قصاص؛ پایان قتل برادرزن

به گزارش جام‌جم، 6 آذر 88 درگیری خانوادگی منجر به ضرب و جرح به کلانتری شهدای تهران اطلاع داده شد.

سعید توسط شوهرخواهرش با چاقو مجروح شده بود. مجروح پس از انتقال به بیمارستان جان‌باخت تا ضارب از سوی پلیس دستگیر و مورد بازجویی قرار گیرد. احمد خود را بی‌گناه دانست و گفت: «امروز با همسرم درگیری لفظی پیدا کرده بودم که سعید وارد ماجرا شد. با هم دست به یقه شدیم، اما من هیچ ضربه‌ای به او نزدم و خودش با کارد میوه‌خوری اقدام به خودزنی کرد.» اظهارات احمد در حالی بود که همسرش به عنوان شاهد حادثه گفت: «سعید، برادر ناتنی من بود. او به هواخواهی از من وارد درگیری شد و احمد با چاقو او را کشت.»

با محرز شدن وقوع قتل عمد، کیفرخواست پرونده صادر شد و برای رسیدگی در اختیار شعبه دهم دادگاه کیفری استان تهران قرار گرفت.

در جلسه دادگاه، اولیای دم درخواست قصاص کردند سپس احمد برخلاف اظهاراتش در بازجویی‌ها، به قتل اعتراف کرد و گفت: «از مدت‌ها قبل برسر مسائل مختلف با همسرم اختلاف داشتم و مدام مشاجره می‌کردیم. روز حادثه، سعید به هواخواهی از خواهرش وارد درگیری شد و با مشت و لگد به من زد. یک لحظه از حال رفتم و روی زمین افتادم. هنگام بلند شدن، جسمی را از روی زمین برداشتم و با آن ضربه‌ای به سعید زدم. فکر کردم قاشق است، اما وقتی سعید خونریزی کرد، متوجه شدم چاقوی میوه خوری بوده.» احمد در آخرین دفاع خود درخواست بخشش کرد اما اولیای دم بر قصاص اصرار کردند تا قضات نیز با توجه به مدارک موجود، متهم را به قصاص محکوم کنند.

این رای چندی پیش در دیوان عالی کشور تائید شد.