خبرنگار ایرانی

مگر خبرنگار مشکلی دارد؟!

فتانه ازانی

جام‌جم همدان

گرچه سختی کار خبرنگاری را می‌توان با شیرینی عشق خدمت، هموار کرد، اما نمی‌توان چشم بر مشکلات و چالش‌های پیش روی خبرنگاران بست؛ مشکلاتی که گاه خبرنگار عاشق را ناگزیر از رها کردن حرفه شیرین خود می‌کند. از جمله مشکلات خبرنگاران، بیمه خبرنگاری است که هنوز تعدادی از خبرنگاران، از این حق حداقلی محروم‌اند. نبود امنیت شغلی، برخوردهای نامناسب و گاه اهانت برخی مدیران که روحیه انتقادپذیری ندارند، درآمد ناچیز و حضور خبرنگار نماهایی که کار را برای خبرنگاران حرفه‌ای سخت‌تر می‌کنند، از دیگر مشکلات پیش روی اغلب خبرنگاران بویژه در استان همدان است.

خبرنگار حتی یادش می‌رود که برای خود نیز زندگی کند و در پایان از آنجا که معمولا خبرنگاران خود این روز را به یکدیگر تبریک می‌گویند؛ می‌گویم: «خبرنگار عزیز روزت مبارک»

تلاش خبرنگار برای احقاق حقوق مردم

محمد علاف‌پور

جام‌جم خوزستان

روز خبرنگار را گرامی می‌داریم؛ روزی که شهید صارمی را جاودانه کرد و تمام دوستان و خبرنگارانی که در سانحه هواپیمایC-130 پرواز زودهنگامشان نقره‌داغ‌مان کرد؛ روزی که اختصاص به آنانی دارد که در عرصه اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی جامعه نقش اساسی دارند.
افرادی که با اتکا به خداوند منان و با قلم و بیان خویش به بررسی مسائل، مشکلات و نارسایی‌های جامعه می‌پردازد تا زمینه احقاق حقوق قشرهای مختلف جامعه فراهم شود.

روزی که قابلیت هفته را دارد

فرهاد قنبری

جام‌جم البرز

روز خبرنگار تنها روزی است که خبرنگاران فارغ از روزهای دیگر می‌توانند برای خودشان بنویسند و خود را دریابند. از این رو امید است این روز را تبدیل به هفته خبرنگار کنند تا شاید اهمیت فعالیت این صنف بهتر دیده شود. به عقیده من اگر خبرنگار به کارش ایمان داشته باشد و از روی اجبار به این حرفه روی نیاورده باشد، شغل خبرنگاری برای او سخت و دشوار نخواهد بود و شیرینی آن را احساس خواهد کرد. ضمن گرامیداشت یاد و خاطره خبرنگاران شهید، روز خبرنگار را به تمامی همکاران خود بخصوص روزنامه وزین جام‌جم تبریک عرض می‌کنم.

خبرنگار؛ استعدادی که در شهرستان‌ها هدر می‌رود

علی فرهاد

جام‌جم آذربایجان شرقی

مشکلات خبرنگاران بخصوص در شهرستان‌ها متفاوت‌تر و بیشتر است. وجود زمینه‌های کاری کمتر در شهرستان‌ها به همراه نبود نشریات حرفه‌ای که واقعا بخواهند از مطالب تولیدی استفاده کنند و بتوانند برای این مطالب هزینه‌ای در نظر بگیرند، مشکلاتی است که خبرنگاران حرفه‌ای شهرستان از آن رنج می‌برند. انتشار یک روزنامه یا هفته‌نامه با کادری شامل تنها یک خبرنگار و بعضا بدون خبرنگار از عجایب کار مطبوعاتی در شهرستان‌هاست.

جایی که مدیرمسئول نشریه، خود همه‌کاره است و در نهایت نیز یک نسخه نیز به فروش نمی‌رود، چه نیازی به خبرنگار است؟ خبرنگار در شهرستان‌ها، استعدادی است که به این طریق از بین می‌رود و تاثیری که قصد دارد ولی نمی‌تواند بر جامعه بگذارد، فقط مایه تاسف است.

خبررسانی با صداقت و امانت

معصومه امیری

جام‌جم اصفهان

روز خبرنگار؛ روز امانتداران گفتمان؛ وقایع و اخبار مبارک باد. امید که نوشته‌هایمان طلوع حقیقت و بیان دردهای کسانی باشد که نمی‌توانند بگویند یا فریادشان بی‌صداست. گزارشگری و خبررسانی، یک تلاش هدف دار و باارزش است، نه برای کنجکاوی صرف و نه برای کسب درآمد، بلکه برای نفس کار خبرنگاری است؛ ثبت وقایع و رفع مشکلی از مشکلات.

درواقع اگر کار خبررسانی به نیت ترویج خیر باشد و گره گشایی از مشکلات، نیروها در وجود انسان به کار می‌افتند؛ استعدادها شکوفا می‌شوند و فکر و جسم - هر دو - کار می‌کنند. کار کسانی که در عالم خبر و گزارش و کارهای ذهنی و فکری در ارتباط با مردم هستند، از این رو بسیار اهمیت پیدا می‌کند.

ما راهمان را می‌نویسیم

حکمت قاسم‌خانی

جام‌جم کرمان

خبرنگاری شغلی است پر از مخاطره، پر از تنش و التهاب و تحمل بار مسئولیتی که روی دوشت سنگینی می‌کند. روز خبرنگار برای من که بیش از 14 سال است آن را آغاز کرده‌ام، یادآور روزهای تلاش پدربزرگ پیرم حاج علی‌اصغر شکوهیان است. کسی که به عنوان یکی از قدیمی‌ترین خبرنگاران کرمان 70 سال از بهترین روزهای عمرش را در راهی سپری کرد که من امروز در ابتدای مسیر آن ناتوان شده‌ام. پدربزرگی که حدود چهار ماه پیش درگذشت و ده سال از روزهای پایانی عمرش به دلیل بیماری به خوابیدن روی تخت فلزی کنج خانه‌اش گذشت؛ وچه سخت بود ده سال در خانه ماندن و بیرون نیامدن برای کسی که سال‌ها در راه فرهنگ و اطلاع‌رسانی زادگاهش موها را سپید کرد. آری، امروز روز ماست. روی صحبتم با توست همکار خبرنگار. روزت مبارک.

بغض فروخورده

فریبا کیانی

جام‌جم خراسان رضوی

بعد از سال‌ها کار خبری می‌خواهم برای روز خبرنگار قلم بزنم؛ اما فکر می‌کنم خبر نوشتن آسان‌تر از درد دل کردن است! آن هم نوشتن و گفتن درباره کسانی که گله‌مند از مهجور بودن هستند؛ کسانی که گاهی در حساس‌ترین شرایط خبری حتی وجودشان نادیده گرفته می‌شود. افرادی که بدرفتاری، بی‌احترامی و توهین گاه به گاه مسئولان و آقایان و خانم‌های رده بالا را تحمل کردن و دم نزدن دیگر جزء لاینفک زندگی شغلی‌شان شده است. اینها را از این باب می‌گویم که از نزدیک با این قشر زحمتکش و صادق زندگی کرده‌ام و رسالت خود دیدم تا در روز 17 مرداد که به نام این فعالان عرصه فرهنگ نام گرفته است، بغض فروخورده‌شان را به نگارش درآورم. کاش فردا صبح روزنامه را که باز کردید و خبری خواندید، نگاهتان به آن متفاوت باشد.