امان از سلیقه‌های شخصی

توتوی کوچک که به سبب علاقه شیفته‌وارش به دنیای فیلم زمانی رابطه‌ای عمیق و صمیمانه با آلفردو، آپاراتچی سینما برقرار می‌کند، سی سال بعد کارگردان مشهوری می‌شود، به شهر و دیار خود برمی‌گردد و در خلوتی حسرت‌وار تکه‌ها و نماهای حذف شده سالیان دراز را در قالب فیلمی مرور می‌کند.

توالی تصاویر عاشقانه دریغ شده گرچه به کنجکاوی کودکانه توتو پاسخی دیرهنگام می‌دهد، اما نمی‌تواند جلوی خسران و سرکوب عاطفی خیل عظیم تماشاگران دیروز را بگیرد.

نگاهی به سردر فعلی سینما جهان نمای شهرستان چالوس و بلای بامزه‌ای که بر سر پوستر فیلم «گذشته» اصغر فرهادی آمده، نمونه‌ای تقریبا کمدی و درعین حال تلخ و تاسف بار است که تا اندازه‌ای آدم را به یاد تصمیمات شخصی و سلیقه‌ای فیلم «سینما پارادیزو» می‌اندازد.

دقیقا مشخص نیست که این فکر و اندیشه و تصمیم ناب به صورت شخصی بوده یا با خرد و همتی جمعی انجام شده، اما آنچه مسلم است براساس ذوق و قریحه‌ای طنازانه تصویر خانم برنیس بژو، بازیگر زن فیلم اصغر فرهادی را با ابتکاری جالب پوشانده و به جای آن به زشت‌ترین و بدترکیب‌ترین شکل ممکن انبوهی تکه‌های کاغذ چسبانده‌اند که روی آن نوشته شده: نیم بها است! ( البته منظورشان بلیت بوده است!)

پرسش اینجاست که اگر این فیلم به صورت رسمی از مرجعی معتبر و قابل اعتنا همچون وزارت ارشاد مجوز نمایش و پخش و تبلیغات دارد، پس این رفتارهای یک بام و دو هوا دیگر چیست؟ جالب اینجاست که همین پوستر به مقدار فراوان در سطح شهر چالوس به در و دیوار نصب شده و تصویر بازیگر فرانسوی در آنجا به طور واضح خودنمایی می‌کند.

مگر می‌شود فیلم و عکسی برای تماشاگران شهرهای دیگر محرم باشد و برای مردم این شهراهل ادب و با فرهنگ شمالی نامحرم و غیرمجاز؟!

البته کنجکاوی برای تماشای این عکس ممنوعه دیری نمی‌پاید و تماشاگران با ورود به سالن سینما بالاخره با تصویر متحرک این خانم بازیگر روبه‌رو خواهند شد.

پس واقعا چه اصراری است که فرد یا عده‌ای با این اقدامات بهانه‌ای برای خنده و تمسخر دیگران فراهم کنند و با بی‌احترامی فهم و شعور مخاطب را اینقدر پایین فرض کنند.

علی رستگار ‌-‌ گروه فرهنگ و هنر