قلعه گیاهان

در موفقیت اولین نسخه از بازی «گیاهان علیه زامبی‌ها» هیچ تردیدی نیست. افراد فراوانی در اقصی نقاط جهان با این بازی ساعات لذت‌بخشی را سپری کرده‌اند.

نسخه دوم بازی نیز هر چند سخت‌تر شده اما بخوبی نسخه اول است، البته شاید اصلی‌ترین دلیلی که مانع فراگیر شدن آن مانند شماره اول بازی شده، سیاستی است که EA در قبال فروش بازی اتخاذ کرده است. به هرحال چند ماهی از عرضه «گیاهان علیه زامبی‌ها 2» روی پلتفرم‌های iOS و Android می‌گذرد و حالا شاهد انتشار اسپین ـ آفی از این مجموعه برای کنسول‌های مایکروسافت هستیم. قطعا گیمرهای کژوال از تبدیل شدن یکی از بازی‌های محبوب‌شان به عنوانی تیراندازی سوم شخص ـ که باب دل هاردکور گیمرها باشد ـ دل خوشی ندارند، اما زمانی که از زاویه دیگری به این بازی که به صورت آنلاین باید تجربه شود نگاه کنیم، متوجه خواهیم شد که از جنبه ظاهری و سبک گرافیک، نبرد باغچه بخوبی توانسته رویه‌ای جدا از نمایش خشونت‌های رایج در این سبک را پی بگیرد.

حتی اگر به عمق آن نگاه کنید، با عناصری آشنا از بازی‌های قبلی این مجموعه برخورد خواهید کرد که اینک فقط از زاویه دید جدیدی نمایش داده می‌شود. یکی از ایرادهایی که به بازی وارد است، مشخص نکردن تکلیفش با خود است! یعنی این‌که نبرد باغچه با آن‌که سبکی کاملا هاردکور را برگزیده، اما تلاش کرده است بخشی از مخاطب‌های کژوال و قدیمی خود را نیز پای بازی بنشاند؛ در نتیجه به منظور ساده کردن تجربه بازی برای این افراد، بخشی از مکانیک‌های حیاتی این سبک مثل دویدن سریع، مبارزات تن به تن و مهمات محدود حذف شده که متاسفانه کیفیت گیم‌پلی را تحت‌الشعاع قرار داده است.

گیم‌پلی بازی خالی از باگ نیست، بعضا پیش می‌آید بازیکنان به کاراکترها یا محیط گیر می‌کنند، جنازه‌ها از روی زمین محو نشده و فضا را بشدت اشغال می‌کنند و استفاده از بعضی توانایی‌ها آن قدر نیازمند زمان‌بندی دقیق است، که کوچک‌ترین لَگ در بازی استفاده از آنها را کاملا بی‌حاصل می‌کند. حالا این را در نظر داشته باشید که ما همین‌طوری هم در ساده‌ترین بازی‌ها با لَگ عجین شده‌ایم تا چه برسد به «نبرد باغچه» که می‌خواهد حجم زیادی از اطلاعات را به صورت آنلاین از سرور دریافت کرده یا در آن نگه دارد! برای آن‌که بازی جذابیت داشته باشد، شاهد کلاس‌های متنوع و کاراکترهایی هستیم که به مرور با تلاش‌های بازیکن در دسترس قرار خواهد گرفت. اما مدهای محدودی که پاپ‌کپ برای بازی در نظر گرفته، فرصت دیدن تنوع در گیم‌پلی و ارزش تکرار بازی را کاهش داده است.

«نبرد باغچه» فقط دو مد رقابتی دارد؛ Team Vanquish و Gardens & Graveyards. اولی در واقع همان مد تیم دث‌مچ است که این روزها در تمام بازی‌های تیراندازی آنلاین وجود دارد و برنده تیمی است که در زمان تعیین شده‌، تعداد بیشتری از افراد دشمن را کشته باشد.

