گفت‌وگو با رئیس مجلس هفتم دانش‌آموزی:

دوست داریم به ما اهمیت بدهند

خانواده‌ای متوسط دارد که به نهادهای قدرت وصل نیست، مثل بیشتر ایرانی‌ها یارانه می‌گیرد و مثل همه ایرانی‌ها وقتی به اداره‌ای دولتی می‌رود،‌ دست رد به سینه‌اش می‌خورد؛ اینها را سجاد خسروی، رئیس دوره هفتم مجلس دانش‌آموزی می‌گوید، دانش‌آموز سال سوم دبیرستان ، متولد سال 1377 در مشهد. با او درباره مجلس دانش‌آموزی، بُرش آن، تنگناهایش و جوی که بر آن حاکم است‌، صحبت کرده‌ایم‌.
کد خبر: ۸۴۲۷۰۱
دوست داریم به ما اهمیت بدهند

برای رسیدن به صندلی ریاست مجلس دانش‌آموزی چه مسیری را رفتید؟

در طول تحصیلم‌ همیشه یکی از پایه‌های شورای دانش‌آموزی و اغلب رئیس یا نایب‌رئیس شورا بودم‌. بنابراین وقتی یکی از دوستان به من گفت جایی به نام مجلس دانش‌آموزی هم وجود دارد و می‌توانی با ورود به این مجلس،‌ کار شورا را پیشرفت بدهی،‌ برای ورود به مجلس مصمم شدم‌، اما راه ورودش بسیار سخت بود.

چرا سخت؟

رقابت برای ورود به مجلس سخت و تنگاتنگ بود و باید در سه مرحله انتخابات شرکت می‌کردیم.

احیانا آقازاده نیستید؟

نه‌، من از خانواده‌ای مستقل، متوسط و آبرومند هستم که هیچ‌کدام از اعضای خانواده حتی شغل دولتی ندارند. پدرم در صنعت چاپ مشغول است.

شما هم مثل مردان سیاست سعی کردید رای جمع کنید؟

هیچ‌وقت نخواستم اخلاق را زیرپا بگذارم و با روش‌های نادرست وارد عرصه شوم. سعی کردم آرا جلب کنم، ولی جمع کردن آرا، نه‌.

وقتی به‌عنوان رئیس مجلس معرفی شدید،‌ چه احساسی داشتید‌؟

زیاد شوکه نشدم، چون هم توکل کرده بودم و هم مطمئن بودم با توجه به زحماتی که کشیده‌ام و سابقه کاری که داشتم‌، می‌توانم به این جایگاه برسم. وقتی اسمم را اعلام کردند،‌ اول خدا را شکر کردم و بعد ممنون دوستانی شدم که از من حمایت کردند. البته بار سنگین مسئولیت را هم حس کردم. چون در جایگاهی قرار گرفته بودم که می‌توانستم برای جامعه دانش‌آموزی که دوستش دارم، ‌کار کرده وایراداتش را اصلاح کنم.

چه ایراداتی‌؟

من درباره سه موضوع دغدغه دارم‌؛‌ یک مساله مهم پرورش است که در جامعه ما به آن توجه نمی‌شود و دانش‌آموزانی که هنر یا مهارتی می‌آموزند،‌ جایگاه مطلوبی ندارند؛ ‌دوم دغدغه شیوه آموزش است که بازده خوبی ندارد و سوم دغدغه هویت ملی اسلامی دانش‌آموزان است که لازم می‌دانم این قشر از اخلاقیات ایرانی- اسلامی مطلع شوند. معتقدم هیچ جامعه‌ای از سطح مدرسه خود بالاتر نمی‌رود. پس باید مدرسه را جامعه کنیم تا جامعه مدرسه شود.

