آشپــز هوشمند

ایده

بن حدود پنج سال در بخش طراحی و تولید شرکتی مشغول بود که تجهیزاتی را برای کودکان استثنایی تولید می‌کرد. در آن سال‌ها بنا به اقتضای وظیفه‌اش و سفرهایی که برای سفارش ساخت تجهیزات به چین داشت، تجربه فراوانی در طراحی، تولید و حتی فروش به دست آورده بود. ایده‌ای که به ذهنش رسید، هیچ ربطی به کاری که انجام می‌داد، نداشت، اما تجاربی که داشت برای عملی کردن ایده‌اش بسیار مورد نیاز بود.

بن دانشجوی رشته طراحی صنعتی بود و دور از خانواده تحصیل و زندگی می‌کرد. او هر روز مدت زیادی را جلوی رایانه می‌گذراند و مهارت زیادی در رشته‌اش داشت، اما برای برآورده‌کردن اساسی‌ترین نیازش، یعنی خوردن با مشکل مواجه بود. او آشپزی بلد نبود و زمان زیادی هم برای این کار نداشت، بنابراین ترجیح می‌داد از بیرون غذا بگیرد.

او یک بار که به دیدار مادرش رفته بود، متوجه ترازوی آشپزخانه شد. مادرش در حال وزن کردن مواد مورد نیاز برای تهیه کیک شکلاتی بود. بن وقتی می‌دید مادرش به کمک ترازو و با ترکیب مواد مختلف، براحتی ماده اولیه کیک را تهیه می‌کند، به این فکر فرو رفت اگر ترازویی وجود داشت که غیر از نشان دادن وزن، دستور پخت و میزان استفاده از مواد را هم گوشزد می‌کرد، آشپزی خیلی آسان می‌شد. درواقع بن می‌دانست برای پخت بسیاری از غذاهای مورد علاقه‌اش باید از چه موادی استفاده کند، اما مقدار و میزان آن را نمی‌دانست. دستور پخت‌هایی هم که پیدا می‌کرد،‌ برای یک خانواده سه یا چهار نفره نوشته شده بود، نه برای یک نفر. این فکر به ذهنش رسید که ترازویی بسازد تا مثل یک آشپز در آشپزخانه حضور پیدا کند. نام ایده‌اش را دراپ (Drop) به معنای انداختن گذاشت.

تلاش

بن وقتی به دانشگاه برگشت، ایده‌اش را با دوستانی کاربلد در میان گذاشت؛ دوستانی که بعدا به اعضای ثابت تیمش تبدیل شدند. آنها به کمک یکدیگر توانستند طراحی خوبی انجام دهند، اما در بخش‌های دیگر مانند نحوه جذب سرمایه‌گذار، بازاریابی، فناوری و فروش مهار چندانی نداشتند.

بنابراین بن به کمک راهنمایی‌های مشاوری که از اینترنت پیدا کرده بود، نحوه سرمایه‌گذاری و تولید را آموخت. او طرحش را بـا یکی از سایـت‌های کــارآفـرینی در میان گذاشت که تمام ابزار مورد نیاز برای ساخت نمونه اولیه یک ایده سخت‌افزاری را در اختیار تیم سازنده قرار می‌داد. از آنجا که مقر اصلی این سایت در چین است، بن برای انجام کار به آن کشور سفر کرد و با مهندسان آن سایت از نزدیک ملاقات کرد. سایت با هزینه‌ای پایین ابزار مورد نیاز برای ساخت نمونه اولیه را در اختیار بن قرار داد و او توانست در مدتی کوتاه نخستین دراپ را بسازد.

گرچه ساخت و تولید دراپ برای بن و تیمش دشوار بود، ولی چون از دانش طراحی برخوردار بودند، پروژه با سرعت و کیفیت بسیار بالایی پیش رفت. ظاهر شیک و زیبای دراپ برای بن خیلی مهم بود، چون دوست داشت هر خانواده یکی از آنها را برای آشپزخانه‌اش بخرد.

ساخت دراپ به پایان رسید، اما قرار نبود این وسیله فقط وزن‌کشی مواد غذایی را انجام دهد. بن می‌خواست دراپ یک کمک‌ آشپز باشد. برای این کار تصمیم گرفت این وسیله را با آی.تی پیوند بزند تا به همان هدف اولیه‌اش برسد. به یاری چند برنامه‌نویس،‌ اپلیکیشنی مخصوص دراپ نوشت تا کاربر آن را روی دستگاه هوشمندش نصب کند.

آینده

اکنون بن و تیمش روش تهیه غذاهای مختلفی را با دراپ در اینترنت قرار داده‌اند تا کاربردهای آن را بخوبی جا بیندازند. بن هر چند ایده‌اش را خیلی ساده به دست آورد، ولی برای اجرای آن تلاش بسیار کرد. او معتقد است با ایده‌های ساده و ناب می‌توان فضای کسب و کار بی رقیب و گسترده‌ای را ایجاد کرد. او امیدوار است بزودی دراپ وارد هر خانه‌ای بشود.

