راهپیمایی معلمان معترض

سال 1340 در چنین روزی، معلمان تهرانی در اعتراض به حقوق کم و شرایط نامساعد خود اعتصاب کردند و در میدان بهارستان دست به راهپیمایی زدند. این اعتراض که بر بستر نارضایتی‌های سیاسی و ناکارآمدی‌های دولت پهلوی شکل گرفته بود، بلافاصله با برخورد خشونت آمیز قوای دولتی روبه‌رو شد و در نتیجه تیراندازی قوای انتظامی به‌سوی معلمان، یکی از آنان به نام ابوالحسن خانعلی کشته شد.

این حادثه به شدت مردم را تکان داد به‌گونه‌ای که تشییع جنازه خانعلی با شرکت حدود 100‌هزار‌تن از مردم تهران برگزار شد و جبهه ملی با انتشار اطلاعیه‌ای ضمن دعوت مردم به ادامه مبارزات آزادیخواهانه خود، دولت را معلم کُش خواند. در روزهای بعد تظاهرات اعتراض‌آمیز ادامه پیدا کرد و به درخواست مجازات قاتلان خانعلی و استعفای دولت تغییر جهت داد. بدین سان در 16 اردیبهشت دولت شریف امامی سقوط کرد و علی امینی زمام امور را به دست گرفت. هرچند که دولت او نیز نهایتا با کارشکنی‌های شاه سقوط کرد، اما در کابینه امینی یکی از معلمان معترض به نام محمد درخشش به وزارت فرهنگ برگماشته شد تا امتیازی به مخالفان و معلمان داده شود. پیش از انقلاب روز 12 اردیبهشت به طور غیررسمی از سوی مخالفان رژیم پهلوی روز معلم خوانده می‌شد و نمادی از جنبش معلمان علیه دولت بود. پس از انقلاب و با شهادت استاد مطهری در همین روز، این نامگذاری جنبه رسمی پیدا کرد و تا امروز همواره به عنوان روز تجلیل از معلمان و احترام به جایگاه آنان مورد توجه بوده است.