پایان عجیب و غریب پوشی؟

قبادی ابتدا به تعریف جنبه‌ها و شئونات مختلف پوشش پرداخته و می‌گوید: در تمامی دنیا لباس و انواع آن دسته‌بندی دارد و طراحان موارد زیادی را در کار خود لحاظ می‌کنند، چون هر لباسی باید کاربرد مناسب داشته باشد و این نکته هم لحاظ شود که در چه محیطی استفاده می‌شود. لباس‌هایی هستند که جنبه تشریفاتی دارند و لباس‌هایی هم وجود دارد که جنبه‌های عمومی تر داشته و در مهمانی‌ها یا رویدادهای خاص از آنها استفاده می‌شود.

او در ادامه با اشاره به لباس‌هایی برای استفاده از تشریفات و مجالس به ما می‌گوید: ما در تقسیم بندی هایمان از لباس اجتماع و لباس مجلسی یاد می‌کنیم. این موضوع اختصاص به بانوان نداشته و همه گروه‌ها را صرفنظر از جنسیت دربرمی گیرد. وقتی این طبقه بندی را قائل می‌شویم وارد جزئیات کاربرد آن هم می‌شویم.

حمید قبادی، دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس در ادامه به بررسی تفاوت پوشش هنرمندان نسبت به چند سال گذشته توضیحاتی ارائه کرده و اظهار می‌کند: در رویدادهای مهم سینمایی جهان می‌بینیم فرم لباس‌های هنرمندان رسمی است و همچنین لباسی را که در جلسات رسانه‌ای فیلمشان پوشیده‌اند با لباسی که در فرش قرمز می‌پوشند، تفاوت دارد.

در واقع این موضوع برایشان روشن است که نمی‌شود هر چه دلشان می‌خواهد و با آن راحت هستند را بپوشند. اما در ایران تا حدود پنج سال پیش به‌طور مستقیم به این موضوعات نمی‌پرداختیم و البته شاهد معضلات بسیاری هم در این عرصه بودیم. او ادامه می‌دهد: تصویر پوشش برخی هنرمندان هم در رسانه‌ها دستمایه طنز قرار گرفت و تا مدت‌ها مورد تمسخر واقع شد. چون به این موضوع نپرداخته بودیم که هر لباسی شأن خودش را دارد و دیگر مثل قدیم نیست که لباس‌ها با تغییر فصل عوض می‌شدند و تعداد محدودی بودند. تاسف این بود که گروه‌های مرجع که در جامعه هم تاثیرگذار بودند، نسبت به این موضوع مهم بی تفاوت بوده و حواشی را
رقم زدند.

حالا اما شرایط عوض شده و هنرمندان و گروه‌های مرجع به دقت در این عرصه حضور فعال دارند. قبادی در این‌باره می‌گوید: طراحان لباس با ساماندهی کارگروه ساماندهی مد و لباس فعالیت خوبی داشتند و هنرمندان، ورزشکاران و چهره‌های مطرح هم آنها را همراهی کردند؛ به همین دلیل هم شرایط خیلی بهتر شد و می‌بینیم که استفاده از لباس در شئونات مختلف مورد توجه قرار گرفته است. البته ما هیچ‌گونه دخالت سلیقه‌ای در این عرصه نداریم و فقط ضوابط را تعریف کرده‌ایم.

او ادامه می‌دهد: هنرمندان دیگر لباس‌های عجیب و غریب نمی‌پوشند و صرف‌نظر از برندبازی به‌دنبال آراستگی هستند و جنبه‌های تفاخر و برندپوشی را کنار گذاشته‌اند. با اطمینان می‌گویم اکثر قریب به اتفاق هنرمندان کشور در کنار خود یک طراح و هنرمند لباس و هماهنگ‌کننده برای پوشش خود دارند.

قبادی اما در پایان تاکید می‌کند: حضور هنرمندان بسیار موثر بوده و در مواردی کمک کرده‌اند تا برخی لباس‌های تولید داخل در جامعه مد شود، اما با چند مشکل مواجه هستیم؛ نخست این‌که این تاثیرگذاری فوری و آنی نیست و زمانبر است. همچنین به این دلیل که جریان طراحی لباس در ایران به تولید انبوه متصل نشده و دسترسی اش برای مردم کمی دور است، با فاصله زمانی صورت می‌گیرد و تولیدکنندگان وقتی می‌بینند اقبال عمومی صورت گرفته، دست به تولید می‌زنند. به دنبال این هستیم که این خلأ را هم از بین ببریم.در روایت‌های ما تعابیر متعددی در نحوه استفاده از لباس صورت گرفته است. وقتی که ما لباس یک فرد نظامی را می‌بینیم باید جنبه‌های نظم و اقتدار را در او ببینیم. این فرد نمی‌تواند حین انجام وظیفه لباسی را بپوشد که شلختگی ظاهری داشته باشد.

زینب مرتضایی‌فرد

فرهنگ و هنر