استاد پرورش در کلام بزرگان

این معلم فرهیخته و استاد حوزه و دانشگاه و مربی اخلاق به تعبیر رهبر معظم انقلاب، چهره محترم و اثرگذاری بود که بخش اعظم عمر بابرکت خود را در خدمت اسلام و ارزش‌های متعالی دین گذرانید و لهجه صادق و دل با اخلاص و خلق نیک را به ترویج و تحکیم انقلاب و نظام اسلامی گماشت.

حضرت آیت‌الله جوادی آملی در توصیف این شخصیت عارف فرمودند: حیات و ممات برای افرادی مانند استاد پرورش یکسان است، زیرا فرموده‌اند: «العلماء باقون مابقی الدهر» تا روزگار باقی است، علماء نیز هستند و این حدیث شریف شامل شاگردان علما نیز می‌شود.

حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی از مراجع عظام تقلید نیز در معرفی استاد پرورش بیانات مهمی داشتند و تاکید فرمودند: پیام رهبر معظم انقلاب به مناسبت درگذشت ایشان، نمایانگر شناخت همه‌جانبه‌ای بود که از استاد پرورش داشتند و باید گفت که این پیام پرمعنا، پرفیض و کم‌نظیر بود.

ایشان، استاد پرورش را شخصیت فوق‌العاده‌ای توصیف فرمودند که از ابتدا تا آخر زندگی در مسیر صحیح انقلاب بود و هیچ گاه مسیرش را تغییر نداد.

آیت‌الله سبحانی یکی دیگر از مراجع معظم تقلید در وصف استاد پرورش بیان کردند: استاد پرورش، دانشمندی بود که در مجلس خبرگان قانون اساسی چهار ماه در خدمت ایشان بودیم. گرچه کمتر سخن می‌گفت، اما هر گاه سخنی ایراد می‌کرد، ‌بسیار مفید، عالمانه و محکم بود.

حضرت آیت‌الله نوری‌همدانی از مراجع عالیقدر هم تاکید کردند که مرحوم استاد پرورش شخصیت علمی، سیاسی، دینی و فرهنگی ممتازی بودند که تشریح ابعاد وجودی ایشان می‌تواند برای نسل جوان و جامعه فرهنگی کشور و عموم علاقه‌مندان به انقلاب اسلامی الگو قرار گیرد و باید جوانان ما بدانند که برای این انقلاب و نظام اشخاصی مانند آقای پرورش چه زحماتی کشیده‌اند.

دیگر علما و بزرگان علمی، فرهنگی و سیاسی کشور نیز تاکنون هریک به نوبه خود در توصیف شخصیت استاد پرورش، مطالب ارزشمندی داشته‌اند که اطاله کلام می‌شود ولیکن بنده دیدم اگر خودم به عنوان یک شاگرد بخواهم استادم را معرفی کنم، از عهده‌ام خارج است، زیرا فرموده‌اند: مُعرف از معرَّف باید اولی باشد، پس در این کوتاه سخن، به اجمالی از بیانات اعاظم و بزرگان پرداختم تا بلکه ابعاد وجودی این شخصیت بزرگ، بخوبی معرفی شود.

اما آنچه مبرهن است، درخصوص شخصیت‌های بزرگی که مخصوصا در علم و معرفت و عشق و عرفان، غواصی کرده‌اند، هرچه گفته‌ یا نوشته شود، حق آنان ادا نمی‌شود ولیکن این وعده الهی است که در آیه شریفه ابتدای سخن بیان شده است، کسانی که اهل ایمان بود ه و نیکوکار باشند، اینها نزد پروردگار برایشان ثبت و ضبط است و مکتوب می‌شود.

مرتضی نجفی‌قدسی