در واکنش به حمله رژیم صهیونیستی به ایران مطرح شد
غلغله است ، ملت از سر و کول هم بالا می رن ، هر کی داره تلاش می کنه تا خودشو جلو بکشه تا موقع رسیدن قطار سریع خودشو بندازه تو. قطار توقف می کنه.
درها باز می شه و 100تا 150نفر یکدیگر رو هل می دن و خودشون رو اون تو جا می کنن. همین که در داره بسته می شه و ملت هم همچنان آخرین تلاشهای خودشون رو برای جا کردنشون داخل واگنها به کار می گیرند، یه نفر از اون دور با یه دورخیز حساب شده خودش رو پرتاب می کنه داخل جمعیت.
کیف سفت و محکمش هم می خوره به زانوتون و با دستش سفت می کوبه به تخت سینتون اما لبخند روی لبش نشون می ده که چقدر از این پیروزی خوشحاله!
همزمان با صدای آخ گفتن شما و صدای بسته شدن درها، صدایی از بلندگو می گه : «آقای محترم لطفا از در قطار فاصله بگیرید»!
بالاخره یکی از مامورهای مترو هر طور شده اون آقای محترم رو با فشار می چپونه تو واگن. نگاهی به داخل واگن می ندازی ، جای سوزن انداختن نیست. عده ای نشستن و عده زیادی هم در حالی که کلی اسباب و وسایل دستشونه با حسرت به اونهایی که نشستن نگاه می کنن!
با یه دستتون کیفتون رو گرفتین که یهو نیفته و زیر دست و پا گم نشه و اون یکی دستتون هم که اصلا نمی دونید کجاست باید کلی بگردید تا پیداش کنید!
تو هر ایستگاه 10تا 30نفر به جمع شما اضافه می شن و شما هی فشرده تر می شید، اما چاره ای ندارید جز این که برای حفظ ظاهر هم که شده لبخند بزنید!
«فشار بیشتر، زمان کمتر» این شاید بهترین توصیف از مترو باشد، وسیله حمل و نقل عمومی که چند سالی است به کمک اتوبوس و تا کسی آمده تا هم رفت و آمد را راحت تر کند و هم خیابان ها را خلوت تر.
خیابان ها خلوت نشده اند؛ اما رفت و آمدها تا حدودی سریع تر شده، هرچند در این میان، مجبوری کمی فشار، لگد پا و له شدن دست را تحمل کنی ، اما شهروندان تهرانی معتقدند بسیاری از مزایای مترو تحمل این مصایب را راحت تر می کند.
«از شهر ری تا میرداماد فقط با 50 تومان آن هم در عرض 35دقیقه»، این تصویری بود که در ابتدای راه اندازی متروی تهران هر شهروندی را به استفاده از این وسیله نقلیه عمومی ترغیب می کرد 30 کیلومتر سفر درون شهری در فضایی آرام، اما پر ازدحام و به دور از سر و صدا، شلوغی و ترافیک خیابان ها و در امان از تصادفات و آلودگی هوا، از دیگر مزایایی بود که این وسیله را از دیگر وسایل نقلیه عمومی مانند اتوبوس و تاکسی ، متمایز می کرد.
استفاده از این وسیله نقلیه ، آنقدر به مذاق مسافران سفرهای درون شهری خوش آمده بود که افزایش قیمت بلیت از 50به 65تومان نیز نتوانست خللی در آن ایجاد کند، مسافران همچنان به استفاده از سریع ترین ناوگان حمل و نقل عمومی شهر پایبند بودند و هیچ عاملی هم نمی توانست آنها را از سوار شدن درون واگن های شلوغ و پرازدحام قطار شهری جدا کند.
کلانشهر تهران با داشتن 8میلیون نفر جمعیت ثابت و 3تا 4میلیون نفر جمعیت متغیر، روزانه شاهد بیش از 12میلیون سفر درون شهری است که این سفرها کلاف ترافیک تهران را روز به روز به هم پیچیده تر می کند، چرا که به اعتقاد کارشناسان ترافیک 63درصد این سفرها با خودروهای شخصی صورت می گیرد.
