بازگشت کاپیتان

نتایج هم نویدبخش بود، اما در دیدار ژرمن‌ها مقابل فرانسه بار دیگر شواین اشتایگر و خدیرا کنار هم بازی کردند. آخرین بار که چنین اتفاقی افتاد اکتبر 2013 بود که در پیروزی این تیم مقابل ایرلند جنوبی، این دو بازیکن کنار یکدیگر حضور داشتند. در بازی دیشب نیز شواین عقب‌ترین هافبک ژرمن‌ها بود. نزدیک به دفاع چهار نفره، سامی خدیرا در سمت راست و تونی کروس در سمت چپ، جلو‌تر از شواین بازی می‌کردند. خب! فیلیپ لام کجا بود؟ کاپیتان ژرمن‌ها بالاخره در جایی از او استفاده شد که تخصصش را دارد، دفاع راست. قبل از شروع این بازی، مدت‌ها در آلمان یوگی‌لو به این خاطر که از لام در جایی که تخصص دارد استفاده نمی‌کند مورد انتقاد قرار می‌گرفت. لو نشان داد به گماردن لام در میانه میدان بخوبی روی حرفش ایستاده بود، اما سوال اینجاست که بازگشت لام به جایی که تخصص دارد، یک تصمیم مستقیم بود یا غیرمستقیم؟ جروم بواتنگ در دیدار دیشب مقابل فرانسه جای پرمرته ساکر را در مرکز خط دفاعی گرفته بود. این یک نکته کلیدی است. این‌که بواتنگ به دلیل جلو استقرار داشتن خط دفاعی ژرمن‌ها، گزینه مناسب‌تری است. او برخلاف مرته ساکر که کمی کند است، سرعت بالایی دارد، اما مرته ساکر، جدا از این نکته در چهار دیدار ژرمن‌ها در این تورنمنت عملکرد بسیار خوبی از خود به جای گذاشته بود، حالا این‌که این تصمیم مستقیم به خاطر جابه‌جایی لام به منطقه تخصصی‌اش یا به دلیل انتقال بواتنگ از سمت راست خط دفاعی به مرکز آن بود، مساله‌ای است که تنها سرمربی مانشافت از آن اطلاع دارد، اما با توجه به ایده‌ای که او نسبت به استفاده از فیلیپ لام در خط میانی دارد، این تصمیم تا حدی غیرمنتظره بود. دیگر این‌که، بازی دادن از ابتدا به مهاجم سی و شش ساله لاتزیو یعنی میرو کلوزه، در آن گرمای سرگیجه‌آور وسط روز ریو، حرکتی درست یا غلط بود، بماند؛ چرا‌که وقتی برنده می‌شوید دیگر این سوال‌ها بی‌معنی به نظر می‌رسند.

دادن فضا به ژرمن‌ها و نداشتن نسبی مالکیت توپ، استراتژی اصلی دیدیه دشان در بازی دیشب بود. هوای دیروز فوق‌العاده گرم بود. به همین دلیل به میرو کلوزه، فرصت زیادی برای خودنمایی و دویدن با توپ داده نشد. خط میانی فرانسه نیز آن‌قدر قدرتمند بود که ژرمن‌ها تنها به حرکات توماس مولر در گوشه زمین دل خوش کنند. توماس مولر در سمت راست، در بازی دیروز، دردسر‌های زیادی برای پاتریس اورا، در سمت چپ زمین فرانسه ایجاد کرده بود، اما تغییر منطقه او با مسعود اوزیل در طول مسابقه کاملا مشخص بود. اوزیل، برخلاف مولر، بازیکن ساکن‌تری بود. او چندان خط دفاع آبی‌ها را اذیت نکرد. نقشه اصلی دیدیه دشان برای ضربه زدن به ژرمن‌ها این بود: او می‌خواست از استقرار بسیار جلوی مدافعان آلمان نهایت بهره را ببرد. به این دلیل، با پاس‌های بلند در گوشه‌ها، بخصوص متو والبوئنا قصد داشت فضای‌های خالی پشت خط دفاعی ژرمن‌ها را تهدید کند که در یک فرصت، والبوئنا بهترین فرصت تیمش را برای گلزنی از دست داد. نویر بسیار آماده و هوشیار نشان داد. در برگشت نیز بنزما می‌توانست دروازه نویر را باز کند.

نکته دیگر، این بود که کریم بنزما در بازی دیروز بیشتر به سمت گوشه‌ها متمایل بود. این موجب می‌شد تا مت هوملس و جروم بواتنگ به مهاجم رئال مادرید توجهی نکنند تا فضا برای هافبک‌های میانی فرانسه مهیا باشد. آنها گلزن و شوت زن نشان دادند و این می‌توانست وقتی فضای قلب خط دفاعی ژرمن‌ها خالی می‌شد، برای گلزنی هافبک‌های آبی‌ها مناسب باشد. او ـ بنزما ـ دو بار دروازه ژرمن‌ها را تهدید کرد، اما در هر دو نوبت، ضرباتش فاقد دقت بود. در آخرین ثانیه‌های بازی نیز ضربه او با دفع عالی، مانوئل نویر همراه شد.

باید برای فرانسوی‌ها متاسف بود که گل بسیار زودهنگامی دریافت کردند. مت هوملس، از فرصتی که در ارسال شروع مجدد نصیبش شد نهایت بهره را برد. البته باید به این نکته اشاره کنیم که رافائل واران می‌توانست بهتر کار کند. این گل سبب شد فرانسه نتواند به فوتبال واکنشی‌اش تا انتهای بازی وفادار بماند. همین موجب شد حملات آنها شتابزده باشد. ژرمن‌ها نیز تمرکز خوبی در دفع این حملات داشتند. از طرف دیگر، آبی‌ها در بازی خود که متکی به ضدحملات و بازی مستقیم بود عملکرد خوبی نداشتند. وقتی تیم حریف یک گل می‌زند، بی‌تردید کار برای خدیرا و شواین اشتایگر راحت‌تر خواهد شد. به این خاطر که آنها دیگر تمایل چندانی برای به جلو حرکت کردن و حمله کردن نداشتند. آنچه اکنون مشخص است، این که دیگر کسی ژرمن‌ها را برای وفاداری به فوتبال زیبا به جای نتیجه گرفتن ملامت نخواهد کرد. توماس مولر بعد از برد خفیف تیمش مقابل الجزایر به خبرنگار بیلد گفت: وقتی ما می‌بریم و اختلاف گل نیز کم است، همه می‌گویند کثیف بوده‌ایم. حالا اگر تیم دیگری جای ما چنین بردی کسب می‌کرد از آنها به سلاطین فوتبال زیبا یاد می‌شد! این تیم به چهارمین نیمه‌نهایی متوالی خود رسیده است. حالا گام بعدی، بلو هوریزونته و دیدار با برزیل است.

رافائل هونیگشیتین‌ / ‌فوتبال‌نویس آلمانی