مد دوم نیز شبیه Capture بتل‌فیلد است یعنی زامبی‌ها با حمله به باغ گیاهان کنترل نقاط مشخصی روی نقشه را به دست آورده و در مقابل، گیاهان نیز از قلمرو خود دفاع کرده یا آنها را باز پس بگیرند. گرچه بعضی از قوانین اختیاری این مد مثل این‌که با هر بار مردن، سلامت‌تان اضافه می‌شود یا استفاده از آپ‌گریدها و کاراکترهای آزاد شده قفل می‌شود در تلاش بوده‌اند تجربه‌ای جدید خلق کنند که اتفاقا جذابیت بازی را کمتر می‌کند؛ اما در نهایت تفاوتی در واقعیت امر و اصالت مدهایی که در بازی وجود دارد، نمی‌کند.

اگر شنیدید کسی از نبرد باغچه تعریف کرد، بدون شک بخش عمده‌ای از لذت او با مد G & G به دست آمده است. نقشه‌ها، تم و فضاهای منحصر به فردی دارند و نقاط قابل تسخیر در مناطق جذابی از نقشه قرار دارند که درگیری بر سر آنها را از یک زد و خورد مختصر به نبردهای عظیم و سنگین بدل کرده است.

هر نقشه نیز یک ماموریت نهایی برای زامبی‌ها دارد، مانند این‌که پنج تای آنها موفق شوند داخل عمارت باغ بروند یا این‌که ریشه‌های یک گل آفتابگردان بزرگ در گلخانه را نابود کنند. این مد چند ساعتی شما را حسابی مشغول می‌کند اما متاسفانه زمانی فرا می‌رسد که از حمله و دفاع کردن نقاط مشخص در تعداد محدودی نقشه، خسته می‌شوید و اولین مد بازی که قبلا به آن اشاره شد نیز برای پر کردن این خلأ کافی به‌نظر نمی‌رسد.

Garden Ops نام یکی دیگر از مدهای بازی است که در آن چهار بازیکن باید با همکاری یکدیگر در برابر ده موج حمله زامبی‌ها که مرتب سخت و سخت‌تر می‌شود، مقاومت کنند. پس از این‌که شما با دوستان خود چند مسابقه آنلاین شرکت کرده باشید، این مد حرف چندانی برایتان نخواهد داشت البته بجز زامبی‌های گنده و باس مانندی که هر از گاهی سر و کله‌شان پیدا می‌شود یا بعضی از موج‌ها که به نحوی خاص متفاوت با دیگران طراحی شده‌اند.

یکی از ویژگی‌های جذاب بازی، تلفیق مکانیک‌های سبک دفاع از قلعه با تیراندازی سوم شخص است. در هر نقشه نقاط مشخصی وجود دارد که هر دو تیم می‌توانند گیاهان یا زامبی‌هایی را در آنها قرار دهد که به صورت خودکار به دشمنی که در نزدیکی‌شان باشد، حمله می‌کنند. بخش اعظمی از محتواهایی که «نبرد باغچه» ارائه می‌کند، پشت درهای خرید درون بازی قفل شده ‌است. بخش‌های شخصی‌سازی، ارتقای سلاح‌ها و حتی کاراکترهای جدید هر کلاس فقط با پرداخت واحد پولی که با انجام بازی به دست می‌آیند، قابل خرید است. تازه آن زمان هم شما نمی‌توانید هر چیزی را که می‌خواهید انتخاب کنید، بلکه تعدادی کارت در بازی وجود دارد که باید چشم بسته آنها را بخرید و ببینید که از روی شانس چه چیزی به شما تعلق می‌گیرد. «گیاهان علیه زامبی‌ها: نبرد باغچه» خوبی‌ها و بدی‌ها و در راس آنها تکراری شدن را دارد اما تا قبل از آن‌که کاستی‌های بازی شما را از ادامه تجربه آن دلسرد کند، چند ساعتی را با لحظات شاد و خوب بازی سرگرم خواهید بود./ ضمیمه کلیک

مجید رحمانی