امروزه شهرهایی که با این مشکلات مواجه هستند بسرعت به برنامه ریزی و گسترش حمل و نقل ریلی پرداخته اند؛ به طوری که طی 20سال اخیر بسیاری از شهرهای پرجمعیت جهان مجبور به احداث خطوط راه آهن شهری شده اند.
در کلانشهر تهران نیز برای رهایی از بن بست ترافیک و تبعات ناشی از آن احداث مترو به عنوان اساسی ترین راه در سالهای گذشته انتخاب شده و با جدیت فراوان در سالهای اخیر در حال پیگیری است.
در این میان ، با وجود گذشت زمان کوتاهی از راه اندازی خطوط یک ، 2و 5مترو، آثار آن در بهبود ترافیک و جلوگیری از اتلاف وقت شهروندان در خیابان های پرازدحام کاملا مشهود است.
نظم دهی به سفرهای درون شهر، کاهش زمان سفر و جلوگیری از اتلاف وقت ، جلوگیری از اتلاف میلیاردها ریال سرمایه در تراکم ترافیک ، صرفه جویی در مصرف سوخت ، کاهش آلودگی هوا، کاهش میزان تصادفات ، کاهش تنشها و استرس های ناشی از ترافیک از جمله مهمترین مزایای اقتصادی ، اجتماعی و زیست محیطی استفاده از مترو در کلانشهر تهران است.
دکتر سیدحسن حسینی جامعه شناس راه اندازی مترو در پایتخت را فصل تازه ای در زندگی تهرانی ها دانسته و معتقد است: در هر کشوری مترو ظرفیت بالقوه برای تغییر نگرش ها و رفتار مردم به حساب می آید، تقویت فرهنگ مطالعه ، تقویت رفتار آرام و بدون استرس و احساس آرامش مسافر در طول سفر از جمله مواردی هستند که از طریق مترو در کشورهای مختلف آزمایش شده و نتیجه نیز داده است ، در برخی کشورهای توسعه یافته ، افراد داخل مترو اجازه بلند حرف زدن ندارند، آنها یا باید بخوابند و یا می توانند مطالعه کنند، از سوی دیگر، چون امکان مطالعه روزنامه با ورقهای بزرگ وجود ندارد قطع و اندازه روزنامه های مترو کوچک تر می شود تا افراد بدون مزاحمت برای فرد بغل دستی خود، بتوانند مطالعه کنند، این رفتارها ناخودآگاه انگیزه احترام را تقویت کرده و حتی اگر مترو شلوغ هم باشد، باز هم نمی توان به این بهانه ، آسایش دیگران را به هم ریخت.
مجتبی احمدی که به طور مرتب از مترو استفاده می کند، ازدحام بیش از حد در داخل واگنها بخصوص ساعات اولیه صبح و هنگام غروب را اصلی ترین مشکل مترو دانسته و می گوید: اوایل صبح و همچنین بعدازظهرها وضعیت داخل واگنها بسیار نامناسب است ، جمعیت به هر شکل ممکن تلاش می کنند تا هر چند محدود برای خود در گوشه ای از واگن جایی بیابند و در این میان ، بعضی وقتها فکر می کنیم مثل گوسفند با انسان برخورد می شود.
این شهروند ازدحام و فشار شدید جمعیت را یکی از دلایل عمده بروز درگیری های فیزیکی و لفظی در داخل واگنها دانسته و ادامه می دهد: این وضعیت بخصوص هنگام غروب که بیشتر مردم خسته و با اعصابی به هم ریخته وارد مترو می شوند، باعث می شود که بر سر کوچکترین برخورد دست و پا، جنجال و درگیری به وجود آید.
