همه آلمان علیه بایرنی‌ها

اصلی‌ترین رقیب

کسی نمی‌تواند انکار کند مونیخی‌ها درآمدزایی بیشتری دارند، حقوق بیشتری به بازیکنان‌شان می‌دهند و بهترین بازیکنان لیگ را در اختیار دارند، اما اینها همه به این معنا نیست که در میان تیم‌های بوندسلیگا رقبای سرسختی برایش وجود ندارد. در هر فصل تیم‌های اصیلی هستند که با تیم محبوب ایالت باوارایا برای قهرمانی می‌جنگند و گاه می‌توانند آن را از دست مونیخی‌ها خارج کنند. در این فصل جدی‌ترین رقیب بایرن برای رسیدن به قهرمانی ولفسبورگ است؛ تیمی که توسط دیتر هکینگ هدایت می‌شود و فصل به فصل پیشرفت چشمگیرتری پیدا می‌کند. در فصلی هم که با قهرمانی بایرنی‌ها به اتمام رسید، اگرچه ولفسبورگ فاصله امتیازی زیادی با شاگردان پپ گواردیولا داشت، اما بالاتر از هر تیم دیگری، رقیب اصلی بایرن بود. تیم کمپانی فولکس واگن اگرچه محبوبیت تیم‌هایی چون دورتموند، هامبورگ و لورکوزن را در فوتبال آلمان ندارد، اما در موقعیتی قرار دارد که می‌تواند مانعی محکم برای غول‌های باواریایی باشد. وولفسبورگی‌ها با توجه به شهرت و اعتبار اندکی که دارند، فصل نقل و انتقالات تابستانی را متعادل سپری کردند و تنها مکس کروس را از مونشن گلادباخ به خدمت گرفته‌اند؛ بازیکنی که جزو جوانان آینده‌دار فوتبال آلمان محسوب می‌شود. در فصل درخشان ولفسبورگ بازیکنانی چون کوین دی بروین و ریکاردو رودریگز بودند که بار تیم را بر دوش داشتند و برای فصل پیش رو بازهم روی آنها حساب شده است. آنها هستند که خواسته باشگاه را برای آینده تعریف می‌کنند. این دو بازیکن نه‌تنها با استعداد خود باعث پیشرفت تیم در بالای جدول شدند، بلکه به تنهایی بازیکنانی هستند که می‌توانند زمینه‌ساز پیروزی تیمشان باشند. هکینگ از اوضاع بایرن آگاه است و می‌داند این تیم در صدر جدول چه کارهایی می‌تواند انجام دهد، مانند اتفاقاتی که فصل قبل رخ داد. شاگردان او با یک پیروزی و یک شکست خفیف رویارویی مقابل شاگردان گواردیولا را در فصل قبل به پایان بردند و در مصاف هم متقابل و نفر به نفر چیزی کمتر از تیم قهرمان آلمان نداشتند. اکنون ولفسبورگ تیم دوم آلمان محسوب می‌شود و تنها نگرانی‌اش برای قهرمانی در این کشور، بایرن‌مونیخ است.

شانس سوم

دیگر تیمی که می‌تواند برای قهرمانی با بایرن‌مونیخ دست و پنجه نرم کند، به احتمال فراوان بایرلورکوزن است که در تابستان کار خود را در سکوت، در بازار نقل و انتقالات انجام داد و با عبور از چند هفته ابتدایی لیگ، به تیمی خطرناک تبدیل می‌شود. در خط دفاعی این تیم چند چهره باتجربه چون امیر سپاهیچ و فیلیپ وولشید را در اختیار دارد که نیروی جوانی بازیکنانی چون جاناتان تا، کریستف کرامر و به احتمال زیاد، مدافع تیم ملی شیلی کارلز آرانگوئیز به کمک آنها می‌آید. اگرچه هیچ یک از این بازیکنان، کیفیتی چون کوین دیبروین و فرانک ریبری را در فصل گذشته نشان ندادند، اما ثابت کردند می‌توان با حضوری آرام و مداوم و پایدار در ترکیب تیم شرایط خوبی را برای لورکوزن رقم زد. این تیم در فصل گذشته راجر اشمیت را روی نیمکت خود می‌دید؛ مردی که به فوتبال سرعتی علاقه زیادی دارد و سبک بازی لورکوزن را در مدت 12 ماه حضور خود به شکلی دیدنی درآورد. لورکوزن هم همچون وولفسبورگ از محصولات آکادمی خود استفاده می‌کند و گاه آنها را در اختیار تیم مصرف کننده‌ای چون بایرن‌مونیخ قرار می‌دهد. این تیم فوق‌ستاره‌های زیادی ندارد، اما بازیکنانش با اتحادی سخت کنار یکدیگر کار می‌کنند و این می‌تواند اصلی‌ترین مشکل لورکوزن برای رقابت قهرمانی این فصل باشد.

یک تیم فراموش‌نشدنی

شاید نام بردن از دورتموند برای قهرمانی شبیه معجزه باشد، اما نمی‌توان این تیم را نادیده گرفت و فراموش کرد؛ تیمی که بعید نیست امسال اسب‌هایش را برای قهرمانی زین کرده باشد. توماس توخل به عنوان سرمربی جدید تیم معرفی شده و برخی بازیکنان مورد نظر خود را به جمع زردپوشان وستفالن آورده است. دورتموندی‌ها چند خرید جدید هم داشته‌اند، اما تا زمانی که سوت بازی این تیم در فصل جدید زده نشود، نمی‌توان در مورد قهرمان سابق بوندس‌لیگا اظهار نظر رسمی داشت. بازی‌های دوستانه پیش‌فصل در کشورهای آسیایی نشان داد تیم توخل سرعت قابل توجهی پیدا کرده و با حضور بازیکنانی مانند گونزالو کاسترو، جولین ویگل و رومن بارکی کار گروهی‌اش پیشرفت کرده است. به دلیل این که سرمربی سابق ماینز اولین فصل حضورش را در دورتموند تجربه می‌کند، نمی‌توان از او انتظار قهرمانی داشت. تلاش برای رهایی پیدا کردن از منطقه سقوط و رسیدن به سهمیه لیگ اروپا توسط یورگن کلوپ، کار مربی جدید تیم را تا حد زیادی راحت کرده چراکه تیم او با قرار گرفتن در میان چهار تیم صدرنشین فوتبال آلمان، می‌تواند توقع هوادارانش را برآورده کند. دورتموند با توخل به روزهای خوب خود نگاه می‌کند و شاید در یکی از روزهای همین فصل به چالشی بزرگ برای حکمرانی بایرن بر فوتبال آلمان تبدیل شود. با این حال برای هواداران تیم زرد و سیاهپوش دورتموند، قرار گرفتن بین 4 تیم اول جدول رضایتبخش است و می‌تواند بهترین نتیجه باشد.

دیگر تیم ها

بی‌شک در صدرفهرست رقبای بایرن، تیم محبوب مونشن گلادباخ جای دارد که همچنان به روند غیرقابل پیش‌بینی خود ادامه می‌دهد و اکنون در موقعیتی قرار دارد که برای هر تیمی به یک حریف قابل احترام تبدیل شده است. گلادباخ بازیکن و ترکیبی ندارد که برای رسیدن به قهرمانی پرمدعا باشد، اما این تیم در این فصل بلیت حضور در لیگ قهرمانان را به دست آورده و می‌تواند اوضاع بهتری هم پیدا کند. آگزبورگ هم با بازیکنان جوان خود می‌تواند شگفتی‌ساز باشد و در کنار تیم‌های دیگری مانند شالکه و هوفنهایم برای سهمیه‌های اروپایی بجنگد.

منبع: بلیچرریپورت