تیراندازی در شکارگاه

مهم‌ترین دلیل این امر اختلافی است که در دید اشخاص وجود دارد، تصویری از هدف که در چشم هر تیراندازی ایجاد می‌شود، با تصویر آن در چشم اشخاص دیگر متفاوت است، جز در موارد بسیار نادر.

نکته دیگری که در این مورد تاثیر دارد، شیوه بغل گرفتن یا به شانه بردن و نگه داشتن تفنگ است که این نیز معمولا در مورد هر تیراندازی با دیگر تیراندازان متفاوت است.

اختلاف دیگر در گرفتن خط نشانه و نشانه‌روی است، یک نفر خط نشانه را به زیر هدف می‌برد و دیگری به مرکز هدف نشانه می‌رود، یکی خط نشانه را پر می‌گیرد و دیگری چنین نمی‌کند.

در مورد تفنگ‌های مجهز به دوربین به دلیل ویژگی‌های ذاتی دوربین‌های تفنگی این اختلافات بویژه از لحاظ تفاوت تصویر هدف در چشم هر تیرانداز و اختلافات مربوط به نحوه نشانه‌روی و نشانه‌گیری تیراندازان مختلف، به کمترین حد ممکن می‌رسد و تفنگ دوربین داری که به وسیله یک تیرانداز ماهر تنظیم شده باشد، برای دیگر تیراندازان (بویژه کسانی که از نظر مهارت در تیراندازی در سطحی پایین‌تر از تنظیم‌کننده تفنگ باشند) کاملا قابل استفاده است. حال باید دید تنظیم تفنگ در چه مواقعی لازم است؟

هنگامی که تفنگ گلوله‌زنی جدیدی تهیه می‌کنید، باید با استفاده از نوع فشنگی که بیشتر مورد مصرف است، آن را دقیقا تنظیم کنید. پس از تنظیم تفنگ با این نوع فشنگ، چنانچه در نظر دارید گهگاه از نوع دیگری از فشنگ نیز استفاده کنید، بهتر است بدون دستکاری دستگاه نشانه‌روی، با این نوع فشنگ نیز تفنگ را بیازمایید و اختلاف افت این دو فشنگ را در مسافت‌های مختلف به خاطر بسپارید و یادداشت کنید.

هر بار که به شکار می‌روید، پس از رسیدن به شکارگاه و قبل از تیراندازی به شکار، حتما تفنگ خود را آزمایش کنید. به این بسنده نکنید که تفنگتان را مثلا یک ماه پیش تنظیم کرده‌اید، یا در مسافرت قبلی که تیر انداختید، تنظیم بود.

بی‌تردید چنانچه تفنگتان به دوربین مجهز باشد، در حین سفر آن را در جلد می‌گذارید؛ به طوری که دوربین رو به بالا باشد، آن را روی شیئی نرم مانند کیسه‌خواب، ساک و... قرار می‌دهید. با وجود همه این مراقبت‌ها، پس از رسیدن به شکارگاه از آزمایش تفنگ خود نباید غافل شوید. البته دوربین‌های جدید، اگر بدرستی روی تفنگ نصب شده باشند، بسادگی از تنظیم خارج نمی‌شوند و در اغلب موارد، شما با تیراندازی فقط یک فشنگ می‌توانید از صفر بودن تفنگ مطمئن شوید.