رهایی 4 گروگان ایرانی در ترکیه

این افراد توسط اعضای یک شبکه قاچاق انسان از شهر کایسری در مرکز ترکیه به محله زیتون بورنی استانبول منتقل شده بودند و برای آزادی، از خانواده آنها مطالبه وجه نقد شده بود. به گزارش پلیس ترکیه، خانواده گروگان‌ها نیز مقداری وجه را به حساب همدستان گروگانگیرها در افغانستان واریز کرده بودند ولی گروگانگیرها باز وجه بیشتری را مطالبه کرده بودند. پلیس ترکیه براساس اسناد و شواهد ارائه شده از سوی کنسولگری و نمایندگی پلیس ایران در سفارت جمهوری اسلامی ایران در آنکارا، اقدام به پیگیری موضوع و دستگیری گروگانگیران کرد. پلیس بین‌الملل ترکیه اعلام کرد: گروگانگیران شامل دو تبعه پاکستان و یک تبعه افغانستان بودند که پس از انجام عملیات یک هفته‌ای در شهر استانبول دستگیر شدند. این ایرانیان قصد داشتند از طریق شهر استانبول به صورت قاچاق به کشورهای اروپایی مهاجرت کنند که در دام آدم ربایان افتادند.

پلیس ترکیه همچنین اعلام کرد: این آدم ربایان از طریق شبکه‌های مجازی از خانواده قربانیان و گروگان‌ها درخواست وجه می‌کردند و ارتباط دو طرفه‌ای بین آنها از این طریق برقرار شده بود. آدم‌ربایان در دومین دور مطالبه وجه برای آزادسازی گروگان‌ها 7500 یورو در منطقه زیتون بورنی استانبول درخواست کرده بودند که پس از دریافت این مبلغ، باز آنها را آزاد نکردند و پلیس ترکیه به ردیابی آدم ربایان پرداخت.

بنا به اعلام خانواده قربانیان، گروگانگیرها اعلام کرده بودند در صورت خودداری از پرداخت مبالغ درخواست شده، گروگان‌ها را به قتل خواهند رساند که با پیگیری کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در ترکیه و نمایندگی نیروی انتظامی و با همکاری دقیق و نزدیک پلیس بین‌الملل ترکیه، گروگان‌ها آزاد و گروگانگیرها نیز دستگیر شدند. گروگان‌ها پس از آزادی به ایران مراجعت کردند. تلاش‌ها برای یافتن سه گروگان دیگر اعضای این باند و رها کردن آنها از دام گروگانگیران ادامه دارد.

21 روز در اسارت

یکی از گروگان‌ها پس از آزادی به خبرگزاری صداوسیما گفت: در ترکیه بودیم که فردی به ما مراجعه کرد و مدعی شد می‌تواند ما را به هر کشور اروپایی که می‌خواهیم ببرد و برای ما اقامت بگیرد. او از ما خواست پولی را به یک حساب در ترکیه واریز کنیم تا مقدمات انتقال ما را انجام دهد. بعد از این که پول را به حساب واریز کردیم، شبانه او به همراه همدستانش ما را ربودند. 21 روز گروگان آنها بودیم. در این مدت ما را با چوب و چاقو کتک می‌زدند و از صحنه شکنجه ما فیلم می‌گرفتند و برای خانواده‌هایمان می‌فرستادند. گروگانگیران، خانواده ما را مجبور می‌کردند به حسابی در افغانستان پول واریز کنند. امیدی به زنده ماندن نداشتیم که با پیگیری سفارت و پلیس آزاد شدیم.