این تهدید را باور کنیم یا آن قرارداد را

مدیرعامل گروه ایران‌ خودرو دیروز به خبرنگاران گفت، این شرکت هرگز برای کشورهایی که در سال‌های اخیر، رفتار، گفتار و عملکرد دوستانه‌ای با کشورمان نداشته و احیانا در مسیر بحران‌سازی تصنعی علیه جمهوری اسلامی ایران گام برداشته و تغییری در رفتارشان مشاهده نمی‌شود، فرش قرمز پهن نخواهد کرد.

این اظهارات ظاهرا درست و اصولی بوده و غیر از این نیز نباید از مسئولان اقتصادی کشور انتظار داشت؛ اما ظاهرا فرش قرمز ایران‌خودرو از چند هفته قبل برای شرکتی که در سخت‌ترین روزهای تحریم بیشترین هزینه را به صنعت خودروسازی و از آن مهم‌تر به مردم ایران وارد کرده بود، پهن شده است. تقریبا دو هفته قبل بود که شرکت ایران‌خودرو از عقد قراردادی جدید با پژو خبر داد.

محتوای قرارداد یاد شده هر چه که باشد، این واقعیت را نقض نمی‌کند که پژو در کوران تحریم پشت ایران خودرو که نه، پشت بازار خودروی ایران را خالی کرد.

اتفاقا وزیر امور خارجه فرانسه نیز بیشترین کارشکنی‌ها را در مذاکرات هسته‌ای به عمل آورده و باز هم خبر می‌رسد که در آستانه توافق احتمالی بین ایران و شش کشور غربی، فرانسوی‌ها در تلاش برای به هم زدن بازی هستند.

فراموش نکرده‌ایم که رفتار پژو و همتای فرانسوی دیگرش یعنی رنو در دو، سه سال اخیر، تحت تاثیر مناسبات سیاسی و البته شرکای خودروساز آمریکایی خود، باعث شد تولید خودرو در ایران به کمتر از نصف دوران مقابل تحریم برسد.

اکنون در کمال تعجب باز هم قرارداد بزرگ دیگری پیش روی آنها نهاده می‌شود و عجیب‌تر آن‌که با وجود این سابقه، مدیرعامل ایران خودرو می‌گوید، این شرکت گذشته را فراموش نمی‌کند.

در این میان معلوم نیست که قرارداد چند هفته قبل ایران‌خودرو و پژوی فرانسه را باور کنیم یا پهن نکردن فرش قرمز جلوی پای کشورها و شرکت‌هایی که زیر پای ایران را خالی کردند.

شاید بهتر بود در شرایطی که مطابق متن صریح توافق موقت ایران و کشورهای 1+5 تحریم صنعت خودرو لغو شده و در حالی که چشم‌انداز یک توافق جامع هسته‌ای پررنگ به نظر می‌رسد، صنعت خودروسازی ایران با جدیت بیشتری سراغ خودروسازانی که هم فناوری به‌روزتری در اختیار دارند و هم سابقه ناخوشایندی در زمین زدن صنعت خودروی ایران ندارند، می‌رفت.

حمید اسدی - جام‌جم