دراپ چیست؟

دراپ گجتی به شکل یک بشقاب کوچک است که برای آشپزخانه طراحی شده است. این گجت به تبلت و تلفن هوشمند وصل می‌شود و با اپلیکیشنی مخصوص که برای آن تولید شده، با دستگاه ارتباط برقرار می‌کند. علاوه بر این، دراپ می‌تواند مثل یک ترازوی آشپزخانه وزن مواد غذایی را با دقت نشان دهد، کاربر با نصب اپلیکیشن آن روی تبلت خود می‌تواند دستور پخت غذاهای مختلف را دریافت کند. پس از این کار، تنها کاری که کاربر باید انجام دهد تهیه مواد لازم و ریختن آنها در ظرفی است که روی دراپ قرار دارد. دراپ هوشمندانه میزان هر کدام از مواد افزوده شده را اندازه‌گیری می‌کند و به کاربر اعلام می‌کند چقدر از آن ماده نیاز است. تصور کنید می‌خواهید یک کیک درست کنید. فقط کافی است دستور پخت آن را در اپلیکیشن پیدا کنید. دراپ به صورت عملی و در لحظه به شما می‌گوید چه مقدار آرد، شکر، روغن و... لازم است اضافه کنید تا خمیر اولیه آماده شود. با ریختن هر یک از این مواد درون ظرف، دراپ مقدار مورد نیاز آن را اعلام می‌کند. به این ترتیب نه تنها در زمان و هدر‌رفت مواد غذایی صرفه‌جویی می‌شود، بلکه هر شخصی با کمترین میزان مهارت آشپزی می‌تواند غذای دلخواه خود را درست کند. همچنین دراپ می‌تواند زمان مورد نیاز برای طبخ را هم اعلام کرده و پایان زمان آن را به شما یادآوری کند.

مدرسه تلاش

در مدرسه تلاش این هفته سراغ جاستین گاف آمریکایی، کارآفرین موفقی رفتیم که حرف‌های جالبی از تجارب گذشته خود دارد و بر این باور است اگر این نکته‌ها را سال‌ها پیش می‌دانست، می‌‌توانست بسیار موفق‌تر شود.

۱. سخت‌ترین مساله زندگی شما این است که خودتان را قانع کنید شما ارزش آن را دارید کارهایی را که می‌خواهید، انجام دهید. ما فکر می‌کنیم شایستگی موفقیت را نداریم. اما وقتی آدم‌های موفق را می‌بینید و آنها هم شبیه شما هستند، آن موقع می‌فهمید مانند بقیه شایستگی انجام دادن کارهای بزرگ را دارید.

۲. دور انداختن وسایل غیرضروری شما را خوشحال‌تر خواهد کرد تا خریدن چیزهای جدید. سال گذشته من به طور تصادفی با دو نفر که خودشان را قانع می‌خواندند، آشنا شدم. هر شب مطالبی را که در وب‌سایت‌شان می‌گذاشتند، می‌خواندم. خیلی سریع مجذوب یکی از ایده‌های آنها شدم؛ از چیزهایی که ارزشی به زندگی‌تان اضافه نمی‌کند راحت شوید. آن روز من ۳۲ کیسه زباله از چیزهایی را که به نظرم غیرضروری بود، دور انداختم. من واقعا به هیچ‌کدام از آنها نیازی نداشتم و لازم نبود چیزی را جایگزین آنها کنم. بعد از آن کار، احساس کردم بار زیادی از دوش من برداشته شده است و احساس آزادی می‌کردم. من هنوز هم سعی می‌کنم هر ماه از شَرّ بعضی چیزها راحت شوم. همیشه از خودم می‌پرسم آیا چیزی ارزشی به زندگی من اضافه می‌کند یا نه، اگر جواب منفی باشد آن را دور می‌اندازم.

۳. تغییر چیزهایی که می‌خورید و تمرکز روی سلامت‌تان مهم‌ترین تصمیمی است که می‌توانید بگیرید.

عادت کرده بودم هر غذای ناسالمی را بخورم. من خوردن و کار کردن سالم را جزو اولویت‌هایم در نظر گرفتم و یکی از بهترین تصمیم‌هایی است که تاکنون گرفته‌ام.

۴. اغلب افرادی که نسبت به شما حسادت می‌کنند، از شما انتقاد می‌کنند و می‌گویند شما بازنده‌اید. انتقاد افرادی که شما به آنها احترام می‌گذارید تنها انتقادی است که باید به آن گوش کنید.

۵. بیشتر ما یک زندگی سایه‌ای داریم که مانع رسیدن ما به زندگی دلخواهمان می‌شود.

زندگی سایه‌ای می‌تواند شغل، سلامت یا حتی رابطه شما باشد. همه ما یکی از آنها را داریم.

۶. به خودتان اجازه دهید آسیب‌پذیر باشید.

قدرت از آسیب‌پذیر‌بودن می‌آید. وقتی شما به خودتان اجازه می‌دهید آسیب‌پذیر باشید، بیشتر به خودتان و افرادی که در اطراف‌تان هستند متکی می‌شوید.

۷. هیچ‌کس در این دنیا به شما چیزی بدهکار نیست. حق داشتن، مثل یک بیماری است. وقتی شما فکر کنید همه چیز به خودتان بستگی دارد و کسی چیزی به شما بدهکار نیست، کنترل زندگی‌تان را در دست خواهید گرفت.

رامین فتوت

نظرتان درباره این ایده چیست؟ پیشنهادها و انتقادهای خود را درباره تلاش این هفته با ما در میان بگذارید. کلیک حرف‌های شما را به گوش بن هریس می‌رساند. شاید در آینده نه‌چندان دور یکی از اعضای طرح او شدید! علاوه بر این،‌ کلیک دست افرادی که توانسته‌اند ایده دانش بنیان خود را در فضای آی.تی به یک کسب و کار تبدیل کنند به گرمی می‌فشارد. ما را از شنیدن داستان‌های خود محروم نکنید، کلیک بی‌صبرانه منتظر شماست!

آدرس ایمیل: Click@jamejamonline.ir شماره پیامک: 300011226