فقر زمانی ریشه کن می‌شود که همه انسان‌ها به وظیفه خود در قبال یکدیگر عمل کنند. به عبارت دیگر نباید منتظر نشست تا دستگاه‌های حمایتی مانند کمیته امداد، سازمان بهزیستی و دیگر موسسات خیریه دست خانواده‌های نیازمند را بگیرند، زیرا تک‌تک اعضای جامعه در قبال یکدیگر مسئولند.
در واقع نباید به بهانه نداشتن وقت یا وضع مالی نامناسب از کمک کردن به فقرا شانه خالی کرد، زیرا تمام نیاز آنها در شرایط بد مالی خلاصه نمی‌شود.
این روزها می‌توان خانواده‌های نیازمند زیادی پیدا کرد که بیشتر از فقر، از بی‌توجهی اقوام و دوستان خود گله دارند. به همین خاطر چنانچه خانواده فقیری را می‌شناسید، اما توان مالی مناسبی ندارید، بهتر است دست‌کم از لحاظ روحی و روانی هوای آنها را داشته باشید یعنی اگر قادر نیستید به آنها کمک مالی کنید، دست‌کم به ملاقات آنها بروید تا از لحاظ روحی سبب بهبود حال آنها شوید.
افزون بر این، اگر شهروندان رسیدگی به امور نیازمندان را ابتدا از بین دوستان و آشنایان خود شروع کنند، می‌توان در مبارزه با فقر خیلی بهتر عمل کرد، زیرا شناخت خانواده‌های نیازمند واقعی برگ برنده‌ای است که تنها از این طریق و کمک گرفتن از موسسات خیریه شناخته شده امکان‌پذیر است. در این میان شهروندان باید از سلامت فعالیت موسسه‌های خیریه اطمینان پیدا کنند، زیرا موسسه‌های خیریه زیادی وجود دارند که نظارتی بر عملکرد آنها صورت نمی‌گیرد. این در حالی است که برای رسیدن به شناخت، کافی است سوابق موسسه خیریه‌ای که قصد کمک به آن را دارید، بررسی کنید و متوجه شوید این موسسه چقدر شفاف عمل می‌کند.
