تراژدی شکست تکراری نبود

همه چیز تا دقیقه 43 خوب پیش رفته بود. ضربه سر سردار آزمون در دقیقه 24 ما را از عراق پیش انداخته بود و نیمه اول با همین برتری رو به پایان بود اما بنجامین ویلیامز به یکباره با اخراج مهرداد پولادی همه چیز را برای ما خراب کرد. در ادامه آنچه دیدیم نمایش غیرت بازیکنان ایرانی بود. با احتساب وقت‌های تلف شده نزدیک به 90 دقیقه مقابل عراق ده نفره بازی کردیم و جنگیدیم تا بازنده از زمین بیرون نیاییم. بی‌شک حماسی ترین لحظه آن بازی در دقیقه 118 بود. حمله همه جانبه ایران برای زدن گل تساوی. ضربه جواد نکونام از روی خط دروازه برگشت داده شد، شوت سید جلال حسینی بعد از برخورد به تیر افقی از خط دروازه گذشت اما گل اعلام نشد و در نهایت ضربه سر رضا قوچان‌نژاد و گل تساوی. همه این اتفاقات در کمتر از 5 ثانیه اتفاق افتاد تا لذت شادی پس از گل برایمان چند برابر شود. این دومین بار بود که بازی باخته را با تساوی عوض می‌کردیم. عراق در دقیقه 56 توسط احمد یاسین به گل اول رسید و پس از تساوی دو تیم در وقت قانونی، توسط کاپیتان خود یوسف محمود در دقیقه 93 به گل دوم رسید. این گل را مرتضی پورعلی گنجی در دقیقه 103 با ضربه سری تماشایی جبران کرد اما خودش در دقیقه 16 روی مهاجم حریف مرتکب خطا شد تا این بار عراق با ضربه پنالتی اسماعیل ضرغام از ما پیش بیفتد. آن لحظه خیلی‌ها فکر می‌کردند پنالتی ضرغام پایان رویاهای یک ایران برای قهرمانی تیم ملی در آسیا باشد اما این رویا دقایقی بعد با پنالتی سلام شاکر از بین رفت، پس از آن‌که علیرضا حقیقی هفت بار متوالی تسلیم ضربات پنالتی بازیکنان عراق شد.افسوس که گل سرنوشت‌ساز رضا قوچان نژاد فقط برای چند لحظه ما را خوشحال کرد. بازی که به پنالتی کشید روحیه ما بهتر از عراقی‌هایی بود که دو بار بازی برده را از دست داده بودند، اما احسان حاج‌صفی همان ضربه اول را به آسمان زد تا برتری روحی ما خیلی زود از بین برود. عبدالعامر عراقی هم پنالتی اول عراق را به بیرون زد اما در ادامه پنالتی زن‌های دو تیم 12 ضربه متوالی را گل کردند تا این روند با توپی که وحید امیری به تیر دروازه زد خاتمه یابد. در نهایت هم عراق با ضربه سلام شاکر به نیمه نهایی جام ملت‌های آسیا سلام کرد و انتظار فوتبال ایران برای قهرمانی را به 43 سال رساند.

حذف شدن در ضربات پنالتی، پس از آن اتفاقات دراماتیک وقت‌های اضافی و پس از آن قضاوت پر انتقاد داور استرالیایی تلخ‌ترین پایان برای تیمی بود که با جوانانش بیشتر از همه تیم‌های ملی قبلی، امید قهرمانی را در دل میلیون‌ها فوتبالدوست ایرانی زنده می‌کرد.

شکست مقابل تیم ملی عراق باعث شد آن گل تماشایی احسان حاج‌صفی به بحرین، آن چرخش تماشایی سردار آزمون برای باز کردن دروازه قطر و آن گل دقیقه 90 رضا قوچان‌نژاد به امارات که ما را سرگروه کرد، تنها دلخوشی‌های ما از جام ملت‌های آسیا باشد. البته حمایت پرشور تماشاگران ایرانی از تیم ملی در استرالیا و استقبال خوب مردم از تیمی که بدون مدال به کشور بازگشته بود هم صحنه‌هایی ماندگاری را در ذهن‌ها ایجاد کرد. حالا برای تحقق رویای قهرمانی باید منتظر باشیم تا جام ملت‌های بعدی از راه برسد؛ 2019 در امارات.

رضا پورعالی / گروه ورزش