قهرمانان نمی‌میرند

از قهرمانان تا دوستان و آشنایان همه آمده بودند. ابزار فروش‌های خیابان غفاری هم کرکره مغازه‌ها را پایین کشیده بودند به احترام این قهرمان. هم‌محله‌ای‌ها، او را یک بچه‌هیاتی تمام‌عیار می‌دانستند، کسی که در شب‌های محرم سنگ‌تمام می‌گذارد برای آقا امام حسین(ع). به همین خاطر در مراسم تشییع پیکرش، هیات عزاداری برایش راه انداخته بودند با علامت و بیرق. پیکر فلاحتی‌نژاد را تا مسجد محل (مسجد الهادی) و سپس تا منزل پدری تشییع کردند و بعد همه به بهشت زهرا(س) رفتند برای مراسم خاکسپاری در قطعه نام‌آوران. کلنگ قبرکن از صبح دیروز شروع به شکافتن دل سیمان کرد برای مهمانی جدید؛ نام‌آوری که قهرمان جهان بود. به اندازه همه روزهای تنهایی‌اش در این سال‌های آخر عمر، آنجا پر بود از دوست و آشنا و رفیق. قهرمانان ملی همه آمده بودند، از بروبچه‌های تیم ملی گرفته تا کسانی که در کسوت مربی، زمانی همکار علی بودند.به این ترتیب وداع آخر با علی فلاحتی‌نژاد انجام شد. علی درحالی به خاک سپرده شد که خواهر داغدارش با صدای بلند فرباد می‌زد؛ قهرمانان نمی‌میرند...