رویای پیکسل​ها

رویای پیکسل‌ها یک تتریس است فقط به جای بلوک‌‌های کوچکی که از بالا به پایین صفحه می‌افتند در اینجا شما با یک دیوار کامل روبه‌رو هستید. کارتان این است که از بلند شدن دیوار جلوگیری کنید و چوب لای چرخ پروسه ساخت آن بگذارید! با خالی کردن یک ردیف کامل امتیاز به شما تعلق می‌گیرد و اگر دیوار به پایین برسد باخته‌اید. این بازی نیز مثل جد بزرگ خود تتریس بسیار ساده شروع می‌شود. ابتدا به شما نشان داده می‌شود چه شکلی را باید ببرید سپس آن بخش از دیوار که به آن شکل است را باید پیدا کرده و روی آن ضربه بزنید. تا اینجا که مشکلی نیست مگر نه؟ فقط ضربه، ضربه و ضربه تا این‌که... کم‌کم سرعت بازی زیاد می‌شود و بتدریج بلوک‌های واحد بیشتری را آن میان دست نخورده باقی می‌گذارید. این بلوک‌ها با وجود این‌که شاید اصلا به هیچ چیز دیگری متصل نباشند اما همچنان بخشی از دیوار محسوب می‌شوند و به این معنی است که اگر به پایین صفحه برسند باخته‌اید. همان‌طور که می‌دانید بازی بی‌نقص واقعا کم پیدا می‌شود و رویای پیکسل‌ها نیز با تمام خوبی‌های فراوانش یک ضعف دارد. وقتی مراحل سخت می‌شوند تشخیص درست چپ از راست برای شکل دادن به بلوک‌ها یا پیدا کردن آنها روی دیوار کمی مشکل می‌شود. البته صددرصد این ضعف به نوعی از خطایی در محاسبات و واکنش‌های مغز انسان نشأت می‌گیرد نه طراحی بازی ولی خب هر بازی‌ای هم به خودش جرات نمی‌دهد مغز بشر را به سخره بگیرد! در طول دیوار بلوک‌هایی به رنگ سفید وجود دارد که خالی کردن تمام آنها امتیاز خوبی برای شما دارد و در ضمن یک مد جدید هم به بازی اضافه می‌کند. احتمالا آن اوایل برایتان خیلی سرگرم کننده خواهد بود که این هدف را دنبال کنید ولی با سخت شدن بازی در مراحل بالاتر تمام تلاش‌تان این است که فقط نبازید. مدهای جدیدی که به بازی اضافه می‌شوند هم به خودی خود ارزش امتحان کردن را دارند مثلا مد حرفه‌ای به شما اجازه می‌دهد بازی را از مرحله نهم آغاز کنید. این مدها معمولا قوانین اصلی بازی را تغییر می‌دهند یا مثلا از شما می‌خواهند دیواری را خراب کنید که تعداد زیادی حفره خالی در آن به چشم می‌خورد. اگر طالب این همه فشار روحی و جسمی نیستید پس حتما مد پازل را امتحان کنید که به شما تصویری رنگارنگ هدیه می‌دهد و از شما می‌خواهد آن را به تکه‌های کوچک‌تر تقسیم کنید. صرف نظر از تمام مدها، رویای پیکسل‌ها یک تجربه تازه و جدید از عنوان کلاسیکی چون تتریس است.

مجید رحمانی