پچپچه‌هایی از مظلومیت خوزستان

به بهانه اجرای این نمایش، پای صحبت‌های ستاری، کارگردان جوان نشسته‌ایم تا نظراتش را درخصوص این نمایش و مشکلات کار در تئاتر جویا شویم. ستاری متن قوی و اصالت خوزستانی‌اش را به عنوان مهم‌ترین دلایلی عنوان می‌کند که باعث شده این نمایش را روی صحنه ببرد.

متن بی‌نقص علیرضا نادری

متن نمایش «پچپچه‌های پشت خط نبرد» را علیرضا نادری نوشته و به اعتقاد بسیاری از کارشناسان یکی از جنجالی‌ترین و بی‌نقص‌ترین نمایشنامه‌ها در حوزه دفاع مقدس است. من این نمایشنامه را سال 83 خوانده بودم و متن جذابش بعلاوه اصالت خوزستانی‌‌ام، باعث شد به آن علاقه‌مند شوم و حالا که کارگردانی‌اش را به‌عهده گرفتم، کاملا به متن وفادار هستم. ضمن این که این متن به قدری خوب و دقیق نوشته شده و راهنمایی‌های جزء‌به‌جزء به کارگردان داده که اصلا جای تغییر در محتوای متن وجود ندارد. با این حال در برخی جزئیات مثل میزانسن‌ها تغییراتی داشتیم که بازخورد خوبی هم داشت. این نمایش پیش از این سه بار در سال‌های 73، 81 و 87 با سه کارگردان مختلف و هر کدام به یک سبک و سیاق اجرا شده و البته باعث بهتر دیده شدن آدم‌های بزرگی مثل فرهاد اصلانی، مهدی سلطانی و نوید محمدزاده که در این اجراها حضور داشتند، شده است.

برنامه آتی

در حال حاضر متن جدیدی برای بازی به من پیشنهاد شده که آن را دوست داشتم و پذیرفتم که در آن بازی کنم. متن دیگر را هم در حال دراماتورژ کردن هستم که ان‌شاءالله اگر آماده شد، آبان ماه آن را اجرا می‌کنم.

تاثیرگذارترین دیالوگ

تاثیرگذارترین دیالوگ این نمایش به اعتقاد من این است: «خوزستان کجایی که زیرخاکی‌هات رو ببینی»!

داستان نمایش و استقبال مخاطبان

داستان این نمایش اتفاقات هشت رزمنده و فرمانده‌ای است که در خط مقدم جبهه قرار دارند و این اتفاقات در چند روز آتش‌بس قبل از عملیات رمضان سال 61 رخ می‌دهد. استقبال مردم هم از «پچپچه‌های پشت خط نبرد» با توجه به نویسنده کار علیرضا نادری بد نبود و امیدوارم در روزهای باقی مانده بهتر هم بشود. این نکته را هم لازم است بگویم که ما تنها یک روز قبل از اجرا تبلیغات این کار را رفتیم.

مردم خوزستان مظلومند

من خوزستانی‌ام. چند وقت است که آب و هوای خوزستان خراب است. اگر به گفته خودشان خوزستان عروس خلیج‌فارس است، پس کجا هستند که وضعیت این عروس را ببینند و به آن رسیدگی کنند؟ مردم خوزستان به اعتقاد من مظلوم‌ترین مردم این کشور هستند که تبعات جنگ را با گوشت و پوست خود لمس کردند و اکنون چنین وضعیتی دارند!

حمایت کافی ندیدیم

متاسفانه تئاتر ما پولی ندارد و کسی از آن حمایت نمی‌کند، حتی اگر کاری در حوزه دفاع مقدس باشد. عده‌ای هستند که فقط وقتی می‌خواهند رای بگیرند دنبال ما تئاتری‌ها می‌آیند. ما در تئاتر با بودجه شخصی خودمان کار می‌کنیم و اگر هم بودجه‌ای باشد، آن را به جوان‌های کم‌تجربه‌ای مثل من اختصاص نمی‌دهند. تنها حمایتی که از «پچپچه‌های پشت خط نبرد» شد، این بود که چند نفر از بزرگان نظام آمدند و تئاتر را دیدند و از شهرستان هم برای اجرای کار در آنجا دعوت شدیم. از تالار مولوی و مدیرانش بسیار سپاسگزارم. من از هشت ماه پیش برای اجرای این کار زجر کشیدم و با انواع و اقسام آدم‌ها کلنجار رفتم. بنابراین پایش هم سفت و سخت می‌ایستم و از آن دفاع می‌کنم، اما متاسفم برای کسانی که فقط شعار حمایت از دفاع مقدس را می‌دهند!

ساناز قنبری