هرمز و افسانه‌های گمشده

در این سریال انیمیشن، اهریمن از شکست در برابر پریان و هرمز خشمگین می‌شود و با استفاده از بدترین نوع جادو، همه کتاب‌ها و دانش‌ها را می‌دزدد و همه آدم‌ها و پریان نادان می‌شوند و تنها هرمز و سبزه پری که نوشته مقدس را در نزد خود دارند، عاقل می‌مانند. هرمز به همراه دوستان دلاور خود مثل ناخدا، دیده‌بان، حکیم و چند نفر دیگر به همراه یک جعبه سخنگو ـ که شاه پریان به او بخشیده بود ـ به جنگ اهریمن می‌روند و... .

سریال هرمز و افسانه‌های گمشده با به تصویرکشیدن داستانی با موضوع محلی در یک فضای فانتزی، برای گروه سنی نوجوان به سفارش مرکز سیمای استان‌های سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در مرکز خلیج‌فارس تولید شده است.

استفاده از داستان‌هایی با تم محلی یا افسانه‌های قدیمی همیشه مد نظر سازندگان برنامه‌های کودک و نوجوان بوده است. سریال «ماجرا‌های سندباد» ساخت کشور ژاپن و فیلم سینمایی «علاءالدین» ساخته «دیزنی» مثال‌های خوبی از این موضوع هستند.

سریال هرمز شاید برای گروه سنی سال‌های اول دبستان کار بدی نباشد؛ اما اصلا مناسب گروه سنی نوجوان نیست. داستانی با ریتم کند، که قهرمانانی نامناسب دارد. یکی از این قهرمانان کودک و بقیه پیرمرد‌هایی با ریش سفید و یک ملوان چاق و گنده است که باید اهریمن را شکست دهند! حضور یک قهرمان قوی و با انرژی که حرکت ماجرا‌ها را تند کند و جسور باشد و با نیروی مقابل بجنگد در داستان ضروری است. مثلا در ماجراهای سندباد ـ که سال‌ها قبل ساخته شده ـ در کنار سندباد و باباعلاءالدین شخصیت فرز و چابک علی‌بابا است که کمند می‌اندازد و با خنجر مبارزه می‌کند و به استقبال خطر می‌رود. در ماجرا‌های هیجان‌انگیز و کاملا خیالی، مثل بودن جزیره در پشت نهنگ و رفتن سندباد با آن به زیر دریا آن‌قدر زیبا کار شده که هنوز بعد از گذشت این همه سال، دیدنی است. در انیمیشن، علاءالدین پسر فقیری است که به خاطر سیر کردن شکمش به دزدی روی آورده است؛ ولی با حرکات چابک و تماشایی خود همه اینها را به نمایشی شاداب تبدیل می‌کند و مخاطب را با خودش همراه می‌کند و حس همذات‌پنداری به او می‌دهد تا از ماجرا‌ها لذت ببرد.

در یک نگاه کلی با وجود طراحی خوب شخصیت‌ها و تبحر جمال رحمتی در این زمینه و با وجود استفاده از تکنیک کات اوت که هزینه و قابلیت‌های کمتری را با خود دارد، انتظار می‌رود که ضعف‌های این تکنیک با ریتم تند و جذابیت داستان پوشش داده شود که متاسفانه از نظر نگارنده چنین انتظاری برآورده نشده است.