مخدرهای بلای جان

در میان مواد مخدر، شاید رایج‌ترین آن در ایران هروئین، شیشه، کراک و گل باشد و گزارشی که می‌خوانید خلاصه‌ای از چیزی است که این مواد بر سر معتادان به آن می‌آورد.

هروئین

هروئین یا دی استیل مرفین ماده مخدری از مشتقات مرفین و بشدت اعتیادآور است. افرادی که این مخدر را مصرف می‌کنند هروئینی می‌نامند. خرید، فروش و تملک این ماده تقریباً در همه کشورهای دنیا غیرقانونی است که در ایران به اسامی عامیانه گَرد و دَوا هم خوانده می‌شود. مصرف زیاد هروئین باعث بروز بی‌حسی شدید، کما و اختلالات تنفسی می‌شود. برخی از این عوارض بلند مدت مصرف عبارتند از: یبوست مزمن، ذات الریه و کاهش مقاومت در برابر عفونت‌ها و بیماری‌های مختلف. نحوه مصرف این مخدر به سه صورت تدخین، استنشاقی و تزریق است که تزریق هروئین خطراتی چون ابتلا به انواع بیمارهای عفونی، آبسه، هپاتیت و ایدز را دارد.

ماری جوآنا

ماری‌جوآنا ترکیبی از گیاه شاه‌دانه است که به عنوان داروی فعال‌کننده روان یا داروی طبی مورداستفاده می‌شود. تَمدد اعصاب، درون‌اندیشی، خنده زیاد و افزایش اشتها از مهم‌ترین آثار دلخواه ذهنی و جسمی ماری‌جوآنا است. از عوارض جانبی موقتی مهم مصرف آن می‌توان به کاهش حافظه کوتاه‌مدت، خشکی دهان، سرخی چشم، اختلال در مهارت‌های حرکتی و گاهی احساس اضطراب و وحشت اشاره کرد.عوارض جانبی بلندمدت شامل اعتیاد، کاهش قوای فکری در افرادی که مصرف را از نوجوانی آغاز کرده‌اند، و مشکلات رفتاری در کودکانی که مادرشان هنگام بارداری ماری‌جوآنا مصرف می‌کرده‌اند، است.

اکثر افراد برگ‌های خشک، گل‌ها، ساقه‌ها و دانه‌های این گیاه را به‌صورت سیگار می‌کشند و مصرف می‌کنند. اما ماری جوانا می‌تواند با مواد غذایی (مانند کیک‌های شکلاتی، بیسکویت‌ها و آبنبات‌های چوبی) مخلوط شود یا به‌صورت چای آماده شود یا به‌صورت بخار استنشاق شود.

این مهم نیست که چه مقدار آن به سیستم بدن شما وارد می‌شود، این ماده تقریبا هر بافت یا ارگان در بدن، سیستم عصبی و سیستم ایمنی بدن شما را تحت‌تاثیر شدید قرار می‌دهد. مصرف ماری‌جوآنا به‌صورت سیگار می‌تواند ضربان قلب را بیش از دو برابر به مدت سه ساعت افزایش دهد. به همین دلیل برخی افراد درست بعد از این‌که ماری‌جوآنا استفاده می‌کنند دچار حمله قلبی می‌شوند. ماری جوآنا می‌تواند خونریزی را افزایش دهد، فشار خون را کاهش دهد و قند خون شما را بیش از حد تحت تاثیر قرار دهد.

کراک

کراک یا هروئین فشرده نوعی ماده مخدر به صورت تکه‌های بلور با منشأ هروئین می‌باشد که در جنوب‌غربی آسیا متداول است. کراک در واقع حاصل ترکیب هروئین با ناخالصی‌های مختلفی است که از جمله اثرات جانبی آن می‌توان به عفونت‌های گسترده در اثر فعالیت باکتری‌ها در بافت‌های مختلف اندام‌های فرد زنده اشاره کرد.

