترس نیست، من پاسخ می‌دهم. تا جایی که خبر و اطلاع دارم اصلاحیه خورده است. تا الان همه قسمت‌ها از جمله همین قسمت اول که اشاره کردید اصلاحیه خورده‌اند.

از نظر مضمونی و محتوایی در همین قسمت اول مسائلی وجود دارند که مطرح کردن آنها در سینما هم چندان عرف نیست و حاشیه‌های زیادی ایجاد می‌کند...

مثلا؟

مثلا همین رابطه ضربدری که در قسمت اول سریال هم به صورت غیرمستقیم و تلویحی به آن اشاره شده به گونه‌ای که مخاطب هم متوجه آن می‌شود!

چنین چیزی داشتیم؟ کدام سکانس؟!

بله بود. توی همین قسمت اول هم هست. توی همان 20 دقیقه اول که چند نفر دختر و پسر در ویلا دور یک میز نشسته‌اند و حکم بازی می‌کنند. یکی حاکم می‌شود و دو نفر از جمع را به رابطه مزبور حکم می‌کند.

خب مگر بعدش را دیده‌ایم؟! انجام کار را دیده‌ایم؟!

من کاری به انجام کار ندارم؛ بحث این است که اشاره به این موضوع حتی در سینما هم چندان معمول نیست. حالا چطور این موضوع در یک سریال شبکه نمایش خانگی به تصویر کشیده می‌شود؟ واکنش ارشاد چه بود؟

ببینید در همین موردی که شما اشاره کردید در به تصویر کشیدن رابطه‌های بین شخصیت‌های حاضر در این صحنه، این کاملا در آمده و مشخص است که این شش هفت نفری که با هم دوستند و دور میز نشسته‌اند، قبلش رابطه‌ای با هم ندارند. حتی وقتی حکم داده می‌شود بیشتر آن جمع مخالفند. درست است؟

بله!

برای ادامه این موضوع، هم حساسیت ما و هم حساسیت ارشاد زیاد بود. حساسیت داشتند که این کار به هیچ عنوان انجام نشود. شما در ادامه آن صحنه می‌بینید بلافاصله صدای زنگ به صدا در می‌آید و دختری که آن حکم برایش صادر شده اصرار می‌کند که من شب باید برگردم در صورتی که می‌توانست آنجا بماند. مهم این است که آن کار انجام نشده. ارشاد هم اصلاحیه‌هایش را انجام داده. این قسمت کار هم بعد از اصلاحیه وزارت ارشاد منتشر شده است.

یعنی در فیلمنامه چیز دیگری بود و این چیزی که ما می‌بینیم بعد از اصلاحیه ارشاد به این شکل در آمده؟

بله! زیاد بود. در همین سینما هم شما فیلم «اسب حیوان نجیبی است» عبدالرضا کاهانی را ببینید! یک سکانس بطری‌بازی دارد. مگر با نمایش آن فیلم اتفاقی افتاد؟ حالا ما آن بطری‌بازی را تبدیل به یک میز کرده‌ایم که شخصیت‌ها دور آن نشسته‌اند. ارشاد هم خیلی روی آن حساسیت داشت.

ارشاد در مورد این صحنه چه نظری داشت و چه اصلاحیه‌هایی زد؟

جزئیاتش را نمی‌توانم بگویم!

بازخوردی هم تا الان داشته‌اید؟

البته بعد از یک هفته نمی‎‌شود قضاوت کرد. ولی عموما چیزی که در فضای مجازی و فروش دیده‌ایم حاکی از رضایت مخاطبان است. بویژه قشر تین‌ایجر.

قبول دارید «ممنوعه» شبیه سریال‌های تُرک شده است؟

نه! هنوز برای قضاوت زود است. نباید کار را با یک قسمت و هفت هشت جوان قضاوت کرد.

یکی از همکاران ما در روزنامه که سریال را برای دیدن در اختیار فرزندش گذاشته بود نگاه مثبتی نداشت و می‌گفت با این‌که نظام تربیتی بسته‌ای برای فرزندش ندارد ولی این سریال مناسب فرزند دانشجویش نبوده!

حس می‌کنم می‌خواهی برایمان بد بنویسی!

ما اگر می‌خواستیم فقط حرف خودمان را بنویسم که اصلا سراغ شما نمی‌آمدیم.

حس من این را می‌گوید.(خنده)

ببینید! من به عنوان یک روزنامه‌نگار فرهنگی، بعد از دیدن سریال شما یک سری سوال برایم پیش آمده. ترجیح دادم به جای این‌که بنشینم و یکطرفه گزارش بنویسم با خودتان تماس بگیرم و سوالاتم را با شما در میان بگذارم و پاسخ‎‌های شما را هم بشنویم.

