آدابِ عَرضه

در میان محصولات فرهنگی و هنری، ارائه تولیدات سینمایی به خاطر وجه عامه‌پسند آن شرایط متفاوتی دارد و شیوه‌های متنوع‌تری مورد نیاز است.

عرضه و تبلیغات یک فیلم سینمایی به سبب درهم تنیدگی مقوله هنر با صنعت، با ارائه و فروش محصولاتی چون کتاب و دیگر تولیدات هنری تفاوت دارد البته فیلم‌های مختلف هم با توجه به محتوا و مضمون خود نیازمند تبلیغات و شیوه‌های عرضه متفاوتی هستند.

مثلا عرضه و تبلیغات فیلم‌های عباس کیارستمی که آثار خاص و تجربه گرایانه‌ای را خلق می‌کند با ساخته‌های فریدون جیرانی که سعی در جذب مخاطب عام دارد، فرق و فاصله‌ای محسوس دارد.

پس نباید انتظار داشت برای آثار کارگردانان و فیلم‌های مختلف از ماده و متریال یکسانی استفاده شود، اما اصلی که هیچگاه نباید در ارائه محصولات از آن غافل شد، صداقت و روراستی با مخاطب است.

تماشاگران سینما هنوز هم تمرکز بیش از حد روی چهره و نام هدیه تهرانی را در تبلیغات فیلم «دوئل» به یاد دارند، در حالی که او در آن فیلم 130 دقیقه‌ای تنها هشت دقیقه حضور داشت.

جدا از این قبیل نمونه‌های نادرست جذب مخاطب باید از تزریق رنگ و لعاب بیش از حد و غیرسازگار با اثر نام برد که این هم نوعی بی‌احترامی به مخاطب است.

مثل تصاویر تبلیغاتی فیلم «هیچ» در شبکه نمایش خانگی که مهدی هاشمی را با طراحی نامناسب و غیرمرتبط با دنیای فیلم، سوار بر هندوانه‌ای بزرگ نشان می‌داد.

در جدیدترین نمونه عرضه نامناسب یک محصول فرهنگی هم اسم علیرضا آقاخانی یکی از بازیگران اصلی فیلم «پله آخر» با این استدلال که چهره شناخته شده‌ای نیست از پوستر شبکه نمایش خانگی آن حذف شده و در مقابل اسم و چهره حامد بهداد که نقشی کوتاه و افتخاری در این کار دارد، برجسته شده است.

موردی که البته و پس از گلایه علی مصفا، تهیه‌کننده و کارگردان فیلم با عذرخواهی موسسه رسانه‌ های تصویری رفع و رجوع شد.

متاسفانه از این موارد هرازگاهی پیش می‌آید و پخش‌کنندگان و توزیع‌کنندگان آثار به بهانه بازاریابی و توجیهاتی چون سهوی بودن اشتباه‌های صورت گرفته، ماجرا را فیصله می‌دهند، اما مثل این‌که لازم است گاهی آدابِ عَرضه محصولات فرهنگی و صداقت تبلیغاتی را به آنها یادآوری کرد.

علی رستگار - ‌گروه فرهنگ و هنر