ماه مهر با طعم دود و تعطیلی!

وزارت آموزش و پرورش خواسته است محیط زیست «روزهای دقیق» پیشنهادی‌اش برای تعطیلی مدارس را اعلام کند، ولی هر عاقلی می‌داند هیچ کس نمی‌تواند با اطمینان خاطر تاریخی را از پیش اعلام کند.

به هر روی مصیبت اینجاست که هنوز هم «تعطیل کردن» مهم‌ترین راهکار مقابله با آلودگی هواست! یعنی این مهم‌ترین خروجی آن همه نشست و جلسه و اتاق فکر و خرد جمعی است.

از طرفی در چند سال اخیر به واسطه یقه‌گیری‌های سیاسی، روسای سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان مقصران آلودگی هوا معرفی شده‌اند. تا جایی که با گشتی ساده در اینترنت می‌توان انبوهی از کاریکاتورها را یافت که آشکارا رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست را به عنوان یک چهره ناتوان در برخورد با پدیده آلودگی هوا قلمداد کرده‌اند.

اما آیا این تمام حقیقت است؟آیا کارشناسان و مدیران محیط زیست توانی برای برخورد با عوامل آلاینده شهر دارند و کوتاهی می‌کنند؟ چه کسانی انبوهی از خودروهای ناکارآمد و آلوده‌کننده را به خورد مشتریانی می‌دهند که از مدت‌ها قبل در صف‌های طولانی ایستاده‌اند و ثبت‌نام کرده‌اند و پول به حساب ریخته‌اند تا صاحب خودروی روزآمد شوند؟ آیا دولت می‌تواند با قدرت وارد شود و کارخانه‌های آلاینده پیرامون کلانشهرها را متوقف کند و مطمئن باشد که فردا صبح از نو فک پلمب نمی‌شوند؟

در این چرخه معیوب البته اصراری وجود دارد که همه بادام‌های تلخ در سبد یک سازمان نه چندان قدرتمند که بودجه‌اش در حد پول خُرد برخی وزارتخانه‌هاست گذاشته شود!

هنوز موج آلاینده‌ها نفس کلانشهرها را بند نیاورده است. اما بند می‌آورند! طولی نمی‌کشد. در این میان می‌توان از سایر نهادها پرسید در طول یک سال گذشته دقیقا برای کاستن از این بار آلودگی چه کرده‌اند جز توقع افزایی عمومی از سازمان محیط زیست؟ جز چشم انتظاری برای تعطیل کردن شهر؟!

آیا باز هم باید پاییز و وارونگی هوا و بند آمدن نفس‌ها پیش بیاید و دوباره رسانه‌ها از شهروندان بخواهند که از تردد غیرضروری در شهر خودداری کنند و کودکان و بزرگسالان در خانه بمانند و ماسک توزیع شود و در حالت اضطرار یکی دو روز تعطیلی هم اضافه شود و مردم بزنند به دل جاده‌ها و در آنجا همدیگر را بکشند؟

آقایان! خودتان را خسته نکنید. این پاییز و آلودگی هوا هم به سلام و صلوات می‌گذرد! تا سال دیگر هم خدا کریم است.

دکتر اصغر محمدی فاضل

کارشناس محیط زیست