نامه‌ای به سربازان وطنم

از آن سال‌ها خیلی نگذشته. ما در میدان‌های مختلفی افتان و خیزان، وقتی که تمام دنیا چوب لای چرخمان می‌گذاشتند سربلند بیرون آمدیم. آن هشت سال خونین را می‌گویم که با اراده دلیران میهن‌مان به پیروزی انجامید.

کد خبر: ۶۸۸۱۵۴

از آن سال‌های خون و آتش و خاک خیلی نگذشته و ما امروز پیروز عرصه‌هایی هستیم که دنیا با بهت و ناباوری نظاره‌گر آن است. ما راز پیروزیمان را در ایستادگی و تعهد آنان دیدیم و می‌بینیم. مردم سرزمین ما اسوه مقاومتند و خواهند بود. چشم امید این مردم حالا به شماست.

از حق که نگذریم تا به حال خوب جنگیده‌اید، ایستاده‌اید و خوب مقاومت کرده‌اید. باید به احترام ایستادگی‌تان بایستیم. خواب را به چشمان حریفان حرام کردید و حالا زمانی است که باید خودتان را نشان دهید. وقتی شنبه شب به مصاف تیم ملی آرژانتین می‌رفتید چه تمسخرها که نشدیم و چه حقارت‌ها که بارمان نکردند، اما شما نشان دادید که پایمردی چیست. ناداوری و البته لیونل مسی به نجات حریف شتافتند و ورق به نام آنها برگشت، اما از ارزش ایستادگی شما برای ما کم نشد. شما ایستادید تا نشان دهید که دریغ است ایران که ویران شود، کنام پلنگان و شیران شود. حالا اما همچون همیشه تاریخ، دعاهای مادران ایران تعویظی است علیه چشم زخم رقیبان.

امشب دیگر وقت حمله به خانه حریفان است. درست مثل آن شب‌هایی که دلاوران وطنمان در جبهه‌های جنگ به بطن دشمن حمله می‌بردند و از حقوق ملت‌مان که پایمال شده بود دفاع می‌کردند. حالا امشب آبروی این ملت در دست شماست. باید بتازید و نترسید از زخم زبان‌های اغیار. باید پیش بروید و نام این کشور را بر بلندای آسمان ورزش جهان حک کنید. امشب وقت ترسیدن نیست. وقت این پا و آن پا کردن نیست. مثل آن شب‌ها که یاران سلحشورمان در جبهه‌های جنگ برای بازپس گرفتن خانه‌های کودکان خرمشهر از پای ننشستند، شما هم نباید از پای بنشینید. مثل تمام آن هشت سال که مقابل ارتش جهانی دژخیم ایستادند و از مرزهای سرزمین‌مان پاسداری کردند، شما هم باید از مرزهای دروازه‌مان پاسداری کنید. باید شادی را دوباره مهمان دل‌های مردم کنید. باید لبخند را به چشمان و لبان مردم بیاورید. باید بارقه امید به فردای بهتر را هر چند کوچک و هر چند ناچیز در دل تک‌تک کودکان و جوانان این کشور روشن کنید. چشم امیدمان به شماست. بتازید سربازان وطنم که خدا پشت و پناهتان است.