تروریست‌های آمـریکایی ‌پسنـد

باوجود این ادعاها، این‌گونه نیست که به محض مشاهده هر اتفاقی غیر فوق بشری انتظار برخورد از واشنگتن داشته باشیم؛ بلکه نوع رفتار آنها نسبت به مقولات و مقاولات بین‌المللی و حقوقی کاملا تابع ذوق و ذائقه آنان است. حتی گاهی ممکن است از پدیده‌هایی مثل تروریسم یا حقوق بشر به عنوان یک تهدید استفاده کنند. ظاهرا هر نوع مفهوم انساندوستانه‌ای در فرهنگ‌نامه سیاسیون آمریکایی معانی دیگری برای آن متصور است. گاهی اوقات ممکن است دولتمردان ایالات متحده فهرست بلندبالایی از کشورهای که رابطه خوبی با آنها ندارند تهیه کنند و از آنها به عنوان حامیان تروریست یا گروه‌های ستیزه‌گر یا ناقضان حقوق بشر یاد کنند‌؛ اما در نقطه مقابل هیچ اسمی از بزرگ‌ترین گروه‌های تروریستی یا ضد حقوق بشری به میان نیاورند و حتی برخی اوقات به اسم حمایت از گروه‌های معارض متعادل بودجه‌ای هم اختصاص دهند.

جمهوری اسلامی ایران از پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون به عنوان یکی از قربانیان بزرگ تروریسم از نوع دولتی و غیر دولتی همواره با منطق نگاه آمریکایی متهم به حمایت از تروریسم است و ردپای گروه‌های تروریستی مورد حمایت آمریکا در عملیات‌های صورت گرفته در کشورمان همواره به چشم می‌خورد.

سازمان مجاهدین خلق (منافقین)

در بین گروه‌های سازمان یافته‌ای که علیه جمهوری اسلامی ایران دست به اقدامات تروریسی زدند، نام سازمان مجاهدین خلق (منافقین) بیش از دیگر جریان‌های تروریستی در بین ملت ایران منفورتر است. کارنامه سیاه این جریان فرقه‌ای که چرخش‌های 180 درجه‌ای آن به لحاظ عقیده‌ای نشان داد که اساسا فاقد هرگونه ایدئولوژی است، بستر مناسبی را برای اعضای این تشکل فراهم کرد تا به عنوان عوامل اجاره‌ای در خدمت طرح‌ها و برنامه‌های کشورهای سلطه‌گر درآیند. اقدامات تروریستی این جریان بعد از حوادث خرداد سال 60 ماهیت آشکارتری گرفت و از این پس بود که هر جا سخن از اقدمات خرابکارانه، بمب‌گذاری، تخریب اموال عمومی، ایجاد رعب و وحشت بود نام منافقین به عنوان مجریان اصلی برده می‌شد. در کنار شهادت بسیاری از مردم در کوچه و بازار با شلیک اسلحه یا بمب‌گذاری در معابر عمومی، این گروهک برای واردکردن ضربه اصلی به پیکر نظام تازه شکل گرفته، حذف فیزیکی بسیاری از کارگزاران نظام را به عنوان یک هدف اصلی پیگیری کرد. وقوع انفجار در دفتر نخست‌وزیری و به شهادت رساندن رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر ایران، بمب‌گذاری در دفتر حزب جمهوری اسلامی و شهادت برخی از نمایندگان مجلس و آیت‌الله دکتر بهشتی در سال‌های اول انقلاب تا ترور سپهبد صیاد شیرازی و... در دهه 70 سیاهه‌ای از کارنامه ننگین این گروهک است. منافقین بعد از خروج از ایران مدت‌ها تحت حمایت صدام حسین، رئیس‌جمهور عراق در پادگان اشرف جا خوش کردند و اقدمات وطن‌فروشانه‌ای را در طول دوران جنگ تحمیلی با جاسوسی و اقدامات نظامی همراه نیروهای بعثی انجام دادند. بعد از اشغال عراق از سوی آمریکا و روی کارآمدن دولت جدید، امکانات فعالیت مزدورانه برای این گروهک کمتر مهیا شد از این رو با نقل مکان به پادگان لیبرتی درکنار ادامه فعالیت‌های فرقه‌ای، مدتی است که به بهانه مقابله با نفوذ جمهوری اسلامی ایران در سوریه همزمان با درگیری دولت این کشور با شورشیان در قالب نیروی ستون پنجم برای آمریکا، از مرز عراق وارد سوریه شدند. اعضای این گروه تروریستی در کنار شورشیان با ارتش سوریه می‌جنگند و بارها در کمین‌های ارتش سوریه در مناطق مختلف این کشور کشته شده‌اند که آخرین آمار منتشره توسط اتحادیه اروپا نشان می‌دهد، 650 عضو این گروهک تروریستی در سوریه کشته شده‌اند.

