قاهره میزبان پوتین

با توجه به اینکه در چند دهه اخیر یعنی از زمان به قدرت رسیدن انور سادات، مصر کانون نفوذ آمریکا بوده این سئوال مطرح می‌شود که ریشه گرایش روسیه و مصر به یکدیگر چیست و هر کدام چه اهدافی را پیگیری می‌کنند؟

اولاً در باب اهداف سران مصر از گرایش به روسیه می‌توان اهداف داخلی و بیرونی را ترسیم کرد. السیسی که توانسته به ریاست جمهوری دست یابد به دنبال پیروزی در انتخابات پارلمان است لذا جلب نظر مردم در اولویت سیاستهای وی است. تاکید بر عرصه اقتصادی، احیای روابط با سوریه، جلب حمایت‌های مالی از کشورهای عربی برای بهبود اقتصاد بخشی از این سیاستها است. سرکوب مخالفان در قالب برقراری امنیت محور دیگر این تحرکات است.

با توجه به رویکرد مردم مصر به دوری از عربستان و غرب، السیسی گرایش به مؤلفه‌های جایگزین نظیر چین و روسیه را در پیش گرفته است تا بر میزان محبوبیت خود بیفزاید. در حوزه سیاست خارجی نیز مصر به دنبال احیای جایگاه منطقه‌ای و در عین حال کسب امتیازات بیشتر از حوزه عربی ـ غربی است.

السیسی با میزبانی از پوتین این پیام را به غرب می‌دهد که وابسته به آنان نبوده و سیاست مستقلی را دنبال می‌کند شرط گرایش نداشتن به روسیه، تقویت حمایت‌ها از السیسی است. نکته مهم آنکه السیسی با چند ضلعی سازی سیاست خارجی سعی در حفظ قدرت خود و جلوگیری از کودتای غربی ـ عربی (نظیر آنچه علیه مرسی صورت گرفت) است.

ثانیاً، روسیه نیز با حضور در مصر در کنار اهداف اقتصادی و نظامی و احیای مناطق نفوذ گذشته طرحی گسترده را در دستور کار دارد و آن پاسخگویی به تهدیدات غرب است کشورهای غربی به بهانه مسئله اوکراین با سیاست تحریم به دنبال باج‌خواهی از روسیه هستند. پوتین با توسعه مناسبات منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای و احیای مناطق نفوذ گذشته غرب به دنبال پاسخ‌گویی به این تهدیدات است.

انجام سفر پوتین به قاهره یک روز پس از نشست امنیتی مونیخ و مواضع تند غرب علیه روسیه، پاسخی به تخریم‌ها و تهدیدات غرب است. روسیه این پیام را به غرب می‌دهد که تسلیم باج‌خواهی غرب نخواهد شد بلکه با دیپلماسی فعال پاسخ این تحرکات را می‌دهد. توسعه مناسبات با یونان رویگردان از اتحادیه اروپا و نیز سفر پوتین به مصر نمودی از این اقدامات است که بیانگر طراحی مسکو برای تسلیم نشدن در برابر زیاده‌خواهی غرب می‌باشد.

قاسم غفوری - جام جم آنلاین