درباره ساختمان پلاسکو وقتی سیاه و سفید بود +عکس

به گزارش جام جم آنلاین ، برج پانزده طبقه‌ای که اولین ساختمان با اسکلت فلزی در تهران بود و دومین ساختمان بلندی که در آن آسانسور وجود داشت،‌ با سرمایه حبیب‌الله القانیان ساخته شد. وجه تسمیه ساختمان پلاسکو این است که القانیان اصلا مالک کارخانه پلاسکو بود که از جمله مصنوعاتش ظرف‌های ملامین و پلاستیک بوده است. تکمیل ساختمان از سال 39 تا 41 طول کشید و وقتی که سر برآورد،‌ در تمام تهرانی که آن روزها حدود دو میلیون نفر جمعیت داشت دیده می‌شد.

ساخت پلاسکو دو سال طول کشید تا برج پانزده طبقه بتونی،‌ یادگار دوران نیمه‌تمام نوسازی دهه چهل ایران لقب بگیرد

بازار شیک و مدرنی که 29 هزار متر مربع زیربنا داشت،‌ با یک طبقه زیر زمین که حوض و صندلی‌هایی برای نشستن و وقت‌گذرانی در آنها قرار گرفته بود، ‌جای مناسبی برای خرید کردن بود و با بقیه مغازه‌ها و بازارهای سنتی فرق داشت؛ یکی از اولین تجربه‌های ایرانی‌ها از «مرکز خرید» مدرن.

طبقه منهای یک با همان حوض‌های بزرگ آبی وجود داشت، کف آن هم پر از ته سیگار و ته چک و کاغذ یادداشت بود،‌ با فواره‌هایی که ارتفاعشان تا طبقه سوم ساختمان می‌رسید

بازار پلاسکو، نه شلوغی خیابان‌هایی که تبدیل به پاساژ شده‌اند را داشت و نه صدای همهمه و هوای گرفته. به لطف سقف بسیار بلند مجتمع و طراحی دایره‌وارش گردش و دیدن ویترین بوتیک‌ها بسیار آسان بود. در راهروها هم صندلی‌هایی برای نشستن وجود داشت که فضای تجاری را انسانی می کرد. طبقه‌های پایین بیشتر خرده‌فروش بودند. تعداد آدم‌هایی که هم در راهروها دیده می‌شد بیشتر بود. با اینکه برج پلاسکو ساختمانی بود که استانداردهای بازار سنتی در ایران دهه 40 را تغییر داد،‌ اما بازارهای کاربردی ایرانی را نیز در خودش قبول کرد. می‌گویند بخش عمده حمل و نقل بار حتی در پنج طبقه اول که بیشتر خریداران عادی در آن‌ها رفت و آمد می‌کردند با چرخ انجام می‌شد. یادگاری‌های بازار تهران را می‌شد در همه طبقه‌های پلاسکو دید.

از نمای سپید و قرمز سال‌های دور برج پلاسکو و مجسمه عظیم «کانادا درای» نارنجی که برای تبلیغ روی برج پلاسکو نصب کرده بودند، حالا چیزی جز آوار باقی نمانده است

در ساختمان پلاسکو می‌توانستید بهترین نما از خیابان جمهوری را شاهد باشید.