سودای بزرگ شدن دارم

کودکی‌ام خرج کودکان دیگر شد

یک روز به‌عنوان مهمان به برنامه عمو پورنگ رفته بودم که از من خوششان آمد، شماره‌ام را خواستند و بعد از چند وقت تماس گرفتند تا با آنها همکاری کنم. فکر می‌کنم به خاطر بلبل‌زبانی‌ام بود که از من خوششان آمد. الان خدا را به‌خاطر مسیری که آمده‌ام شکر می‌کنم اما به هر حال این حرفه چیزهایی را از من گرفت. مثلا نتوانستم چندان درست و کامل به مدرسه بروم، معلم خصوصی گرفتم. همیشه اطرافم پر از آدم‌های بزرگسال بود. زود بزرگ شدم و درست کودکی نکردم. می‌توان گفت کودکی‌ام را خرج کودکان دیگر کردم.

دلم نمی‌خواهد همیشه در ژانر کودک بمانم؛ بازیگری و کارگردانی برای بزرگسال را بیشتر دوست دارم. قبلا دلم نمی‌خواست از این شاخه به آن شاخه بپرم و برای همین پیشنهاداتی که مطرح می‌شد را نمی‌پذیرفتم. مایل بودم در یک کار تثبیت شوم و به جایی که باید برسم. الان خدا را شکر رسیدم و برای همین دلم می‌خواهد تجربه‌های جدید به‌دست بیاورم.پیشنهادهای زیادی مطرح می‌شود اما آن چیزی که می‌خواهم نیست. در رشته کارگردانی تحصیل می‌کنم و الگویم در بازیگری رضا عطاران و در کارگردانی مصطفی کیایی است. به‌طور کلی به ژانر کمدی بیشتر گرایش دارم. پیشنهاداتی که مطرح می‌شود هم اغلب کمدی است اما من به دنبال یک کمدی درست هستم نه آن دست کارهایی که اصطلاحا شونه تخم‌مرغی نامیده می‌شوند. همه می‌گویند مهم این است که وارد سینما بشوی پس اگر با یک کار بد هم شروع کنی اشکالی ندارد ولی من معتقدم وقتی در حوزه کودک کنار بهترین‌ها کار کردم پس در سینما هم باید کنار بهترین‌ها باشم.

چشم‌ها را باید شست

اگر بازی پیتر دینکلیج در سریال بازی تاج و تخت را ببینید متوجه می‌شوید که از کوتاه قامتان در عرصه بازیگری چه استفاده‌های خوبی می‌شود! اما ما در اینجا چه می‌کنیم؟ کوتاه قامتان معمولا در آثار نمایشی‌مان یک‌سری نقش محدود مثل آبدارچی بازی می‌کنند. چرا نقش‌های متفاوت پیشنهاد نمی‌شود؟ هرکدام از این افراد هزاران قصه دارند و من منتظر نقشی هستم که به واقعیت این افراد در جامعه نزدیک باشد. یکی از این افراد خود من هستم که نه سرایدارم و نه آبدارچی و زندگی‌ام هزار قصه و ماجرا دارد. باید این نگاه را عوض کنم.

مدیون عمو پورنگ و گروهم

آقای فرضیایی مثل یک طفل معصوم است و روحیه کودکانه‌ای دارد. من اما این‌گونه نیستم و از همان کودکی سودای بزرگ شدن داشتم. هر جا که هستم سعی دارم بهترین باشم. اگر کار کودک می‌کنم از ته دل این کار را انجام می‌دهم. معمولا آدم‌ها کارشان را با گروه شروع می‌کنند. این موضوع که می‌گویند زیر سایه عمو پورنگ هستی من را اذیت نمی‌کند چون جایی که ایستاده‌ام را مدیون عمو و گروه هستم. از این به بعد اما دلم می‌خواهد خودم نیز محک بخورم پس سراغ کاراکترهای دیگر رفتم و با امیرمحمد خداحافظی کردم. به هر حال بزرگ شده بودم و دیگر نمی‌توانستم نقش کودک بازی کنم. مثلا نقش گلدون‌خان را بازی کردم که خیلی خوب است اما متاسفانه کار کودک مثل کار بزرگسال جدی گرفته نمی‌شود.

نوشین مجلسی

رسانه