به خاطر یک چُرت ناقابل؟

خبر وارده: «یکی از وزرای دولت در حین جلسه یکی از کمیسیون‌های مجلس و در اوج بحث‌های تخصصی و در حالی که در راس جلسه و در کنار رئیس کمیسیون نشسته بوده، به خواب رفته است.» ـ به نقل از یک سایت خبری حاشیه‌ساز

حاشیه‌سازی بیشتر: «از قرار مسموع، یکی از نمایندگان مجلس با انتقاد از این رفتار وزیر گفته است که انتظار نمایندگان از وزرای دولت این است که به دلیل مشکلات فراوان کشور، تلاش خود را چند برابر کنند؛ نه‌این‌که حتی به اندازه قبلی‌ها هم کار نکنند.» ـ به نقل از همان سایت حاشیه‌ساز

نیازمندی‌های سیاسی: به یک متخصص حاشیه‌سازی باتجربه و دارای سابقه کاری مناسب، جهت ساختن کوه از کاه نیازمندیم. (یک رسانه جناحی شدیدا دلسوز)‌

گمانه‌زنی‌های لازم: نفس چرت زدن در یک جلسه رسمی مملکتی، اساساً از نظر ما نیز از بیخ محکوم است و در اصل ماجرا با کسی دعوا نداریم، اما از آنجا که عادت نداریم از آب گل‌آلود ماهی جناحی بگیریم و معمولا این طوری تربیت شدیم که همیشه حسن نظر داشته باشیم و بر این اساس نیز هیچگاه دیده نیالوده‌ایم به بد دیدن؛ فلذا در ماجرای پیش آمده نیز، حدسیات و فرضیات خاص خود را داریم که در قالب چند گمانه‌زنی تقدیم می‌داریم:

1ـ تفکر و تمرکز: جناب وزیر محترم فقط برای چند لحظه چشمان خود را روی هم گذاشتند که برای پاسخگویی به نمایندگان عضو کمیسیون مجلس، تمرکز بیشتری داشته باشند. شاید داشتند فکر می‌کردند که چه حرف‌هایی بزنم و چه حرف‌هایی نزنم که اگر اندکی از آن به بیرون درز پیدا کرد، با دیدن تیترهای برخی از جراید، مثل حکایت آقای ظریف بنده خدا، دچار اسپاسم عضلانی در ناحیه کمر نشوم. عاقل آن است که اندیشه کند پایان را!

2ـ استراحت ناگزیر: جناب وزیر تا پاسی از شب مشغول رتق و فتق امور مملکتی و مردمی و تلاش و تکاپو بوده‌اند؛ فلذا با عنایت به میانگین سنی هیأت دولت، چنان دچار خستگی مفرط شده‌اند که برای لحظاتی چند، چشم‌های قشنگ خود را به آرامی روی هم گذاشته‌اند تا بعدش بهتر بتوانند عمق مسائل را ببینند و برای حل و فصل مشکلات فراوان کشور، تلاش کنند. تلاش که الکی نیست. قبلش کمی استراحت و کسب انرژی می‌خواهد. کار نیکو کردن از پر کردن است. نیست؟

3ـ فضای مقتضی: زمانی یک سخنران پس از تمام شدن صحبت‌هایش با تعریف و تمجید بسیار زیاد یکی از مستمعین مواجه شد، آن‌قدر که کنجکاو شد و پرسید: «مثلا از کجای سخنرانی من خوشتان آمد؟» و طرف گفت: «همان جایی که فرمودید: والسلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته»!... فلذا شاید حرف‌های زده‌شده یک جوری بوده که اندکی خواب‌آور بوده و جناب وزیر، ناخواسته دچار حالت خواب‌آلودگی و چرت‌زدگی شده‌اند.

غافل از این‌که ممکن است یک چرت ناقابل، موجب و محل حرف و حدیث شود. خیلی‌ها کمین کردند که یک همچین سوژه باحالی را از دست ندهند. منظور ما عزیزان خبرنگار و عکاسی نیست که گاهی از خود مجلس نیز، سوژه‌هایی شکار می‌کنند که زمانی باعث اعتراض پاره‌ای از نمایندگان شد که مثلا چرا باید از لحظه خمیازه کشیدن ما عکس گرفته شود؟ مگر که طرف قصد حاشیه‌سازی داشته باشد.

رضا رفیع