کراک به مدت چند سال به یکی از محبوب‌ترین ماده‌های مخدر ایران تبدیل شد و جای تریاک را گرفت و در افغانستان نیز رقیبی برای هروئین به‌شمار می‌رود. شیوه مصرف کراک به دلیل امکان استفاده از سنجاق و سوزن نسبت به هروئین آسان‌تر اما اعتیاد آن بسیار شدیدتر است. جالب است بدانید تنها سه بار مصرف مقدار بسیار اندکی از کراک موجود در بازار ایران، اعتیاد به آن را حتمی خواهد کرد و پس از این زمان بسیار کوتاه، شخص را بشدت به خود نیازمند و وابسته می‌کند. در حال حاضر کراک در بین گروهی از جوانان ایران شایع شده است. کراک‌های موجود در کشور ایران 150 برابر هروئین قدرت تخریبی بر فکر، مغز و اعصاب دارد و حتی منجر به مرگ‌های فجیعی می‌شود.

از جمله نشانه‌های اعتیاد به کراک می‌توان به تغییرات بارز در شخصیت و رفتار، از دست دادن توجه و تمرکز، کاهش وزن، ناپدید‌شدن لوازم قیمتی خانه و نداشتن توضیح قانع‌کننده برای مقدار پول خرج شده، رفت و آمد با افراد معتاد، آشفتگی چشمگیر، رفتار کینه توزانه با افراد خانواده و دوستان، برنامه خواب نامنظم، بی‌توجهی به آراستگی ظاهری، پارانویا شدید و بی‌قراری اشاره کرد.

شیشه

مت آمفتامین که در بازار سیاه به‌نام شیشه معروف است، نام یک ماده محرک می‌باشد. این ماده محرک اعصاب است. شیشه با تأثیر مستقیم بر مکانیسم‌های مغز در فرد شادی و هیجان ایجاد می‌کند. شیشه باعث اختلال شدید در خواب یا بی‌خوابی شدید می‌شود. مصرف‌کننده دچار بی‌اشتهایی شده و ساعت‌ها و حتی تا روزها اشتها به غذا ندارد. در عین حال این ماده باعث تشنگی می‌شود و مصرف‌کننده مجبور است مقدار زیادی آب بنوشد. این ماده به شکل پودری سفیدرنگ (شبیه بلورهای شیشه)، بدون بو و تلخ وجود دارد. شیشه، عوارض فاجعه بار و جبران‌ناپذیری دارد. در صورت ادامه مصرف بعد از مدت طولانی علایم بدخلقی، افسردگی و علایم اختلال حرکتی مثل پارکینسون در فرد ظاهر می‌شود. این ماده در همان ابتدای مصرف خسارات جبران‌ناپذیری را مغز وارد می‌آورد که افت حافظه، پرخاشگری و تهاجم، رفتارهای جنون‌آمیز و آسیب‌های قلبی و مغزی از عوارض مصرف آن است. شیشه به صورت داخل بینی، خوراکی، تزریق وریدی و کشیدنی یا تدخین مصرف می‌شود . مصرف این ماده می‌تواند کاهش اشتها، افزایش تعداد تنفس، افزایش فعالیت فیزیکی، افزایش دمای بدن و تحریک‌پذیری و بی‌خوابی، لرزش و تشنج، اضطراب و بدبینی و خشونت را سبب شود . یکی از عوارض شدید آن ایجاد بیماری روانی شبیه اسکیزوفرنی است که شامل توهمات بینایی، شنوایی، بدبینی و پرخاشگری می‌شود.

گل خطرناک

ماده مخدر گل،‌‌ به‌رغم‌ آن‌که اسم خوشایندی دارد، یکی از خطرناک‌ترین مواد مخدری است که این روز‌ها در دست جوان‌ها می‌چرخد و به اسم یک روانگردان طبیعی خرید و فروش می‌شود. مخدری که ضربان قلب را بالا می‌برد، احساس بی‌قراری می‌دهد، باعث توهم می‌شود و با یک بار مصرف، طوری عملکرد مغز را مختل می‌کند که زندگی بدون آن غیرممکن می‌شود. گل که در باور عمومی حتی کم‌خطر‌تر از حشیش و ماریجوانا و علف معرفی شده است، می‌تواند آنقدر خطرناک باشد که با یک بار مصرف، برای همیشه باعث اعتیاد شود. چون به طور مستقیم بخش‌های مسئول آرامش‌بخشی را در مغز فلج کرده و خودش جایگزین آن می‌شود. بنابراین با مصرف نکردن گل، فرد دچار اظطراب شدید، بی‌قراری، وحشت‌زدگی، تپش‌قلب شدید و... می‌شود.