چرا بیان یک واقعیت مورد اعتراض واقع شد؟

آقای روحانی در جمع مهندسان گفته است: «همه اقتصاددانان می‌دانند که ماه بهمن و اسفند دو ماهی است که بیشترین تورم را دارد. سال گذشته تورم بهمن 5.5 درصد بود و من در جلسات اقتصادی‌ای که هر دو ماه یک‌بار با حضور اقتصاددانان شرکت می‌کنم، هیچ‌کس پیش‌بینی نمی‌کرد که تورم بهمن ماه صفر باشد و این اولین‌بار است که در کشور چنین چیزی را شاهدیم که کار عظیم و بزرگی است.»

بیان همین موضوع از سوی رییس جمهور کافی بود تا سیل انتقادات در قالب نقدهای صریح و نیز کنایه‌های عجیب و غریب از سوی منتقدان روانه دولت شود.

این در حالی است که خبر مذکور مبتنی بر محاسبات بانک مرکزی بود و این بانک در گزارش ماهانه خود درباره نرخ تورم، از صفر شدن تورم در بهمن ماه امسال نسبت به دی خبر داده بود. اما چرا بیان این واقعیت از سوی رئیس جمهور با اعتراض برخی منتقدان مواجه شد؟

از نقدهای مغرضانه و بهانه‌جویی‌های افرادی که به دنبال گمراه کردن افکار عمومی هستند اگر بگذریم، شاید دلیل این امر آن باشد که در این خبر، سنت همیشگی اعلام نرخ تورم به افکار عمومی شکسته شد و به جای تورم سالانه نرم تورم ماهانه اعلام شد؛ چیزی که شاید در میان افکار عمومی مقبولیتی نداشته باشد.

بسیاری از کسانی که از شنیدن تورم صفر درصد ماهانه شوکه شدند آن را با تورم 17ـ16 درصدی سالانه که تا قبل از این از سوی دولت بیان می‌شد مقایسه کردند و به همین دلیل پذیرش آن‌ قدری دشوار می‌شد.

در واقع اگر عرضه تورم نقطه‌ای را در مقابل تورم متوسط سالانه از ابداعات دولت قبل بدانیم، طرح عمومی نرخ ماهانه تورم را هم باید نوآوری جدیدی از سوی دولت یازدهم به شمار آورد که البته بازخورد چندان مثبتی نداشته است.

این در حالی است که با توجه به روند مطلوب کاهش نرخ تورم در یک سال و نیم اخیر اساسا نیازی به اعلام تورم صفر‌ شدن بهمن ماه در کشور نبود.

ضمن این که با توجه به ماهیت کوتاه‌مدت تورم ماهانه، همان‌طور که این نرخ در بهمن ماه به صفر رسید هیچ بعید نیست که مثلا در اسفند یا فروردین دوباره افزایش یافته و به رقمی برسد که دیگر نتوان آن را اعلام عمومی کرد اما در هر صورت، صفر شدن تورم البته اتفاق خوبی است که امیدواریم در ماه‌های آینده هم ادامه پیدا کند.

حمید اسدی - جام‌جم