در غوغای جام بیستم

امـروز سه تیم دیگر آسیایی صعودکننده به جام جهانی 2014 شناسایی خواهند شد و این در حالی است که اینک 11 ماه و 18 روز تا شروع مرحله نهایی جام جهانی برزیل مانده است. آنهایی که زودتر مجوز صعود می‌گیرند تیم‌های خوشبختی هستند و این فقط به این سبب نیست که استرس‌هایشان زودتر تمام می‌شود، بلکه به این خاطر است که وقت بیشتری را برای بررسی ریشه‌ای موضوع شرکت خود در مهم‌ترین فستیوال فوتبال جهان و برنامه‌ریزی بایسته برای حضوری هر چه موفق‌تر در آن خواهند داشت.

تیم‌های اروپایی که به 9 گروه پنج و شش تیمی تقسیم شده‌اند، زودتر از اواسط شهریور امسال اولین مسافران رسمی خود را معرفی نخواهند کرد. این به سبب فشردگی رقابت‌ها و فاصله نزدیک مدعیان نیست، بلکه به این دلیل است که تا کار قطعی نشود و تیمی برای رقبایش صد درصد دست‌نیافتنی جلوه نکند، نمی‌توان کسی یا تیمی را مسافر حتمی شمرد. در آمریکای جنوبی حتی غیبت برزیل در پیکارهای مقدماتی که به دلیل میزبانی مجوز حضور مستقیم را در اختیار دارد، چیزی را قطعی نکرده و این را می‌توان به آفریقا هم بسط داد که سال‌هاست پنج نماینده در مهم‌ترین گردهمایی فوتبال جهان دارد و از این بابت از آسیا پیش است که چهار سهمیه ثابت و یک سهمیه مشروط دارد.

این که کدام تیم‌ها به معرکه اصلی وارد شده و در ستیزهای فراموش نشدنی خرداد و تیر 93 سهم خواهند داشت، طبعا برای صعودکنندگان نهایت اهمیت را دارد، اما تجربه می‌گوید برای فیفا و ورزش فوتبال این مساله آنقدرها هم حیاتی نیست و آنها به درجه‌ای از اعتبار و جذابیت رسیده‌اند که حتی بدون بزرگان این ورزش هم جام‌های بسیار پرشور و جذابی را برای علاقه‌مندان پایه‌گذاری و ارائه خواهند کرد. هر چه باشد ما درباره ورزشی صحبت می‌کنیــــم که جذاب‌ترین ورزش یک قرن اخیر دنیاست و غیرقابل پیش‌بینی بودن آن و حتی دل‌شکسته شدن مردم و کشورهایی که با بد اقبالی صرف به حقشان نرسیده‌اند، بر زیبایی‌های آن افزوده است و بعید است مرحله نهایی جام بیستم در برزیل قصه‌های تازه متعددی را بر افسانه‌های موجود نیفزاید و فاتحان فوق‌العاده جدیدی را معرفی نکند. تیم‌هایی که بر بداعت‌های فوتبال خواهند افزود و به تاریخچه جام‌جهانی حوادث ارزشمند دیگری را اضافه خواهند کرد.