مسئولان آموزش و پرورش‌، مجلس دانش‌آموزی را چقدر تحویل می‌گیرند؟

تا به حال ما را در جلسات و برنامه‌های مختلف دعوت کرده‌اند که نشان می‌دهد دوست دارند جوانان را وارد عرصه کنند، اما از آنها میدان عمل می‌خواهیم و دوست داریم به نظرات ما اهمیت دهند و آنها را در اولویت بگذارند. حرف ما این است که مجلس دانش‌آموزی ترکیبی از جوانان نخبه کشور است و باید از ظرفیت آنها استفاده شود‌، چرا باید بعد از اتمام هر دوره مجلس‌، نمایندگان آن پراکنده شوند‌؟

قدرت مجلس دانش‌آموزی به توان و قدرت اجرایی و مانور هیات رئیسه آن بستگی دارد و حمایت مسئولان از آن نیز بسیار مهم است

یعنی به نظرات‌تان اهمیت نمی‌دهند؟

نظرات ما برای اجرا باید از هفت‌خوان رستم رد شود. ما در مجلس هفتم درباره موضوع عدالت آموزشی کار می‌کنیم و تاکنون پیش‌نویس‌های خوبی از آن ارائه شده است. هیات رئیسه ما پنج کارگروه تخصصی و ابتکاری تشکیل داده که روی تدوین و بررسی منشور حقوق دانش‌آموزی‌، تحلیل سند چشم‌انداز 1404، تربیت بدنی و سلامت، بازخوانی ماموریت و تقویت شوراهای دانش‌آموزی و تحلیل و بررسی کتاب‌های درسی تمرکز کرده‌اند. ایاب و ذهاب رایگان دانش‌آموزان استثنایی نیز از خواسته‌های ما بود که خوشبختانه مسئولان آن را تصویب کردند.

فکر نمی‌کنید‌ یکی از دلایلی که مسئولان آموزش و پرورش به نظرات مجلس دانش‌آموزی توجه نمی‌کنند، این باشد که این مجلس دنبال کارهای شعاری است و به نیازهای اصلی دانش‌آموزان نمی‌پردازد؟ الان به اعتقاد من یکی از دغدغه‌های نظام آموزشی ما تجمع دانش‌آموزی در رشته علوم تجربی و مهجوریت علوم انسانی است‌، چرا به این حوزه وارد نمی‌شوید؟

جامعه ما دید سنتی به علوم انسانی دارد و هنوز این رشته را جای دخترها یا آدم‌های تنبل می‌داند. برای همین جامعه ما از بسیاری لحاظ‌‌ها به‌خصوص در مدیریت و سیاست عقب مانده است. جالب است بدانید وقتی به‌عنوان رئیس انتخاب شدم برای تغییر این فرهنگ‌، از رشته ریاضی انصراف دادم و وارد رشته علوم انسانی شدم، چون صلاح ندیدم رئیس مجلس دانش‌آموزی در رشته‌ای غیر از علوم انسانی تحصیل کند. در عین حال می‌خواستم این پیام را منتقل کنم که علوم انسانی،‌جای آدم‌های تنبل نیست.

کار جسورانه‌ای کرده‌اید‌، اما تصمیم شما نمادین است.

بله‌، اما به هر حال شروع یک حرکت است. به اعتقاد من باید نگاه افراد را تغییر دهیم و اول از رده‌های بالا شروع کنیم، چون هنوز خیلی از معلمان و مدیران و حتی مشاوران،‌ نگاه سنتی به رشته علوم انسانی دارند.

خیلی‌ها معتقدند،‌ مجلس دانش‌آموزی یک نهاد تشریفاتی است‌، این را قبول دارید؟

این یک حقیقت است و این نقد را وارد می‌دانم. البته قدرت مجلس دانش‌آموزی به توان و قدرت اجرایی و مانور هیات‌رئیسه آن بستگی دارد و حمایت مسئولان از آن نیز بسیار مهم است. نقد تشریفاتی بودن به شوراهای دانش‌آموزی هم وارد است‌، اما مدارسی داریم که شوراها امورش را می‌چرخانند. پس می‌توانیم مجالس دانش‌آموزی قدرتمند و تاثیرگذار داشته باشیم‌، همان‌طور که قبلا داشته‌ایم.

ممکن است روزی شما را جزو نامزدهای مجلس شورای اسلامی ببینیم؟

مرا ممکن است هر جایی ببینید چون هر جا حضورم را لازم و تاثیرگذار بدانم ممکن است ورود کنم؛ از نمایندگی مجلس تا ریاست‌جمهوری. رسیدن به پست ریاست‌جمهوری محال نیست و پیش خودم فکر می‌کنم وقتی در دوره دانش‌آموزی به بالاترین جایگاه حقوقی رسیده‌ام، چرا در بزرگسالی به این جایگاه نرسم.

مریم خباز

گروه جامعه

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها