این یک شعار نیست

شاید تا زمانی که به منطقه عسلویه در استان بوشهر سفر نکرده و نوع و جنس کار در آن اقلیم داغ را از نزدیک مشاهده نکرده باشید، بزرگی کاری که در آن منطقه انجام شده و می‌شود، قابل تصور نباشد. حالا که زمستان است، باز شرایط اقلیمی مساعدتر می‌کند، اما وسط تابستان، جوشکاری در برج‌هایی در ارتفاع زیاد، لوله‌گذاری در بستر دریا، کار روی سکوهایی در وسط خلیج‌فارس که از شدت هوای شرجی، نفس کشیدن را هم برای افراد عادی دشوار می‌کند و بالاخره سر و کله زدن با مشکلات همیشگی و ابتکار عمل به خرج دادن برای حل فوری آنها، واقعا کم چیزی نیست. حالا تصور کنید که تمام عملیات پیش‌گفته، تاکنون در شرایط عادی انجام می‌شده است. یعنی دانش فنی، تجهیزات، پشتیبانی و ... در دسترس بوده و دغدغه‌ای از این نظر وجود نداشته است. اما کار وقتی دشوار می‌شود که پای تحریم وسط باشد. یعنی دسترسی به تجهیزات پیچیده و حتی دانش فنی آن امکان‌پذیر نباشد، به خاطر کمبود ارز در مضیقه پشتیبانی باشید و با همین امکاناتی که دارید، بخواهید بزرگ‌ترین پروژه تاریخ صنعت کشور را به بهره‌برداری برسانید؛ با دست‌هایی بسته قرار است شنا کنید و به مقصد برسید و تمام اینها در حالی است که فنون شنا را نیز بخوبی بلد نیستید.

اینچنین است که بهره‌برداری از فاز 12 پارس جنوبی از نظر دستیابی به فناوری، تولید برخی تجهیزات حساس صنعت نفت و خودکفایی و سرانجام پایمردی متخصصان و کارکنان صنعت نفت ایران، مصداق بارز اقتصاد مقاومتی است؛ اقتصادی که نگاهش به متخصصان داخلی و اعتماد به نفس و توانایی‌هایشان است؛ اعتماد به نفسی که یکی از مدیران نفتی بدرستی آن را با جنگ تحمیلی مقایسه کرده است. با این حال تا من و شما از نزدیک عسلویه و پارس‌جنوبی و تجهیزات پیچیده آن که به «شهر لوله‌ها» می‌ماند را نبینیم، به بزرگی کاری که انجام شده، واقف نخواهیم بود. اینچنین است که این پیشنهاد جای طرح دارد که سازمان میراث فرهنگی و گردشگری تورهای ویژه‌ای را برای بازدید مردم از پارس‌جنوبی راه‌اندازی کند تا افکار عمومی از نزدیک با تلاش‌هایی که در این بخش زرخیز از ایران بزرگ جریان دارد، آشنا شود.

سید علی دوستی موسوی

دبیرگروه اقتصاد