چرا وقت نمی‌گذاری یک روز سر صحنه بیایی و با کارگردان و تهیه‌کننده صحبت کنی؟

من دارم خروجی را می‌بینم و ناظر به خروجی کار برایم سوال ایجاد شده؛ شما کار را تولید و وارد شکه نمایش خانگی کرده‌اید و سوال من ناظر به این خروجی است. سوالم ربطی به فرآیند تولید ندارد.

چیزی که من از لابه‌لای حرف‌های شما متوجه شدم این است که ما در این سریال از یک سری خطوط قرمز عبور کرده‌ایم. درست است؟

احساس من به عنوان یک روزنامه‌نگار فرهنگی این را می‌گوید. مصادیقش را هم می‌‎شود لیست کرد؛ استعمال مواد مخدر، خیانت، خشونت، رابطه ضربدری و ...

این کار برچسب مثبت 16 سال خورده است.

درخواست خودتان بود؟

نه. ما چنین درخواستی نداده بودیم. اقدام خود ارشاد بود. اصلا صدور مجوز کار را مشروط به همین کرده بودند که برچسب «16+» روی اثر بخورد. حتی اگر قسمت دوم را هم ببینید ما سکانسی داریم که بازیگر دختر و پسر ما در خانه تنها هستند. ارشاد تاکید داشت حتما باید شخص سومی هم در این صحنه حضور داشته باشد. این بُعد نظارتی ارشاد از ابتدا بوده و هنوز هم که در حال تولید هستیم ادامه دارد.

چقدر مانده فرآیند تولید تمام شود؟

تقریبا یک هفته به پایان تولید کار مانده است.

فروش چطور بوده؟

در یک هفته نمی‌شود جمع‌بندی کرد ولی طبق چیزی که ویزیتورها می‌گویند استقبال خوب بوده است.

چند درصد سهم فروش مربوط به حوزه فروش به صورت دی‌وی‌دی و چقدر مربوط به اپلیکیشن‌های VOD است؟

این موضوع تا قسمت پنج و شش در نمی‌آید. نه فقط در مورد این سریال بلکه در مورد فیلم‌هایی که با قیمت ده‌هزار تومان توزیع کرده‌ایم هم چنین آماری نداریم. اولین فیلمی که با قیمت ده هزار تومان توزیع کردیم «لاتاری» بود. هنوز آمار آن در نیامده. اخیرا به‌خاطر شرایط اقتصادی مجبور شدیم دی‌وی‌دی را گران کنیم. این تعمدی و خواسته ما نبود. هر قدر قیمت بالاتر رود روی فروش ما هم تاثیر می‌گذارد و آن را کاهش می‌دهد ولی از آن طرف هزینه پلی‌کربنات، کاغذ، مقوا و حق‌الزحمه هم زیاد شده است. برای همین ما مجبور شدیم قیمت دی‌وی‌دی را بالا ببریم. البته قیمت شهرستان را روی هشت‌هزار تومان گذاشته‌ایم. پیش بینی خودم این است که با این افزایش قیمت باعث ریزش 30 تا 35 درصدی مخاطبان ما در سیستم پخش دی‌وی‌دی می‌شود. از آن طرف اما این موضوع در وی او دی‌ها جبران شده است. مخاطب ما با هزینه خیلی کم در اپلیکیشن‌ها می‌تواند فیلم‌های مورد علاقه‌اش را آنلاین تماشا کند. همان طور که وی اچ اس جمع شد، بساط دی وی دی هم جمع خواهد شد.

در تیتراژ سریال «ممنوعه» نام صادق یاری به عنوان سرمایه‌گذار ذکر شده. راجع به ایشان توضیح می‌دهید؟

صادق یاری و برادرش مهدی یاری از حدود 14-15 سال پیش شرکت نمایش خانگی هنرنمای پارسیان را داشتند و الان هم شرکت پخش سرو رسانه پارسیان را دارند که هم تولید می‌کند و هم پخش.

سناریوی «ممنوعه» سفارش خود شرکت بود یا از بیرون پیشنهاد شد؟

طرح برای آقای کوروش‌نیا بود که بعد از بازنویسی به موسسه پیشنهاد شد.

ممنون از این‌که پاسخگو بودید و وقت‌تان را در اختیار ما قرار دادید.

سلامت باشید. در مورد ما هم خوب بنویسید.(خنده) برای این‌که این صنعت زنده بماند باید بفروشیم. هر قدر فروش بد باشد و پایین‌تر بیاید، این صنعت هم زمین خواهد خورد.

محمدصادق علیزاده