پژاک

گروه تروریستی پژاک (حزب حیات آزاد کردستان) به شهادت رساندن بیش از 300 نفر و مجروح کردن 259 نفر با انجام حمله مسلحانه، بمب‌گذاری، مین‌گذاری، گروگانگیری و تخریب اموال عمومی در استان‌های کردستان، کرمانشاه ایلام و آذربایجان غربی را در کارنامه خود دارد.

این گروه پس از اقدام عملیاتی سپاه پاسداران در تابستان سال 90 با تلفات سنگین نیرویی و تجهیزاتی به خارج از مرزهای ایران رانده شد و پس از استقرار در ارتفاعات قندیل در کردستان عراق، با سازمان‌های حقوق بشری و اقدامات سیاسی و تبلیغاتی در داخل و خارج از کشور، همکاری خود را آغاز کرد. در جریان اقدامات داعش در کشور عراق و مناطق کردنشین، این گروه فعال بود و توانست به لحاظ رسانه‌ای فعالیتش را بازتاب دهد. این گروه همکاری گسترده‌ای با سرویس جاسوسی اسرائیل موساد در جهت جمع‌آوری اطلاعات از داخل کشور و ترانزیت تیم‌های جاسوسی و حتی تروریستی موساد از مرزهای ایران دارد.

آمریکا استفاده‌ ابزاری از این گروه تروریستی را در دستور کار خود دارد و اعضای این گروه بارها به دیدارها و نشست‌‌‌های خود با مقامات آمریکایی اذعان کرده‌‌‌اند.

خلق عرب

گروهک تروریستی خلق عرب بیش از سه دهه است که در خوزستان اقدامات خرابکارانه انجام می‌دهد. بعد از پیروزی انقلاب مردم خوزستان همچنان خاطره تلخ و دردناک کشته شدن ده‌ها نفر از مردم این منطقه به دست این گروه را هنوز در ذهنشان زنده نگه داشته‌اند.

بعد از این که اهداف جدایی‌طلبانه این گروهک با اقدامات تخریبی به نتیجه نرسید، سردمداران این جریان همکاری با رژیم بعثی عراق و دیگر کشورهای حاشیه‌نشین خلیج‌فارس را پی گرفتند. این جریان تروریستی که مدت‌هاست در قالب چند گروه و با نام‌هایی متفاوت فعالیت می‌کند، چند سالی است که اقدامات مسلحانه و کشتار ملت بی‌گناه ایران را بی‌اثر دیده است. از این رو در ظاهری جدید به حوزه فعالیت‌های حقوق بشری ورود پیدا کرده است و به همت حامیان غربی خود در راهروهای سازمان ملل رفت و آمد می‌کند. مقر اصلی گروهک خلق عرب در لندن است. یکی از تشکیلات اصلی و سیاستگذار خلق عرب، انجمن دوستی ایران و انگلیس است که پایه فعالیت‌های خود را قوم‌گرایی و گسترش تمایلات نژادپرستانه قرار داده و از این طریق در جهت بروز اختلاف میان اقوام فارس و عرب در منطقه خوزستان فعالیت می‌کند.

گروه ریگی

این گروهک سال 1383 و با شعار تامین حقوق مذهبی و قومی بلوچ پایه‌گذاری شد، اما از همان ابتدا به عنوان یک جریان فرقه‌گرا از همه امکانات برای ایجاد اختلاف بین اهل سنت و قوم بلوچ استفاده کرد. رهبر این گروه عبدالمالک ریگی بود که در کنار ترور و اقدامات خرابکارانه، دست به قاچاق سوخت و مواد مخدر زد. از‌جمله اقدمات تروریستی این گروه به شهادت رساندن شیعیان و اهل سنت در منطقه بلوچستان با راهبندان جاده‌ای و عملیات انتحاری و تخریب اموال عمومی بود. عملیات انتحاری در مسجد جامع زاهدان، حادثه تروریستی محور زاهدان به زابل در منطقه تاسوکی، عملیات انتحاری مسجد علی‌بن ابیطالب زاهدان، عملیات انتحاری و ترور سردار شهید شوشتری و سران طوایف از مهم‌ترین اقدمات تروریستی این گروهک بود. گزارش‌ها حاکی است، جندالله از کمک‌های سرویس‌های اطلاعاتی سیا و موساد برخوردار بوده است. همچنین ژنرال اسلم بیگ، رئیس سابق ستاد ارتش پاکستان در گفت‌وگو با آسوشیتدپرس روستای مرزی مند محل ارتباط آمریکایی‌ها و جندالله بوده و کمک‌های آنان از طریق دو بندر پاکستانی کوت کلمت و جیوانی وارد این منطقه شده است.

بعد از نابودی جندالله یا گروهک ریگی در ایران، سازمان تروریستی دیگری با عنوان جیش‌العدل با نگاه تندروانه مذهبی فعالیت خود را آغاز کرد. فعالیت‌های خرابکارانه مرزی، ایجاد کمین‌، حمله به مرزبانی و ربودن برخی از مرزبان از‌جمله اقدماتی این جریان در راستای فعالیت‌های تروریستی به‌شمار می‌رود.

فتاح غلامی - پژوهشگر تاریخ