فرمانده عملیات بزرگ

از دوستان قدیمی شهید خرازی هستید چگونه با او آشنا شدید؟

قبل از جنگ در اتوبوسی که برای غائله کردستان راهی این استان بودم با شهید خرازی آشنا شدم. سر صحبت باز شد و او گفت اصلیتم‌ بختیاری است و من هم گفتم بچه سِمیرم هستم و دوستی ما از همین‌جا شروع شد.در عملیات مختلف کردستان با هم بودیم.جنگ که شروع شد گروه ضربتی تشکیل شد و من و حاج حسین به جنوب و منطقه جنگی رفتیم.خیلی از شهدای جنگ دست‌پرورده شهید خرازی بودند و در مکتب او تعلیم دیدند و تعدادی از آنها به فرماندهان جنگ تبدیل شدند. حاج حسین خرازی یکی از قدرتمندترین فرماندهان بود و لشکر خط‌شکن را رهبری می‌کرد.

از ویژگی‌های‌ شهید خرازی مقاومت ایشان دربرابر دشمن بوده و این‌که بسادگی عقب‌نشینی نمی‌کرده و همیشه بنا را بر این می‌گذاشته پیروز میدان باشد حتی اگر در محاصره بوده یا سلاح کم داشته باشد.

پیروزی عملیات فتح‌المبین مدیون شهید خرازی است.در این عملیات شهید خرازی تا 85 کیلومتری دشمن پیشروی کرد و از ارتفاعات صعب‌العبور گذشت و به پایین که رسید درگیری شدید شد.دشمن از سه جناح ما را تحت فشار گذاشته بود از طرف دهلران از سمت تپه‌‌های ا... اکبر و از مقابل.همه راه‌ها بسته بود و نیروهای خودی نمی‌توانستند به کمک ما بیایند.فقط باریکه راه کوهستانی بود که رفت و آمد در آن بسیار سخت بود، در این شرایط نامه‌ای به دست شهید خرازی رسید که به او دستور عقب‌نشینی داده بودند. اما حاج حسین گفت: عقب‌نشینی نمی‌کنم !‌ چون تلفات زیادی خواهد داشت، چاره‌ای جز مقاومت نداریم.خیلی اصرار کردند عقب‌نشینی کن اما حاج حسین قبول نکرد تا این‌که مجبور شدند گردان‌های اطراف ما را بسیج کنند و هر جور شده به کمک ما بفرستند و عملیات بزرگ فتح‌المبین شکل گرفت و پیروز شد.شخص شهید خرازی باعث و بانی این عملیات بود .در این عملیات 15هزار اسیر گرفتیم. در عملیات خرمشهر هم وقتی صدام اعلام کرد اگر ایرانی‌ها قادر باشند خط را بشکنند من کلید بصره را به آنها می‌دهم، حاج حسین خط‌های اول و دوم و سوم را شکسته و خرمشهر را دور زدند و صبح شهید خرازی مقابل اروند بود و خودش نیروهای خط شکن را فرماندهی می‌کرد.خیلی از دوستانش در این عملیات شهید شدند.صبح عراقی‌ها شگفت‌زده شدند چگونه نیروهای ایرانی توانسته‌اند به اروند و نزدیکی خرمشهر برسند.خیلی‌ها عملیات آزاد‌سازی خرمشهر را به نام خود زده‌اند اما واقعیت این است شهید حسین خرازی باعث این پیروزی شد.19 هزار عراقی را در این عملیات اسیر کردیم و خرمشهر هم آزاد شد.حاج حسین فرماندهی بود که پای به پای رزمنده‌‌ها پیش می‌آمد و فرماندهی نبود که در سنگر بنشیند و با بی‌سیم به نیروها دستور بدهد.ماهی 1300 تومان حقوق می‌گرفت که آن را هم برای رزمنده‌‌های لشکر صدقه می‌داد.برای جلساتی که در تهران داشت با ماشین سپاه تردد می‌کرد اما اگر به مرخصی می‌رفت پول بنزین را خودش می‌داد چون معتقد بود نباید از بیت‌المال برای کارهای شخصی هزینه کند و سوال من این است که آیا مسئولان امروزی هم از بیت‌المال برای کارهای شخصی استفاده نمی‌کنند؟

دکتر قدرت‌ا... نوروزی، شهردار اصفهان

شهید خرازی، الگویی شایسته
برای بسیجیان بود

بار اولی که شهید خرازی را در جبهه دیدم دانش‌آموز بودم و کلاس سوم دبیرستان.بعد از عملیات آزاد‌سازی خرمشهر بود که به عنوان بسیجی به جبهه رفتم و وارد تیپ امام حسین(ع) شدم و شهید خرازی را آنجا دیدم و بعد‌ها در چند عملیات با ایشان بودم البته ایشان فرمانده بودند و من یک بسیجی جوان و رزمنده. گاهی آرپیجی زن بودم و گاهی تک‌تیرانداز.هیچ وقت در مقر فرماندهی نبودم اما باور دارم شهید خرازی ویژگی‌هایی داشت که در فرماندهان دیگر کمتر دیده می‌شد. وقتی به تیپ امام حسین(ع) وارد شدم، شهید خرازی برایمان صحبت کرد و گفت تصمیم داریم یک گردان خط‌شکن ایجاد کنیم و به رزمنده‌هایی که وارد این گردان می‌شوند آموزش‌ بدهیم که بتوانند در شب عملیات بدون استفاده از گلوله خط اول را بشکنند و راه را برای بقیه رزمندگان باز کنند.من داوطلب شدم و به این گردان پیوستم.شهید خرازی جز رضای خدا هیچ‌ چیز دیگری مد نظرش نبود.من بسیجی بودم و همه حرکات فرمانده‌ام را زیرنظر داشتم و سعی می‌کردم از او الگو بگیرم.شهید خرازی برای بسیجی‌های دوران جنگ الگوی بسیار شایسته‌‌ای بود.اکنون هم تلاش می‌کنیم شبیه او رفتار کنیم اما شرایط تغییر کرده و روحیه‌ دوران جنگ را نداریم.در آن شرایط جانمان را کف دستمان گذاشته بودیم و از یک لحظه بعدمان خبر نداشتیم.در این شرایط رفتار آدم‌ها خیلی متفاوت از زمانی است که همه چیز عادی و زندگی روزمره در جریان است. اما هنوز هم متاثر از منش و رفتار شهیدان هستیم و تلاش می‌کنیم پیرو خوبی برای آنها باشیم و حرمت خون شهیدان را نگه‌داریم.شهید خرازی را در خط مقدم هم دیده‌ بودم، او مقاوم بود و اصلا در مقابل دشمن کوتاه نمی‌آمد.او در عملیات بسیار منظم و دقیق بود.حواسش به رزمنده‌‌ها بود و بسیار صادق و بی‌ریا رفتار می‌کرد انگار می‌دانست شهید می‌شود و نباید حقی بر گردنش بماند.