از هر طرف که رفتم ...

شب داخلی:

یک فروشگاه اینترنتی کتاب، کتاب‌هایم را لطف کرده گذاشته برای فروش. لینکش را گذاشته‌ام استوری. بیش از ده نفر دایرکت داده‌اند بگو تخفیف بیشتر بدهد، دلمان می‌خواهد کتاب‌هایت را داشته باشیم ولی زورمان نمی‌رسد. غصه‌ام می‌شود که جوانان سرزمینم برای خرید حدود سی و 35 هزارتومن کتاب، دودوتا چهارتا کنند و دنبال تخفیف بیشتر باشند .

روز خارجی ایستگاه مترو:

مامان خب می‌خریدی داروم رو مگه نسخه‌م چقد می‌شد؟ دلم خیلی درد می‌کنه

28هزار تومن مادر، ولی به جون خودت ندارم. خودت که می‌بینی سه روزه موتور بابات رو خوابوندن دشت نکرده از کجا بیارم؟

شب قطار تهران ـ مشهد:

گوشی دوستم زنگ می‌خورد، می‌رود توی راهرو چند دقیقه بعد برمی‌گردد و لبخندزنان می‌گوید: مملکته داریم؟

می‌گویم: خیره؟

میگه رفیقم زنگ زده از دست باباش شاکیه، داره برا من درد دل می‌کنه

می‌گویم: اختلاف پدر و پسرها از زمان آدم علیه‌السلام بوده تا الان!

می‌گوید نه دیوانه زنگ زده شاکیه که باباش پول تو جیبی‌اش را نصف کرده و از این ماه صد تومن بیشتر نمی‌ده !

می‌گویم: خب صد تومن خداییش بی‌انصافی است، باران هشت ساله من از من هفته‌ای ده تومن می‌گیرد، برای یک جوان دانشجو ماهی صدتومن تقریبا هیچه !

رفیقم می‌خندد: نه احمق ماهی صد میلیون! 200 میلیون بوده، حالا کرده ماهی صد میلیون داداشمون شاکیه!

شل و وا رفته می‌خندم. قطار دارد از جوادیه می‌گذرد و به خانه‌های درهم تنیده جنوب شهر نگاه می‌کنم؛ خانه‌هایی که از فرط فرسودگی و بی‌کیفیت ساخته شدن محکم عطسه بزنی سقفش چاک می‌خورد . من نه فردینم، نه خیریه دارم، نه اینفلوئنسرم، نه استاد اخلاق. خیلی معمولی‌ام. همین من معمولی یک وقت‌هایی حالم به هم می‌خورد وقتی بابت حال بد یکی و نداری و محرومیتش الهی شکر گفتنم باشد. وقتی یک ستاره شیکان‌پیکان عطر و ادکلن زده را می‌برند می‌نشانند جلوی یک زن نادار و ناچار و او روضه زندگی‌اش را می‌خواند و این ستاره طوری بغض می‌کند که با اشک‌هایش پول دربیاورد، از خودم بدم می‌آید. کارشان نمی‌گویم درست است یا غلط؛ من عاشق گریه کردنم ولی هر اشکی به غیر از اشک عزای ارباب داغانم می‌کند. من از پول بدم نمی‌آید. مگر شما بدتان می‌آید؟ ولی این پلان‌هایی که بالا گفتم، توی کتم نمی‌رود، این همه فاصله این همه شکاف؟ ولش کنیم ببخشید رفقا همین اول حالتان را گرفتم. بگذریم به قول مهناز توی فیلم آینه‌بغل: وقتی توالت خونه یکی از کل خونه ما بزرگ‌تره یعنی یه چیزی سر جاش نیست! یعنی یه جای کار می‌لنگه.

حامد عسکری

شاعر و نویسنده