گرما و ازدحام مشکل همیشگی مترو
هرچند به گفته مسوولان شرکت راه آهن شهری تهران و حومه، متروی ایران در خاورمیانه مقام اول و در دنیا مقام نوزدهم را دارد، اما واقعیت این است که ظرفیت خدمات رسانی به مسافران مترو به هیچ وجه قابل قیاس با قطارهای شهری در دیگر کشورهای دنیا نبوده و هنوز تا رسیدن به ایده آل ها فاصله دارد.
فصل تابستان و به دنبال آن گرم شدن هوا، نفس کشیدن را داخل واگنهای شلوغ و پرازدحام مترو سخت و عذاب آور می کند، این شرایط بخصوص برای کسانی که قصد سفر از ابتدای ایستگاه (شهرری) تا ایستگاه پایانی (میرداماد) را دارند، غیرقابل تحمل است ، چراکه با هجوم مسافران در طول ایستگاه های مختلف ، لحظه به لحظه از هوای داخل واگنها کاسته شده و درنتیجه تنفس برای کودکان ، افراد مسن و بخصوص مسافرانی که به بیماری های قلبی و تنفسی دچارند مشکل می شود.
البته این شرایط برای زنانی که با کودکی در بغل از مترو استفاده می کنند، به مراتب سخت تر است زیرا صدای گریه کودکان که طاقت گرما و ازدحام مترو را ندارند، یک لحظه قطع نشده و همین مساله اعتراض دیگر مسافران را به همراه دارد.
این در حالی است که بوی نامطبوع بدن برخی از مسافران که ناشی از گرم بودن فضای واگنهاست از یکسو و تهویه نامناسب در واگنها از سوی دیگر، جابه جایی با قطار شهری را به سفری زیرزمینی با اعمال شاقه تبدیل کرده است!
تجهیز واگن های مترو به کولر گازی
مهندس عبابافی اما شرایط دشوار تنفس داخل واگنهای مترو و گرمای بیش از حد آن در فصل تابستان را صرفا به دلیل ازدحام زیاد مسافران در واگن های مترو دانسته و معتقد است که سیستم های تهویه بخصوص در فصل تابستان فعال هستند، اما متاسفانه واگنها به حدی از جمعیت لبریز هستند که روشن بودن سیستم تهویه در رفع گرما تاثیری ندارد.
وی همچنین از تجهیز تمام قطارهای متروی تهران تا پایان سال 85به کولر گازی خبر داد و می گوید: برای تجهیز واگنهای خط یک و دو به کولر قرارداد 10میلیارد تومانی منعقد شده تا در مدت 18تا 24ماه تمام واگنهای فعال خطوط مترو به کولر گازی مجهز شوند که بخشی از این کار امسال و بخشی دیگر نیز سال آینده انجام خواهد شد، همچنین قطارهایی که بتازگی خریداری و به خطوط مترو تزریق می شود نیز از همان ابتدای خرید به صورت کولردار سفارش داده شده که از ابتدای اردیبهشت ماه تعدادی از آنها وارد خط یک شده و از این پس نیز هر قطار جدیدی که وارد ناوگان شود کولردار خواهد بود. ببینیم و تعریف کنیم.
بهناز محمدی 
نظرات کاربران
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
کوه موش زایید!
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
اسرائیل به سرزمین سوخته بدل می‌شود؟
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
تثبیت قدرت بازدارندگی ایران
گفت و گو
علی برکه از رهبران حماس در گفت‌و‌گو با «جام‌جم»:
خطوط قرمز خود را در مذاکرات تغییر نمی‌دهیم
گفت‌وگوی «جام‌جم» با میثم عبدی، کارگردان نمایش رومئو و ژولیت و چند کاراکتر دیگر
فرزند زمانه خود باش
یک کارشناس مسائل سیاسی در گفتگو با جام جم آنلاین:
ضربه دوم ایران از توان اسرائیل خارج است
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد