چرا جلوی بازی پونزی را نمی‌گیرید؟

روشن است که این روش جابه‌جایی مالی تا حدی ادامه می‌یابد و سرانجام موسسه با حجم عظیمی از بدهکاری مالی و ورشکستگی بزرگ مواجه می‌شود... حالا تا اینجای اظهارات رئیس کل بانک مرکزی مشکلی نیست و در پی اطلاع‌رسانی‌های گسترده صورت گرفته، شاید درصدی قابل توجه از شهروندان اعتمادشان را به این موسسات از دست داده باشند. اما مشکل، فراز پایانی یادداشت است. جایی که مقام ارشد بانکی کشور هیچ راه‌حل و پیشنهاد اجرایی برای برچیدن این موسسات ارائه نمی‌دهد و حل این چالش را به همکاری دیگر دستگاه‌ها حواله می‌دهد؛ البته روشن است که بدون همکاری دستگاه‌هایی چون نیروی انتظامی، قوه قضائیه، مجلس و... ساماندهی این موسسات به نتیجه نمی‌رسد، اما نکته‌ای که بانک مرکزی آن را به گردن نمی‌گیرد آن است که وظیفه ذاتی و ماهوی این بانک ایجاب می‌کند پرچمدار و رهبر این حرکت باشد و به نوعی فعالانه همکاری سایر دستگاه‌ها را در این خصوص جلب و حتی مطالبه کند. به یاد داریم که تا وقتی شورای‌عالی امنیت ملی پس از ایجاد مشکل برای موسسه میزان و آرمان در مشهد به ماجرای موسسات غیرمجاز ورود نکرده بود، بانک مرکزی حتی حاضر به شکایت از این موسسات هم نبود و نیروی انتظامی نیز می‌گفت تا بانک مرکزی از ما نخواهد، چون از ماهیت جرم اطلاعی نداریم، نمی‌توانیم سراغ تعطیلی این موسسات برویم. با این حال رویه بانک مرکزی که اکنون نیز در یادداشت اخیر رئیس کل مشاهده می‌شود، صرفا حرف زدن، خط و نشان کشیدن برای سپرده‌گذاران این موسسات و تهدید‌کردن توخالی است. حال آن‌که این بانک باید فعالانه برنامه‌ای برای رفتن به سراغ این موسسات، محدود کردن فعالیت آنها و سرانجام ساماندهی یا انحلال آنها ارائه داده و خود رهبری اجرای آن را به عهده گرفته و پشت همکاری نکردن سایر دستگاه‌ها مخفی نشود؛ چرا که اگر همکاری نکردنی وجود ندارد، بیشتر ناشی از کمک نخواستن بانک مرکزی است. البته این قابل درک است که این موسسات لابی گسترده‌ای در دستگاه اداری دارند و مقابله کردن با آن کار هر کسی نیست. با این حال این لابی و قدرت و نفوذ، چیزی از مسئولیت عملی بانک مرکزی کم نمی‌کند.

سید علی دوستی موسوی

‌ دبیر گروه اقتصاد