قتل‌هایی که بوی شرافت نمی‌دهد

یکی از پدیده‌هایی که به دفعات در چند سال گذشته در این کشور مشاهده شده، «قتل‌های ناموسی یا شرافتی» است. در این قتل‌ها، خانواده زن یا بستگان شوهر زن به‌زعم خود و برای حفظ آبرو و شرافت‌شان، او را به بدترین نحو ممکن به قتل رسانده و بی‌آن‌که از سوی نهادی مجازات شوند، به زندگی‌شان ادامه می‌دهند. آخرین نمونه این خشونت‌ها، زنی بیست و پنج ساله به نام فرزانه پروین بود که بی‌شک آخرین قربانی این دست اتفاقات نیز نخواهد بود.

ماجرا از آنجا آغاز می‌شود که پدر و مادر فرزانه ادعاکردند محمد اقبال، شوهر فرزانه، دخترشان را ربوده و با او ازدواج کرده و این امر بدون رضایت آنها بوده است. اما فرزانه همواره اصرار داشت که به میل خودش با این مرد ازدواج کرده است. به همین دلیل فرزانه و اقبال چندروز پیش برای رسیدگی به این پرونده به دادگاه لاهور می‌روند. اما در نزدیکی دادگاه، برادران و پدر فرزانه به آنها حمله می‌کنند. محمد موفق به فرار می‌شود، اما فرزانه.... شاهدان می‌گویند وقتی این زن تقلا کرد خود را از دست بستگانش نجات دهد، او را روی زمین کشیدند و با سنگ و کلوخ به سرش کوبیدند و سرانجام فرزانه پروین روی پیاده‌رو مقابل دادگاه جان داد.

نکته تاسف‌بارتر، حقایقی است که خود محمد ازاین ماجرا بازگو می‌کند. محمد می‌گوید در حالی که با صدای بلند از همه کمک می‌خواستیم، نیروهای پلیس تنها نظاره‌گر کشته شدن فرزانه بود. حال باید نام فرزانه را در کنار 869 زن دیگری نوشت که بنا به اعلام کمیسیون حقوق بشر پاکستان در یک سال گذشته قربانی این خشونت‌ها شده‌اند.

حسین خلیلی ‌/‌ گروه بین‌الملل